به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی اشراقی، پژوهشگر طرح «ساخت صافی زیستی برای حذف مواد آلی فرار» با اشاره به تولید زیاد مواد آلی فرار VOC»» در سالهای اخیر گفت: این مواد اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست دارند از این رو استفاده از روشی مناسب برای حذف این آلایندهها از گازهای خروجی از صنایع مختلف بسیار اهمیت دارد.
وی با بیان این که در سالهای اخیر استفاده از صافی های زیستی به دلیل توانایی بالای آنها در حذف مواد آلی فرار و همچنین میزان کم دی اکسید کربن تولیدی، بسیار مورد توجه قرار گرفته است، اظهار داشت: فیلترهای زیستی در واقع نوعی بیوراکتور هستند که عمل تصفیه هوا را انجام می دهند.
اشراقی عنوان کرد: «نرمال بوتانول» که در این تحقیق به عنوان ماده آلی انتخاب شد، به عنوان حلال در صنایع رنگسازی، نساجی و پوششدهی به کار میرود و مقدار زیادی از آن در طول سال وارد هوا میشود.
وی اظهار داشت: با توجه به اینکه مطالعات کمی درباره حذف مواد الکلی توسط فیلترهای زیستی گزارش شده است، بررسی حذف نرمال بوتانول به عنوان یک ماده الکلی از اهمیت بالایی برخوردار بود.
وی با بیان اینکه در این تحقیق مقدار ماده بیشتری در واحد زمان در مقایسه با دیگر مطالعات انجام شده توسط فیلتر زیستی حذف شد، بیان کرد: باید توجه داشته باشیم که الکلها خود خاصیت ضدعفونی کنندگی دارند و اصولا میکروب کش به حساب میآیند. به همین دلیل تصفیه آن ها توسط میکروب ها دشوار است و هر میکروبی نمی تواند در حضور مادهای مانند بوتانول رشد کند و آن را به عنوان یک ماده مغذی مصرف کند.
اشراقی افزود: دستیابی به مجموعهای از گونههای میکروبی که در حضور الکل مورد نظر مقاومت بیشتری از خود نشان میدادند یکی از دستاورد های این پژوهش به شمار می رود.
وی ادامه داد: در این طرح یک راکتور زیستی در مقیاس آزمایشگاهی شامل یک ستون یک متری سه قسمتی ساخته و هر قسمت با مقدار مشخصی کمپوست که محل رشد و تغذیه میکروبها بود پرشد.
وی افزود: مخلوط «نرمال بوتانل» و آب با فشار هوا وارد بیوراکتور شده و در هنگام گذشتن از کمپوست توسط میکروارگانیسم های سازگار شده تجزیه می شد و این سامانه توانایی حذف ۱۶۳ گرم بر مترمکعب بر ساعت آلاینده معادل ۹۳ درصد کل آلاینده ورودی را داشت.
اشراقی بزرگترین چالش طرح را کنترل غلظت ورودی به بیوراکتور و درزگیری و عایق سازی کل سامانه برای جلوگیری از انتشار آلاینده در محیط آزمایشگاه دانست و گفت: با توجه به میزان حذف بسیار بالای به دست آمده می توان از نتایج این تحقیق برای ساخت فیلترهای زیستی صنعتی جهت کمک به حداقل کردن ورود آلاینده های آلی به هوای واحدهای صنعتی وشهرهای صنعتی آلوده ای همچون تهران استفاده کرد.
به گزارش مهر، این طرح با عنوان «مطالعه اثر دما بر واکنش کلی حذف زیستی مواد آلی فرار از هوا در یک بیوفیلتر» در مقطع کارشناسی ارشد مهندسی شیمی با راهنمایی دکتر روئین تن حلاج انجام شده است.
نظر شما