سید جمال ساداتیان تهیهکننده سینمای ایران ضمن بیان این مطلب با اشاره به اینکه کسب درآمد از صنعت سینما دلیل اصلی ساخت فیلمنامههای نازل است به خبرنگار مهر گفت: مشکل بیمحتوا بودن فیلمها و طرح سوژههای سطحی در سینمای ایران دلیل بر نبود فیلمنامهنویس خوب نیست، خوشبختانه فیلمنامهنویس خوب به اندازه کافی داریم و تجربه نشان داده که فیلمهای درخشانی براساس فیلمنامههای خوب و اصولی درعرصه سینما ساخته شده است، فیلمهایی که هم در جذب مخاطب موفق بوده، هم پیام اخلاقی داشته وهم جنبههای سرگرمی این صنعت را حفظ کرده است؛ مشکل این است که به جای اینکه مسئولان سینمایی حامی اندیشهها و فیلمنامههای سازنده باشند به سوی حمایت از فیلمهای سطحی رو آوردهاند.
وی در ادامه افزود: ضعف در حوزه فیلمنامهنویسی برگرفته از رویکرد برخی از افراد تاثیر گذار درحوزه مدیریتی است به این معنا که در چند سال اخیر افرادی که در حوزه تصمیم گیری قرار گرفتند که با فیلم هایی با نگاه عامه پسند درحد بسیار نازل سر و کار داشتند و تولیداتی را مدنظر داشتند که با کمترین هزینه و با حضور چند چهره شناخته شده و همچنین یک فیلمنامه سهلالوصول قابل دست یابی باشد در واقع رونق گیشه برای آنها بیش از پویایی اندیشه و احترام به تماشاگر اهمیت دارد. البته تعداد انگشت شماری از فیلمنامه نویسان هم وجود دارند که فیلمنامههایی با نگاه فرهنگی و البته جذب مخاطب مینویسند اما موضوع مهم این است که وقتی این فلیمنامهها به دست وزارت ارشاد میرسد با ممیزی مواجه میشود؛ ممیزی که منطق فیلم و انتقال پیام را تحت تاثیر قرار میدهد و دست آخر مخاطب با گنگی و نامفهوم بودن مفاهیم فیلم از سینما بیرون میرود.
تهیهکننده فیلم "انتهای خیابان هشتم" در ادامه صحبت خود افزود: از سوی دیگر برخی از فیلمهای فرهنگی که دچار ممیزی نشدهاند هم در جذب مخاطب و هم در انتقال پیام به مخاطب موفق عمل میکند و در آن صورت است که فیلمنامه نویس فرهنگی و سینمای درجه یک رشد پیدا میکند البته من معتقدم که در گذشته نه چندان دور در سینمای ایران شاهد چنین تحولی در عرصه فیلمنامه نویسی و کارگردانی بودیم و همه سینما دوستان به خوبی به یاد دارند که صنعت سینمای ایران توسط اندیشه های ناب نه تنها در ایران بلکه در دنیا خوش درخشید.
ساداتیان در پاسخ به این سئوال که آیا آموزش در حوزه فیلمنامه نویسی دستخوش افت کیفی نشده است گفت : قواعد آموزش فیلمنامه نویسی بر اساس اصول کلاسیک خود آموزش داده میشود بنابراین افت آموزش این هنر درهیچ یک از آموزشگاه های هنرصنعت سینما معنا ندارد بلکه از نظرمن آنچه درحال حاضر نوع قلم نویسنده را تعیین می کند عرضه و تقاضایی است بازار سینما دارد و براساس چنین سیستم عرضه و تقاضایی است که فیلمنامههایی در سطح بسیار نازل نوشته میشود و متاسفانه در سه سال اخیر به خصوص در چرخه تکرار مکررات افتاده است.
این تهیهکننده افزود : با توجه به بازار تقاضای مخاطب فیلمنامه نویس حرفه ای که تنها از این راه کسب درآمد میکند برای تامین زندگی خود به نگارش فیلمنامههایی از این دست تن در میدهد و فیلم هایی که وجه سرگرمی آن قالب است را میسازد و از سوی دیگر در ساخت یک فیلم با نگاه فرهنگی بحث بازگشت سرمایه بیش از هر عنوانی مطرح است و اغلب به دلیل نامفهوم بودن پیام فیلم دچار افت مخاطب میشود، مخاطب صرفا یک مصرف کننده است و هرآنچه که عرضه شود را بنابر خوش آمدش انتخاب میکند و از دیدن یک فیلم لذت میبرد و یا آن را پس میزند.
ساداتیان در پایان گفت: به دلیل نامناسب بودن شرایط ممیزی در سینما فیلمنامه نویسان ناخوآگاه و یا حتی در برخی از موارد بسیار خودآگاه دچار خود سانسوری میشوند در نتیجه اندیشههای برتر را نزد خود نگه میدارند و ترجیح میدهند که بر مبنای بازار حرکت کنند.
نظر شما