به گزارش خبرنگار سينمايي "مهر"، در يكي از مالتي‌پلكس‌هاي استانبول، پنج سالن از 10 سالن موجود در اين مجموعه در حال اكران همزمان "عراق، دره گرگ‌ها" هستند و در هيچكدام از آنها حتي يك صندلي خالي هم پيدا نمي‌شود. اين داستاني است كه در تمام سينماهاي تركيه تكرار مي‌شود. دانشجويي كه بي‌صبرانه پشت درهاي سالن 10 منتظر ورود به سينماست، مي‌گويد: "فيلم را يك بار قبلاً ديده‌ام و حالا آمده‌ام براي بار دوم به تماشايش بنشينم. با اينكه "دره گرگ‌ها" فيلمي ضدامريكايي است، اما براي ما كه مي‌دانيم امريكايي‌ها در عراق چه كرده‌اند، فيلم نمايي از واقعيت است كه حالا داريم آن را روي پرده مي‌بينيم."
"عراق، دره گرگ‌ها" با يك رويداد واقعي آغاز مي‌شود: دستگيري نيروهاي ويژه تركيه مستقر در عراق در شهر شمالي سليمانيه در ژوييه 2003. نيروهاي ترك به زور اسلحه از مقر خود خارج مي‌شوند، آن هم در حالي كه روي سرشان پوشش‌هايي قرار داده شده است. با اينكه امريكا بعدها از اين جريان عذرخواهي كرد، اما به نظر مي‌رسد زخم حادثه تا عمق جان ترك‌ها نفوذ كرده است. گرچه دولت و مردم تركيه همان زمان دستگيري نيروهاي خودي را يك تحقير ملي دانستند، ولي در "عراق، دره گرگ‌ها" قهرمان داستان در پي انتقام برمي‌آيد. از آن پس، تلفيقي از وقايع حقيقي و داستاني با طعم شديد ميهن‌پرستانه به گونه‌اي رقم مي‌خورد كه ترك‌هاي خوب در برابر امريكايي‌هاي بسيار بد قرار مي‌گيرند.
در يكي از صحنه‌هاي "عراق، دره گرگ‌ها"، نيروهاي ستيزه‌جوي امريكايي شهروندان حاضر در يك ميهماني عروسي را قتل عام مي‌كنند و در جايي ديگر مسجدي را كه ميزبان نمازگزاران است، به گلوله مي‌بندند. اين دو صحنه تنها مشتي است نمونه خروار از آنچه در فيلم از سبعيت سربازان امريكايي مستقر در عراق به تصوير كشيده شده است. ضمن اينكه براي نخستين بار آزارهايي كه زندانيان در زندان ابوغريب كشيده‌اند، روي پرده سينما به تصوير درمي‌آيد. حتي پزشك حاضر در فيلم هم (كه گري بيوسي نقش او را بازي مي‌كند) يك شيطان به تمام معناست؛ پزشكي كه اعضاي بدن زندانيان عراقي را جدا و براي استفاده بيماران امريكايي، اسرائيلي و بريتانيايي ارسال مي‌كند.
بهادير اوزدنر، نويسنده فيلمنامه "عراق، دره گرگ‌ها"، در دفتر كار شيك خود در بخش آسيايي استانبول مي‌گويد: "فيلم ما نوعي اكشن سياسي است. تقريباً 60 تا 70 درصد آنچه روي پرده ديده مي‌شود، در دنياي واقعي هم اتفاق افتاده. تركيه و امريكا متحدند، اما تركيه مي‌خواهد پيامي به دوست خود بدهد. ما مي‌خواهيم يك حقيقت تلخ را بيان كنيم. ما مي‌خواهيم بگوييم كار آنها اشتباه است."
