نابخشودگي هاي اهانت به حيثيت ملي در پاكستان

به گزارش خبرنگار "مهر" ، آخرين روز ديماه  كشور پاكستان همسايه جنوب شرقي ايران شاهد ادامه تظاهرات ضد آمريكايي و اين بار در شهر "وانا" بود . در اوايل هفته گذشته نيز 5 هزار تن در استاديومي در نزديكي شهر خار ، در منطقه باجور گردهم آمده بودند و نسبت به حملات هفته گذشته هواپيماي آمريكايي به روستاي "دامادولا" كه 18 كشته برجاي گذاشت ، تظاهراتي را بر پا كرده بودند.دولت پاكستان نيز در طول هفته گذشته به خاطر سهل انگاري در برخورد با عملكرد نيروهاي آمريكايي در پاكستان از موج انتقادات مردم بي بهره نبود.

در روز 23 ديماه سازمان اطلاعات مركزي آمريكا ( سيا ) با استفاده از هواپيماي بدون سرنشين مجهز به موشك به روستاي دامادولا در استان سرحدات حمله كرد كه بر اثر آن دست كم 18 تن در اين حملات كشته شدند. اگر چه بهانه اين حملات انهدام مخفيگاه گروه القاعده و مرد شماره دو آن ايمن ظواهري اعلام شده است اما بنا به اخبار منابع موثق كشته شدگان از غيرنظاميان منطقه و مردم عادي بودند .

درواكنش به اين اقدام دولت آمريكا و براي كاهش خشم افكار عمومي ، دولت پاكستان سفير آمريكا به وزارت امورخارجه فراخواند  و در جريان ديدار نيكلاس برنز معاون وزير امور خارجه آمريكا از اسلام آباد  نيز شوكت عزيز نخست وزير پاكستان نيز مراتب اعتراض خود را از وقوع چنين عملياتي اعلام كرد. اگر چه  گزارش ها از اطلاع داشتن نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي پاكستان از اين حملات خبر مي دهند اما مقامات پاكستاني به شدت اين موضوع را تكذيب مي كنند.

با اين توصيف دو سوال در اين بين مطرح است اول اينكه اگر نيروهاي امنيتي پاكستان از وجود  تروريست ها اطلاع داشتند چرا نيروهاي امنيتي ملي در دستگيري و انجام عمليات  عليه اين گروه تروريستي اقدام نمي نمايند ؟ و  در صورتي كه احتمال فوق در بين نباشد اقدام يكجانبه و بي خبرانه آمريكا در خاك كشور ثالث مبين چه مفهومي از سياستهاي بين المللي است ؟

به گزارش "مهر"، در صورت وجود احتمال نخست مي توان به اين برداشت ها رسيد كه دولت پاكستان با گروه هاي فشار شبه نظامي طرف است كه توانايي نفوذ و كنترل بر آنان را ندارد و با اقدام دولت مركزي براي سركوب اين گروه هاي تندرو صحنه داخلي پاكستان با منازعات ويرانگر روبرو مي شود بر همين اساس صلاح را بر اين مي داند كه از كانال حضور نيروهاي آمريكايي در منطقه به مقصود خود نايل شود.

درسايه پيش بيني احتمال نخست ، برداشت ديگري نيز مي توان كرد و آن هم اين است  كه دولت پاكستان با مجموعه اي از تفكرات و فرهنگ هاي مهارنشدني به ويژه در مناطق قبايلي نشين روبرو است كه مهار اين فرهنگ و تفكرات مستلزم هزينه هاي گزاف مادي و زماني طولاني مدت بوده و دولت پاكستان قادر به تامين آن نيست لذا براي تامين اين هزينه ها به دامان سياسي ساير كشورها پناه برده است .

درصورتيكه سوال مطرح شده دوم محتمل باشد ، عدم اطلاع نيروهاي امنيتي و اطلاعاتي پاكستاني از وقوع چنين حملاتي مويد اين مطلب است كه دولت آمريكا براي دستيابي به مقاصد خود هيچگونه احترام و ارزشي به تماميت ارضي و شخصيت حقوقي آن كشور در عرصه بين المللي و بخصوص براي امنيت مردمان آن قائل نيست . بديهي است اينگونه رفتار با يك كشور مستقل نشاندهنده آن است كه سرزمين مورد تهاجم از اعتبار اقتدار و توانمندي برخوردار نبوده و توانايي مقابله با اين دست از اهانت ها را ندارد .

به گزارش "مهر"، صادق بودن هر يك از دو احتمال مطرح شده در هر حال اهانت به حيثيت و غرور ملي مردم پاكستان و مستلزم برخورد با مسببين خارجي و يا داخلي آن است . از آنجا كه سابقه اينگونه حملات به ويژه حمله به مجالس عروسي در افغانستان و عراق به دفعات تكرار شده است هر گونه سستي در برابر چنين حوادثي پيامدهاي ناگوار ديگري را براي كشورهاي منطقه به همراه خواهد داشت . اعتراض مردم پاكستان در روزهاي گذشته ، بر اساس اين استنباط ها صورت مي گيرد كه كشته شدن 18 نفر از مردم عادي در كشوري كه مدعي داشتن تسليحات هسته اي و قدرت بالاي نظامي است به هيجوجه قابل بخشش نيست و دولت ملي پاكستان بايد از موضع قوي تري با اهانت آمريكايي ها مقابله كند .