به گزارش خبرگزاری مهر، در قسمتی از این کتاب می خوانیم: عقل به همان اندازه که ادراکات دیگرِ انسان را با یکدیگر متحد و هماهنگ می سازد، جهانِ مُدرَک و معلوم را نیز منسجم و منظم می بیند و از همین طریق است که جهانِ محسوس، همان جهانی است که معقول شناخته می شود و جهان معقول نیز در چهره یک جهان محسوس قابل مشاهده می گردد.
جهان محسوس، اگر معقول نباشد، در مغاکِ تفرقه و پراکندگی فرو می رود و جهان معقول اگر در چهره یک جهان محسوس به ظهور نرسد، جامعیتِ خود را از دست می دهد و ناتمام خواهد بود.
نزولِ معقول به محسوس و صعودِ محسوس به معقول، وسعت و عظمتِ عالَم را آشکار می سازد و در آشکار شدنِ عظمتِ عالَم است که انسان به وسعتِ هستیِ خود آگاه می شود. عقل جز به معقول نمی بیند و حسّ جز به مشاهده محسوس نمی پردازد؛ ولی کدام محسوسی است که از حیطه گسترده معقول بیرون باشد؟
نظر شما