به گزارش خبرنگار سينمايي "مهر"، در كشوري كه بيشتر ساكنان آن را مسلمانان تشكيل مي‌دهند و در عين حال يكي از متحدان استراتژيك امريكا هم هست، "عراق، دره گرگ‌ها" به شدت از سوي مردم با استقبال مواجه شده. يكي از شبكه‌هاي مهم خبري تركيه از سفير ايالات متحده در آنكارا درباره واكنش او نسبت به فيلم پرسيد و حتي وزير امور خارجه تركيه هم چنان تحت تأثير قرار گرفته بود كه درباره آن اظهار نظر كرد. گرچه هر دو نفر از اينكه موضعي مسالمت‌آميز نسبت به "عراق، دره گرگ‌ها" داشتند، نگران به نظر مي‌رسيدند.
فيلم از موج احساسات ضدامريكايي كه به دنبال مناقشه سلميانيه به اوج رسيد آشكارا بهره مي‌گيرد و در عين حال آمادگي براي حمله به عراق را به صورت برجسته نشان مي‌دهد. چنگيز چندار، كارشناس ترك مسايل خاور ميانه، معتقد است حادثه سليمانيه نمكي بود بر زخم عميق مردم تركيه كه از قبل هم به شدت به وقوع جنگ و درگيري در نزديكي مرزهاي كشور واكنش منفي نشان داده بودند. به گفته چنگيز، روابط ميان تركيه و ايالات متحده به تدريج در حال بهبودي بود، اما حالا بيم آن مي‌رود كه "عراق، دره گرگ‌ها" با پيام دفاع از غرور و شرف ترك‌ها، بر آتش زير خاكستر بدمد.
چنگيز مي‌گويد: "فيلم "عراق، دره گرگ‌ها" فضا را به نوعي آلوده مي‌كند كه حس ميهن‌پرستي افراطي را ميان ترك‌ها برانگيزد. فيلم جامعه را به سمتي مي‌برد كه نگاهش همواره به درون باشد و متحدان امروز و آينده را به چشم دشمن نگاه كند. اين ذهنيت هيچ نفعي براي تركيه ندارد."
البته بخشي از آن جمعيتي كه براي تماشاي "عراق، دره گرگ‌ها" به سينماها هجوم مي‌برند، به خاطر بازيگران ترك فيلم است. فيلم در واقع نسخه‌اي سينمايي از يك مجموعه موفق و پرتماشاگر تلويزيون تركيه است كه با حضور تهيه‌كنندگان "عراق، دره گرگ‌ها" توليد و پخش مي‌شد. در آن مجموعه يك قهرمان كاملاً اكشن به نام پولات عليه مافياي تركيه قيام مي‌كرد. حالا به نظر مي‌رسد تيم سازنده آن مجموعه تلويزيوني رگ خواب تماشاگران را به خوبي شناخته و با تغيير لوكيشن و دشمن، فيلمي سينمايي باب طبع ذائقه مردم تركيه ساخته‌اند.
به گزارش "مهر"، بهتر است دوباره به آن مالتي‌پلكس استانبول بازگرديم و واكنش مردم و تماشاگران را به "عراق، دره گرگ‌ها" از نزديك ببينيم. به نظر مي‌رسد تقريباً همه حاضران كاملاً با فيلم موافق هستند و نسبت به امريكا هم يك ناخشنودي جمعي وجود دارد. زني در حال خروج از سالن سينما مي‌گويد: "تمام آنچه ما در خبرها از عراق مي‌شنويم، در اين فيلم هست. ما اين جنگ را محكوم مي‌كنيم و به محكوميت آن ادامه مي‌دهيم." مردي ميانسال هم مي‌گويد: "من واقعاً بعد از تماشاي "عراق، دره گرگ‌ها" ناراحت شدم، واقعاً ناراحت شدم. احساس مي‌كنم اگر همين الان يك امريكايي ببينم، سرپوشي روي سرش مي‌كشم."
"عراق، دره گرگ‌ها" به زودي در اروپا و پس از آن در ايالات متحده اكران مي‌شود.
نظر شما