این ظنرنویس عرصه مطبوعات گفت: زنده‌یاد بنایی در ترجمه لطیفه‌های آلمانی تا جایی که می‌توانست می‌کوشید تغییری در متن اصلی ندهد مگر اینکه خط قرمزهای ارشاد نگذارد چاپ شوند.
وی با اشاره به آشنایی خود با زنده‌یاد بنایی به جهت پژوهش‌هایی که در حوزه طنز انجام می‌دهد، ادامه داد: به جرات می‌توانم بگویم بنایی تنها محقق جوک و لطیفه در ایران بود چون منشا لطیفه‌های ملل را در جاهای مختلف پیگیری می‌کرد و مواقعی هم که نمی‌توانست اثری را آنطور که باید و شاید ترجمه کند، کلافه می‌شد و هممواره در این فکر بود چیزی که ترجمه و به مردم عرضه می‌کند، بهترین باشد.
رضوانیه همچنین گفت: نمی‌توان دقیقاً گفت تعداد کتاب‌های بنایی که در ارشاد است یا در کشوی میز ناشران خاک می‌خورد، چند عنوان است اما او همواره در این مورد و نیز درباره مشکلات چاپ از ما سوال می‌کرد و ما هم به او امیدواری می‌دادیم که وضعیت دارد بهتر می‌شود در حالی که واقعیت چیز دیگری است.
این طنزنویس مطبوعاتی ادامه داد: بنایی به جدّ معتقد بود هر چه علم و تکنولوژی پیشرفت کند، بیشتر می‌توان درباره او جوک و لطیفه ساخت و روند جوک سازی در ملل مختلف هیچ گاه متوقف نمی‌شود.
نظر شما