نوید روزهای خوش برای تالار مولوی/ کارگران مشغول کارند

خبرگزاری مهر - گروه فرهنگ و هنر: تالار مولوی طی فعالیت خود در 5 دهه متوالی به عنوان مرکز تئاتر دانشگاهی ایران شناخته می شود و علاقمندان به هنرهای نمایشی در طول سالها شاهد به صحنه رفتن آثار ارزشمندی در آن بوده‌اند.

اما از سال 89 این مرکز تئاتری با فراز و نشیب ها و ناملایمات فراوانی روبرو می شد که در نهایت به تعطیلی این تالار و استعفاهای چند باره سعید اسدی مدیر وقت تالار مولوی انجامید. این روزها تالار مولوی باز هم تعطیل است اما این تعطیلی نوید اتفاقات خوشایندی را در آینده به علاقمندان تئاتر دانشگاهی می دهد.

بعد از کش و قوس ها و برخی حاشیه ها و انتساب امیرحسین حریری به عنوان مدیر تالار مولوی تعمیرات و بازسازی این تالار که پیش از این تنها در حد وعده و وعید بود، آغاز شد و بیش از یک ماه است که تعمیرات داخلی تالار مولوی توسط شرکت طاووس ارغنون زیر نظر امیرحسین حریری مدیر این تالار انجام می گیرد.

بعد از حضور وی در این تالار و جذب منابع مالی که مهمترینش از طرف دانشگاه تهران است، کار تعمیرات بر اساس نقشه کارشناسی شده و از روی اصول تخصصی آغاز شده که طبق گفته های مهندسان ناظر، این پروژه در سه فاز مختلف و به صورت همزمان احتمالا تا 6 ماه آینده به سرانجام خواهد رسید.

اگر این روزها سری به تالار مولوی در خیابان 16 آذر بزنید شاهد بازسازی و آغاز تعمیرات این بنای قدیمی هستید و از دیدن گرد و غبار موجود در فضا و کارگرانی که هر کدام در گوشه های مختلف تالار مولوی مشغول فعالیت هستند بوی تغییر به مشام می رسد.

برای تهیه گزارش از روند تعمیرات این مرکز تئاتری به تالار مولوی می روم. محوطه بیرونی حیاط مولوی پر از نخاله های ساختمانی است. وارد سالن که می شوم دیگر اثری از حال و هوای روزهای گذشته نمی بینم. تنها دیوارهای لابی سالن مولوی است که پوسترهای نمایشهای سال های دور و نزدیک هنوز روی آنها نقش بسته و نشانگر این است که در این ساختمان پیش از این تئاتر اجرا می شده است.

سالن مولوی در حال حاضر تبدیل به فضای باز و بزرگی شده که کارگران در آن مشغول جوشکاری و سیم کشی هستند. صندلی های تالار اصلی در گوشه ای روی هم تلنبار شده و فضای لابی تالار مولوی که زمانی محل انتظار برای ورود به سالن های نمایشی بود در حال حاضر به مکانی برای انباشتن ضایعات و وسایل موجود در سالن بزرگ مولوی تبدیل شده است.

فیض الله آرمین پناه که مدیر عامل شرکا طاوس ارغنون است به عنوان پیمانکار این پروژه مسئولیت تعمیرات این تالار را بر عهده دارد. نظارت بر هر قسمت از مراحل تعمیرات نیز بر عهده مهندسان این شرکت است از جمله این افراد می توان به مهندس سید علی شبیری نژاد استاد دانشگاه و متخصص نور و تصویر که طراحی نور تالار مولوی را بر عهده دارد و مهندس علی کریمیان که مدیریت بخشهایی از پروژه را عهده دار است، اشاره کرد. از دیگر افرادی که در تعمیرات این تالار نقش مهمی ایفا می کند علیرضا فهیم دژبان متخصص صوت و عضو هیات مدیره شرکت طاووس ارغنون است که طراحی صوت و فضای اکوستیک تالار را بر عهده دارد.

شبیری نژاد و کریمیان در بازدیدی که از تالار مولوی دارم نقاط مختلف تالار را به من نشان می دهند و توضیح می دهند که قرار است چه تغییرات و اتفاقاتی در این مرکز تئاتری رخ دهد.

شبیری نژاد درباره روند تعمیرات تالار توضیح می دهد: مراحل تخریب رو به پایان است و تقریبا 10 درصد کار بازسازی نیز انجام شده است. این تعمیرات قرار است در سه فاز مختلف انجام گیرد که در فاز اول بازسازی تاسیسات برقی، تاسیسات مکانیکی و تغییرات معماری و هندسی سالن مورد توجه قرار گرفته است. همچنین با این تغییرات قرار است بازسازی تاسیسات مکانیکی مثل تهویه سالن ها و فضای بیرونی و همچنین بالابردن ارتفاع سالن نیز در دستور کار قرار گیرد.

وی ادامه می دهد: ارتفاع سالن اصلی باید حداقل 90 سانتی متر افزایش پیدا کند به همین منظور با جمع آوری سقف کاذب ارتفاع سقف تا 40 سانتی متر افزایش پیدا کرده است که این کار امکان بهره برداری از سیستم های کابلی و تهویه جدید را به ما می دهد.

