احد شریفی در گفتگو با خبرنگار مهر، درخصوص ویژگی های خاص استان البرز قومیتی در این استان گفت: در طول سالیان گذشته اقوام مختلفی به این استان مهاجرت کرده اند که هر کدام به زبان یا لهجه خود صحبت می کنند.
وی با برشمردن اقوام ساکن در استان البرز افزود: قوم های لر ،کرد ، گیلک ، یزدی ، ترک ، مازندرانی و خوزستانی از جمله قومیت هایی هستند که می توان به آنها اشاره کرد؛ این اقوام به صورت غیر متمرکز در نقاط مختلف استان ساکن هستند و به این زبان ها یا گویش ها نیز صحبت می کنند.
شریفی ادامه داد: با وجود قومیت های مختلف در این استان ، گویش مردم کرج فارسی است.
ریشه گویش کرجی ها مشخص نیست
مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری البرز با بیان اینکه به طور دقیق ریشه گویش کرجی مشخص نیست، عنوان کرد: اما اغلب گویش های ساکنان این استان ، منطقه البرز شمالی از اوشان ، فشم ، سولقان و شمشک تا کندر ، شهرستانک ، برغان و دیگر روستاهای دامنه رشته کوه های البرز را در بر می گیرد.
شریفی ادامه داد: اگر چه لهجه های مردم در مناطق مختلف البرز در استفاده از این زبان فرق دارد اما واژه ها نزدیک به هم است.
وی تصریح کرد: استان البرز به دلیل مهاجرت بالای خود همواره زادگاه انواع اقوام بوده و نقطه قوت آن ترکیب قومیتی است.
مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری البرز در خصوص گویش طالقانی نیز اظهار کرد: این گویش که در منطقه طالقان مورد استفاده است، از گویش های زبان تاتی است که با زبان ها و گویش های مجاور خود تبادل ساختاری و واژگانی بسیاری دارد.
وی ادامه داد: تاثیر پذیری از گویش گیلکی و مازندرانی و نیز زبان آذری ، در کنار ارتباط مستحکم ونزدیکی نسبی به تهران و برخورداری از تولیدات ادبی مکتوب و عامیانه ، به این گویش غنای ویژه ای بخشیده است.
مدیر کل میراث فرهنگی استان البرز در ادامه تشریح موقعیت جغرافیایی استان البرز و ترکیب قومیت ها در این نقطه از کشور، گفت:طالقان به دلیل مجاور شدن با استان های مازندران ، گیلان ، قزوین و تهران و رفت و آمدهای مداوم در قدیم به مناسبت شغل و تجارت، بعضی از لغات خود را در زبان نواحی اطراف مرسوم نموده و برخی از لغات مورد استفاده در فرهنگ های اطراف خود را نیز پذیرفته است.
طالقانی ها به دو گویش مازندرانی و تاتی سخن می گویند
احد شریفی بیان کرد: به عقیده برخی از صاحبنظران ، گویش مردم طالقان به دو دسته مازندرانی وتاتی تقسیم می شود. روستاهایی که بین جوستان و کوه های کندوان قرار گرفته اند به لهجه مازندرانی سخن می گویند. از جوستان به سمت باختر "تات" زبان اند. لهجه تاتی آن ها هم فارسی ولایتی است و چندان واژه های کهن را نگه نداشته اند.
شریفی اضافه کرد: برخی دیگر نیز معتقدند که زبان اهالی طالقان مرکب است از لهجه و گویش قزوینی و طبرستانی چون با این دو ولایت همسایگی و مجاورت دارند و از هر دو سمت وضع تکلم و تلفظ خود را اقتباس داشته است.
مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری البرز در پایان با اشاره به تحقیق یکی از محققان طالقانی درباره گویش مردم طالقان گفت: مردم این منطقه در سه بخش بالا طالقان ، میان طالقان و پایین طالقان همگی به گویش طالقانی سخن می گویند. ولی این گویش در روستاها و بخش های این منطقه یکسان نبوده و از دگرگونی اندکی با یکدیگر برخوردار اند.
وی افزود: در طالقان به جهت نزدیکی با همسایگان شمالی و جنوبی اندک تفاوتی در لهجه ها و زیر و بم کلمات درروستاها و بخش های آن وجود دارد که به آسانی می توان فهمید گوینده اهل کدام روستا است.
نظر شما