محمد اکبرپور در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به مغفول ماندن آب بندانها تا حدود زیادی از نگاه مسئولان و تصمیم سازان در سنوات گذشته افزود: وضعیت حقوقی، تغییر کاربری، توسعه و بهسازی، سخت شدن شرایط آبگیری و مدیریت از چالشهایست که بهره برداران آب بندانها با آن مواجه بودند.
وی در ادامه با بیان اینکه متوسط بارندگی در ایران یک سوم میانگین دنیاست، اظهارداشت: متوسط بارندگی در کشور 250 میلیمتر و پتانسیل تبخیر سه برابر دنیاست بدین دلیل ایران کشور کم آب، خشک و نیمه خشکی است و به یقین مدیریت بهینه مصرف آب در این عرصه امری ضروری است.
این کارشناس مسائل آبیاری و زهکشی همچنین بر لزوم هدایت استانهای حاشیه دریای خزر با طرحهای کوچک تامین آب به سمت بهینه سازی و اصلاح آب بندانها تاکید کرد و گفت: برای هیچکس پوشیده نیست که منابع آبی قابل استفاده نه تنها در ایران و بلکه در کل دنیا محدود است و مهمتر اینکه این ماده حیاتی هیچ جایگزینی نیز ندارد.
وی با بیان اینکه آب یکی از ارکان اساسی کشت و زرع در ایران و بسیاری از مناطق جهان است، افزود: آب گوهری گرانمایه است که به هر شکل ممکن باید در حفظ و نگهداری آن کوشید.
اکبرپور در ادامه به نقش و کارکرد آب بندانها در استانهای شمالی اشاره کرد و اظهارداشت: این سازه های آبی بومی آبگیرهای کوچک یا بزرگی هستند که بطور طبیعی در ابتدا، انتها و یا طرفین مسیر رودهای جاری شکل گرفته و همینطور تعدادی از این آب بندانها نیز توسط انسان ساخته شده است.
وی ادامه داد: این آب بندانها به عنوان مخازن کوچک تنظیم و ذخیره سازی آب نقش مهمی در جبران کمبود آب بخشی از اراضی مناطق شمالی کشور دارند.
این کارشناس آبیاری یادآورشد: آب بندانها علاوه بر آبیاری مزارع برنج، از کاربردهای دیگری همچون جمع‌آوری زه آبها، مخازن سیل گیر، استخرهای پرورش ماهی، زیستگاه پرندگان بومی و مهاجر و استخرهای تفریحی و زیست محیطی برخور دارند.
نظر شما