حضورها و غیبت‌های حاشیه ساز احمدی نژاد در مجلس

مجله مهر: این نخستین باری است که محمود احمدی‌نژاد  با درخواست کتبی خودش به مجلس می رود.  او از روزی که دولت را گرفت و با غلامعلی حداد عادل که آن روزها رئیس مجلس هفتم بود، نشست و دولتش را بازوی اجرایی قوه قانونگذاری معرفی کرد تا آن روزی که گفت مجلس دیگر در راس امور نیست و بالاخره تا همین امروز، سازش را با قوه قانونگذاری آن‌گونه که خود خواسته کوک کرده است.

او مجلس هفتم، هشتم و نهم را دیده است. با غلامعلی حداد عادل دست دوستی داده، اما لختی از زمان نگذشته، اختلاف را با حدادعادل به جایی رساند که رئیس اهل مدارای مجلس را وادار به قرائت نامه رهبری در صحن کرد که رای به نظر مجلس در این اختلاف داده بودند. همان هم شد که در ابتدای مجلس هشتم به گفته حسین فدایی در یک توافق پنهانی بین دولت و مجلس، قبای ریاست قوه قانونگذاری را برتن فرزند فلسفه دان میرزا هاشم آملی کردند اما در این معامله پنهانی، گویا دولت و نماینده های حامی دولت خود را بازنده می دانستند که که از سال دوم مجلس هشتم برای گرفتن صندلی ریاست از علی لاریجانی خیز برداشتند که هنوز هم نتوانستد.

در این هفت سال، نه دولت احمدی نژاد که خود او، تعاملی غیرقابل پیش بینی با قوه قانونگذاری داشته است، مقاطعی بوده که لازم بود؛ نه اینکه باید، لازم بود در مجلس حضور یابد و نیافته و در برهه هایی هم غافلگیرانه به صحن رفته و برای خود وقت سخن گرفته است. حالا او امروز بعد از هشت ماه از اولین حضورش در صحن علنی مجلس نهم، با درخواست کتبی که از یک هفته قبل به هیات رئیسه داده است تمام نگاه‌ها را متوجه مجلس کرده، به صحن رفته وسخن  می گوید، برخلاف حضور سرزده ای که آذر سال 88 در صحن علنی داشت.

حضور سرزده آذر
محمود احمدی نژاد که که در آخرین سال  دولت اولش از جراحی بزرگ اقتصادی خبر داده بود،لایحه هدفمندی یارانه ها را به مجلس داده بود، آبان 88 مجلس مشغول بررسی لایحه هدفمند کردن یارانه‌ها بود و نمایندگان درباره تاسیس صندوقی برای  واریز درآمدهای حاصل از هدفمندی یارانه ها تصمیم می‌گرفتند که رئیس جمهور سرزده وارد صحن شد. هیات رئیسه ابتدا مخالف سخنرانی رئیس جمهور بود و استدلال می کرد که چون وقتی از قبل تعیین نشده است طبق آیین نامه نمی تواند دستور کار را تغییر دهد و وقتی برای نطق رئیس جمهور اختصاص دهد. نهایتا این اتفاق با پادرمیانی چهره هایی مثل محمدرضا باهنر رخ دادو محمود احمدی نژاد پشت تریبون رفت و گفت که اگر لايحه به بودجه سالانه وصل شود، دولت زير بار اين مسووليت نمي رود. در ادامه بحث استرداد لایحه هدفمندی یارانه پیش آمد و نهایتا با کمیته ای که بین مجلس و دولت تشکیل شد اختلاف حل شد. در واقع امروز دومین حضور یارانه‌ای احمدی نژاد در مجلس است با این اختلاف که این بار او از مجلس برای نطق وقت گرفته است.
 

غیبت آبان
هنوز ماجرای هدفمندی یارانه ها پیش نیامده بود و هنوز محمود احمدی نژاد آن حضور سرزده را در مجلس ثبت نکرده بود که ماجرای استیضاح علی کردان وزیر کشور دولت نهم احمدی نژاد پیش آمد. نمایندگان مجلس مرحوم کردان را به علت جعل مدرک به پای اسیتضاح کشاندند اما جالب آن بود که محمود احمدی نژاد که می توانست برای دفاع از وزیرش در صحن علنی حضور یابد اعلام کرد که به مجلس نخواهد رفت و اینگونه خواست که اعتراض خود را به این استیضاح نشان دهد. استیضاح کردان در آبان 87 یکی از پرسروصداترین استیضاح های ادوار مجلس بود و مجلس آن روز، رای اعتماد خود را از دومین وزیر کشور دولت نهم پس گرفت.

