کارهای فلسفی آیت الله خامنه ای اثرش بعدها دیده می شود/ سیاست عرصه تصمیم و عمل است

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم گرامیداشت مقام علمی و معنوی آیت‌الله سید محمد خامنه‌ای، عصر دوشنبه ششم خرداد در تالار وحدت با حضور ایشان، سیدمحمد حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، رضا داوری اردکانی رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران، حجت‌الاسلام علی‌اکبر رشاد رئیس پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، حجت‌الاسلام عبدالحسین خسروپناه رئیس مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه، محمدباقر خرمشاد رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، غلامحسین ابراهیمی‌دینانی و تنی چند از اندیشمندان و فرهیختگان برگزار شد.

داوری در این مراسم گفت: من تا اوائل دهه 70 خدمت حضرت استاد نرسیده بودم، یک روز اتفاقی به یک کتاب از نظر حجم کوچک ولی پربار ایشان برخورد کردم آن کتاب را خواندم، زیرا مسئله من بود شاگردان از استادانشان چیزهای نامعین می آموزند اما بعضی چیزها به یاد می مانند و معین است استاد به تفاوت روح با نفس پرداخته بودند. این انگیزه ای شد تا از محضر ایشان استفاده کنم. ایشان تنها اهل فقه و فلسفه نیستند بلکه اهل شعر و ادب هم هستند. نکته سنجی دارند.

رئیس فرهنگستان علوم افزود: همه جای دنیا این دانشمندان هستند که شغل سیاسی اختیار می کنند فیلسوفان هم می توانند به طرف سیاست بروند، اما در این باره وضعشان با دانشمندان فرق می کند. فیلسوف از دو راه می تواند وارد سیاست بشود یکی از راه فلسفه اش است که این کار خیلی خطیری است. افلاطون این اشتباه را کرد ولی بعداً جبران کرد. او خواست با فلسفه اش وارد سیاست بشود بعد به مشکل خورد بعداً در نامه هفتم نوشته هایش این اشتباه را جبران کرد. افلاطون بنیانگذار علم سیاست است اما فیلسوفان راهگشای سیاست نه عاملان سیاست هستند. سیاست عرصه تصمیم و عمل است متفکر اگر اهل تصمیم و عمل باشد باید یک قدری از تفکر جدا بشود ولی شاعر با عمل سروکارندارد. مارتین هایدگر هم اشتباه افلاطون را در دوره معاصر مرتکب شد. دو فیلسوف غربی پوپر و رورتی گفتند که استبداد را می توان با خشونت برانداخت گویی می شود با جنگ، دموکراسی را در هواپیما گذاشت و از کشوری به کشور دیگر آورد این گفته ها مقدمه جنگ های عراق و افغانستان شد.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی در ادامه سخنانش افزود: کسانی که مختارند بین علم یا سیاست یکی را انتخاب کنند اگر علم را انتخاب کنند به نظر من یک عمل اخلاقی انجام داده اند نمی گویم کار بهتری انجام داده اند. در همان دهه 70 که عرض کردم آیت الله می توانست در سیاست باقی بماند شرایط کار سیاسی را داشتند فلسفه و حقوق خوانده بودند. اینکه آمدند بنیاد حکمت صدرا را تشکیل دادند و پایداری و مداومت کردند و به پای این کار ایستادند امروز آن را به جای مؤثر و ثمر دهی رساندند این کار بزرگ و عظیمی است که قدرش را بعدها می فهمیم. زیرا فلسفه این چنین نیست که آناً انقلابی ایجاد کند بلکه به مرور و ذره ذره اثر می کند.

مؤلف کتاب «وضع کنونی تفکر در ایران» یادآورشد: کسانی که کار فلسفه می کنند و به آن اهتمام دارند فکر نکنیم که هیچ کار دیگری نمی کنند بلکه به همه چیز از جمله به نظم و ثبات و سیاست خدمت می کنند. این افراد وجودهای مؤثری هستند که اگر اثر کارشان در زمان خودش دیده نشود در تاریخ دیده خواهد شد.