شبیری نژاد ابراز امیدواری می کند که در صورت تامین هزینه ها امکان این امر نیز فراهم می شود تا کف تالار مولوی نیز به اندازه 50 سانتی متر پایین برود تا امکانات فنی بهتری در سالن قابل اجرا شود.

کریمیان نیز درباره مشکلات این تالار و تغییراتی که قرار است پیدا کند، می‌گوید: متاسفانه تالار مولوی پیش از این از تهویه بسیار نامناسبی برخوردار بود و سیستم تهویه یکسره داشت. همچنین به دلیل مرور زمان روکش تمام کابلهای برق از بین رفته بود و به دلیل اینکه سالن پشتی تالار را که سالن غذاخوری جهاد دانشگاهی است، سم پاشی کرده بودند موش ها به این تالار هجوم آورده و غلاف تمام کابل ها و سیم های برق را جویده بودند.

وی می افزاید: اما در تعمیراتی که در حال انجام است کل سیم کشی های برق و کانال های هوا عوض می شود، سقف سالن شبکه بندی و برای کابلهای برق سینی گذاری می شود. همچنین علاوه بر کارگزاری سیستم تهویه مناسب یک اگزوز فن نیز در تالار تعبیه می شود تا نمایشهایی که از امکانات ویژه ای مثل دستگاه مه ساز استفاده می کنند مشکلی برای اجرا نداشته باشند.

کریمیان درباره پروژکتورهای برق سالن نیز می گوید: با بالا رفتن ارتفاع سقف سالن، پروژکتورها 40 تا 50 سانتی متر بالاتر می روند ضمن اینکه سیستم نورپردازی نیز در ارتفاع بالاتر قرار گرفته و ارتقا پیدا می کند.

شبیری نژاد نیز در این زمینه عنوان می کند: پیش از این میزان کابل کشی تالار مولوی بسیار کم بود و از طریق یک دیمر زیمنس قدیمی برق تالار تامین می شد اما الان یک دیمر 120 خط جایگزین آن شده است.

بعد از این توضیحات، مهندسان پروژه، من را به طرف استودیو و اتاق فرمان تالار راهنمایی می کنند و در آنجا کریمیان توضیح می دهد که سیستم اتاق فرمان سالن اصلی تهویه و دید مناسبی نداشته است بنابراین قرار است در چیدمان عناصر جانبی این اتاق تغییراتی داده شود تا فضای دید مناسبی پیدا کند.

وی همچنین درباره استودیو روبروی اتاق فرمان تالار که در مقطعی تبدیل به پلاتو تمرین گروه های نمایشی هم شده بود، توضیح می دهد: این استودیو نیز قرار است تغییر کاربری دهد و همه تجهیزات برقی به این سالن منتقل شود. این اتاق پیش از این انبار پروژکتورها بوده و استفاده های مختلفی از آن می شده است.

در انتها کریمیان با اشاره به اینکه طرف حساب این شرکت مهندسی اداره کل فرهنگی دانشگاه تهران است و تاکنون همکاری مناسبی از طرف کارفرما با پیمان کار صورت گرفته است، توضیح می دهد: طبق صحبتهای انجام شده، قرار است کارگاه دکور تالار مولوی و همچنین سالن کوچک نمایش نیز تغییرات جامعی پیدا کنند و حتی در صورت حمایت و تامین هزینه برخی از مکان های این مرکز تئاتری نیز تغییر کاربری دهند.

در همین راستا شامگاه یکشنبه 5 مردادماه در مراسم افطاری که برگزار شد این تالار میزبان جمعی از هنرمندان تئاتری بود. در این مراسم مبلغ 200 میلیون تومان از سوی سید ضیا هاشمی معاون فرهنگی وزارت علوم و مبلغ 50 میلیون تومان هم از طرف سرپرست دانشگاه تهران به تالار مولوی کمک شد. همچنین 40 میلیون تومان هم از سوی علی کامیاب رئیس سازمان زیباسازی شهرداری تهران به بازسازی تالار مولوی اختصاص پیدا کرد که با اختصاص این کمک های مالی قرار بر این شد تا کلنگ بازسازی فاز دوم و سوم این تالار نیز همزمان با فاز اول به زودی زده شود.

سالهاست که یکی از بهترین مراکز تئاتری کشور درگیر حاشیه ها و بهانه های مختلفی برای تعطیلی بوده است اما این بار باید دید تعمیرات و روند بازسازی این تالار قدیمی و ارزشمند پایانی بر از بین رفتن حاشیه های این مرکز تئاتری خواهد بود و تالار مولوی می تواند مثل سالهای گذشته به مرکز اصلی تئاتر دانشگاهی و مکانی برای تجربه کردن تبدیل شود. امیدواریم که این اتفاق این بار رخ دهد و بعد از سالها شاهد درخشش این مرکز معتبر تئاتری باشیم.

گزارش از آروین موذن زاده