فریاد دو دوی خرداد
شاید دومین حضور پرحاشیه احمدی نژاد در مجلس را بتوان به زمان معرفی اولین گزینه وزارت ورزش و جوانان معطوف کرد. احمدی نژاد با وقفه ای طولانی در نامه ای غیرمعمول با ذکر ایرادهایی بر مصوبه مجلس درباره تاسیس وزارت ورزش و جوانان، حمیدرضا سجادی را به عنوان گزینه وزارت ورزش و جوانان معرفی کرده بود. تعلل در معرفی وزیر ورزش، نامه غیرمعمولی که به دست هیات رئیسه در این باره رسیده بود و بالاخره شائبه ارتباط سجادی با جریان انحرافی، فضایی علیه احمدی نژاد در مجلس شکل داده بود. چنانکه وقتی رئیس جمهور برای سخنرانی و دفاع از گزینه پیشنهادی پشت تریبون رفت، فریاد دو-دو (در رای گیری الکترونیکی عدد 2 نشانه مخالفت است) از بین نمایندگان بلند شد و نطق رئیس جمهور در چند مرحله قطع شد. قضیه چنان بیخ پیدا کرد که رهبر معظم انقلاب در دیدار اعضای هیات رئیسه و برخی نمایندگان مجلس از این اتفاق گلایه کردند.

سوالات آسان اسفند
حضور پرسروصدای دیگر محمود احمدی نژاد به اسفند سال 90 برمی گردد. آنجایی که قرار بود سوال از رئیس جمهور برای اولین بار در تاریخ جمهوری اسلامی اجرایی شود. احمدی نژاد به مجلس رفت و با لحنی که به تعبیر برخی نمایندگان موجب وهن مجلس بود به سوالات پاسخ داد. پاسخی که اگر طراحان سوال را قانع نکرد در مقابل رئیس جمهور را مسرور از نحوه پاسخگویی اش ترغیب کرد در نهایت خطاب به نمایندگان بگوید انصافا کمتر از 20 به من نباید بدهید. او گفت که سوالاتتان سخت نبود و اگر به سراغ خودم می آمدید سوالات بهتری می دادم.

نه خود رفت و نه وزیرش
دو سال بعد از ماجرای استیضاح کردان، مجلس برای استیضاح حمیدرضا بهبهانی وزیر راه معتمد محمود احمدی نژاد خیز برداشت. سقوط پی در پی چند هواپیما و استفاده غیرموجه و غیر اقتصادی از ناوگان هوائی مستهلک و غیرقابل اعتماد بهانه استیضاح بود. این بار هم احمدی نژاد مثل ماجرای کردان نه که خود به مجلس نرفت تا از وزیرش دفاع کند بلکه از حمیدرضا بهبهانی هم خواست تا برای دفاع از خود در جلسه استیضاح حاضر نشود. جلسه استیضاح بدون حضور رئیس جمهور و وزیرش برگزار شد و احمد توکلی نماینده مردم تهران در آن جلسه گفت که دستور رئیس جمهور دستور رئیس جمهور به بهبهانی بدترین اهانت به مجلس است. احتمال بازگشت مجدد بهبهانی به وزارت راه و ترابری وجود داشت اگر احمدی نژاد و وزیرش در آن جلسه حضور پیدا می کردند.

لحن آرام دی

جدیدترین حضور احمدی نژاد در مجلس اما دوباره به گونه ای خلاف پیش بینی ها به سرانجام رسید. حضور 90 دقیقه ای رئیس جمهور در روزی که پیش بینی ها ازسخنرانی و برخوردی مشابه روز سئوال از رئیس جمهور در اسفند 90 حکایت می کرد، کاملا غیرمنتظره بود. در حالی که با توجه به خبرها و حاشیه های پیش از حضور اخیر رئیس جمهور، خیلی ها پیش بینی می کردند احمدی نژاد با ادبیات خاص خود یک روز پرخبر و پرحاشیه را در بهارستان رقم بزند، اما سخنان او با لحنی آرام شروع شد و به پایان رسید. لحنی که البته به نظر می رسید ناشی از شرایط ویژه تصمیم دولت برای اجرای مرحله دوم هدفمندسازی یارانه ها باشد. لحنی که البته تا به امروز خیلی کمتر از آن استفاده کرده بود.