به گزارش خبرنگار مهر، این روزها همه در حال خرید شب عید هستند و خیابان ها شلوغ و پر ازدحام، در این هیاهوی بسیار و شادمانی کودکان، برخی نه آمدن عید را تجربه می کنند و نه خرید سال نو را...
علی که تنها آرزویش رفتن به شهربازی است این روزها با طناب خود تاب بازی می کند و در حسرت یک نگاه محبت آمیز. کودکان قلعه سیمون، پابرهنه با اسباب بازی هایی که برخی از خیرین به آنها داده اند تمام دلخوشی شان این است که شاید روزی بتوانند درس بخوانند و یک سقفی داشته باشند که زیر باران و برف فرو نریزد.
هفدهم تیرماه سال 91 انتشار عکس هایی از محرومیت قلعه سیمون در خبرگزاری مهر، خیلی ها را شوکه کرد. سوال این بود: مگر می شود در پایتخت یک کشور بزرگ، چنین محرومیت هایی را شاهد باشیم. استقبال از این خبر و تماس های مکرر مسئولان استانی، باعث شد تا فرماندار اسلامشهر درست یک هفته بعد در بیست و پنجم تیرماه خبر از بازدید خود را روی سایت فرمانداری بگذارد و قول مساعد خود را برای حل مشکلات این منطقه اعلام کند.
هفتم مردادماه خبر اهدا کمک های یک خیر تهرانی، خستگی را از تن خبرنگاران خبرگزاری مهر تا حدودی درآورد ولی این پایان کار نبود، به قدری ساکنین این قلعه دچار فقر و تنگدستی بودند که پی گیری درج گزارش از روند قول مسولان کمترین کاری بود که گزارشگران مهر، برخود وظیفه می دانستند.
یکم شهریورماه، فرماندار اسلامشهر در خصوص وعده مسولان گفت: دو نماینده در قلعه سیمون مشخص کرده ام تا محرومان واقعی را معرفی کنند تا با همکاری بنیادمسکن در همان منطقه برای افراد این قلعه خانه بسازیم.
روزهای سرد زمستانی فرا می رسید و اهالی این قلعه همچنان چشم انتظار وعده مسولان بودند، در 22 آذر ماه کارگروه امور اجتماعی، فرهنگی استانداری تهران با حضور معاون سیاسی و مدیر کل امور اجتماعی استانداری تهران نیز از این قلعه بازدید و بر حل مشکل نیازمندان واقعی این مکان تاکید کردند.
وعده ها سرابی بیش نبود
حال در روزهای پایانی اسفندماه از این قلعه و مصاحبه با ساکنین آن، نشان از عدم تحقق وعده مسولان اسلامشهری دارد.
این روزها که همه ما به فکر خرید لباس نو، اثاث خانه و تهیه ملک بزرگتری برای زندگی هستیم کودکان این قلعه از داشتن یک حمام ساده هم محروم هستند.
رئیس شورای قلعه سیمون در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: حدود 30 خانواده در اینجا ساکن هستیم هربار مسئولان می آیند، وعده هایی می دهند ولی کاری نمی کنند.
رقیه گزمه از آمادگی یک خیر بومی برای ساخت مسکن خبر داد و اعلام کرد: متاسفانه هیچ فرد و مسئولی با این خیر همکاری نمی کند و می گویند زمین کشاورزی است و باید صبر کنید تا تغییر کاربری یابد.
کودکان این قلعه که معصومیت را دوباره ترجمه می کنند با نگاه حسرت بار از آرزوهای خود می گویند، علیرضا می خواهد تا مهندس ساختمان شود، فاطمه آرزو دارد تا یک کامپیوتر داشته باشد.
آرزوهای کودکان قلعه سیمون رویایی دست نیافتنی نیست اما کمی همت می خواهد که این روزها شاید در گرانبهایی شده باشد.
شاید اگر کمی از ازدحام شهر دور شویم و به درون خود رجوع کنیم بتوانیم لحظاتی را در کنار این محرومان بگذرانیم تا شادی شب عید خود را با آنان تقسیم کنیم.
متاسفانه تا لحظه ارسال این گزارش، برغم وعده های فرماندار اسلامشهر، هیچ گونه کمکی از طرف مسئولان صورت نگرفته است.
گزارش از امیرعباس رنجبر
نظر شما