۱۱ بهمن ۱۳۹۲، ۱۰:۲۶

محسن اسماعیلی در شرح نهج البلاغه:

دوستی با فاسق و فاجر دشمنی با خداست/نسبت دادن فسق و فجور به برادر دینی مستحق حد و تعزیر است

دوستی با فاسق و فاجر دشمنی با خداست/نسبت دادن فسق و فجور به برادر دینی مستحق حد و تعزیر است

یک عضو حقوقدانان شورای نگهبان در جلسه شرح نهج البلاغه گفت: از نگاه دین ما، کسی که گناهی می کند، عاصی و گناهکار است اما به او فاسق و فاجر نمی گویند. دوستی با فاسق و فاجر دشمنی با خداست و نسبت دادن فسق و فجور به برادر دینی مستحق حد و تعزیر است.

به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر محسن اسماعیلی استاد دانشگاه و عضو حقوقدانان شورای نگهبان در سیزدهمین جلسه از سلسله جلسات «درسهایی از نهج البلاغه» که 9 بهمن ماه در مسجد هفتاد و دو تن مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی برگزار شد، به شرح و تفسیر فراز دیگری از حکمت 38 این کتاب شریف پرداخت.

وی ضمن مروری بر مباحث گذشته گفت: در بخش هفتم از سفارشها، حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) می فرمایند که از دوستی صمیمانه با فاجر پرهیز کن زیرا انسان فاجر تو را بسیار ارزان می فروشد.

اسماعیلی سپس با تشریح معنا و ریشه لغوی واژه های فسق و فجور به مقایسه مفهوم مصطلح و کاربرد آنها در احکام اسلامی اشاره کرد و افزود: از نگاه دین ما، کسی که گناهی می کند، عاصی و گناهکار است اما به او فاسق و فاجر نمی گویند.

وی تصریح کرد: فاسق و فاجر به گناهکاری گفته می شود که یا مرتکب گناهی بسیار بزرگ مانند کفر و زنا و ... شود یا بر تکرار گناه های کوچک مداومت داشته باشد. از همین روست که اگر شما به برادر دینی خود بگویید گناهکار، بار حقوقی ندارد اما اگر به او لقب فاسق و فاجر دادیم، می تواند شکایت کند و در آن صورت مستحق تعزیر تا 30 ضربه شلاق هستیم.

این عضو حقوقدان شورای نگهبان تأکید کرد: آنچه ذکر شد فتوای همه فقهاست و حتی برخی از فقها گفته اند که این تهمت مستوجب «حد» است.

وی در ادامه با بیان اینکه در عمل به توصیه حضرت امیرالمؤمنین(ع) نباید دچار افراط و تفریط شویم، متذکر شد: وقتی حضرت علی(ع) می گوید از رفاقت با فاجر بپرهیزید، معنایش این نیست که با گناهکار قطع رابطه کنید بلکه منظور کسی است که گناه و پرده دری سبک زندگی و کار همیشگی او شده است. قرار نیست کسی که یک گناه مرتکب شده از لیست دوستی ما خط بخورد زیرا بدین گونه باید با افراد بسیاری از برادران دینی خود قطع رابطه کنیم.

این استاد دانشگاه سپس به تشریح وظایف انسان در برخورد با فاجر یا فاسق پرداخت و گفت: اولین نکته این است که ما در برخورد با فاجر و فاسق نباید روی خوش داشته باشیم. دوم آنکه نباید گناه اهل معصیت را توجیه کرد و کسی که گناه فاسق و فاجر را توجیه کند، کارش کمتر از معصیت نیست. و سوم بغض داشتن نسبت فاسق و فاجر است.

وی افزود: روایات بسیاری داریم که می گوید انسان باید بندگان مطیع خدا را دوست بدارد و به بندگان فاسق بغض بورزد. حتی گفته شده با اهل فسق و فجور تا حد ممکن معامله هم نکنید. ما از ارتباط با فاجر نهی شده ایم چه برسد به دوستی نزدیک با او. زیرا اگر طرح دوستی با فاجر و فاسق بریزیم، گویا طرح دشمنی با خدا ریخته ایم.

این عضو حقوقدان شورای نگهبان تأکید کرد: کسی که حرمت میان خود و خدایش را رعایت نمی کند، چطور حرمت ما را نگه می دارد؟ او به دنبال خواسته خودش است و خواسته خود را بر خواسته خدا و ما ترجیح خواهد داد.

جلسات "درسهایی از نهج البلاغه" چهارشنبه هر هفته از نماز مغرب و عشاء در مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی واقع در پائین تر از میدان بهارستان، نرسیده به چهار راه سرچشمه، انتهای خیابان صیرفی پور برگزار می شود.

کد خبر 2225262

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha