به گزارش خبرنگار مهر، مصطفی جمشیدی دبیر دهمین دوره جشنواره داستان انقلاب با ارسال یادداشتی برای خبرگزاری مهر به بررسی بعد اقتباسی فیلم سینمایی نفس نوشته نرگس آبیار پرداخته است. این یادداشت به شرح زیر است:
انقلاب پابرهنه‌ها با همه معصومیت‌های خویش ...گرسنگی و رنج و زیبایی خویش در فیلم نفس گیر خالق شیار ۱۴۳ جریان دارد...تعمدا می گویم نفس گیر زیرا تاثیر گذاری لایه‌های درونی قصه را در خویش و اطرافیانم دیده‌ام ...درست مثل قالی ظریف ایرانی با رنگهای مفتون کننده خود!
ایجاد خیال، پیرنگهای خرده‌ای که ماهرانه به هم متصل می‌شوند و جسارت آمیز با توش و توان و تحمل بیننده به درستی بازی میکنند (و به همین دلیل سوسپانسی اعجاب آور را رقم میزنند) از ویژگی‌های فیلم نفس خانم آبیار است...ترفندی که فیلم را به اعتلا کشانده است ...می‌گویم اعتلا زیرا بسیار فیلم‌های اندکی در جشنواره کنونی توانسته بود به آن منزلت پایدار نزدیک شود...سالهاست می گوییم از ادبیات و ظرفیت‌های بالقوه آن باید استفاده کرد و راه سخت فیلم سازی را حرفه ای تر به مقصد رساند و بنظر من این مهم کمی محقق شده است و چون فانوسی مارا رهنمون می سازد بله ...استفاده از اقتباس برای سینما
کادربندی های حرفه ای و پرهیز از به خستگی نشاندن مخاطب، بهره‌گیری از خرده پیرنگ‌ها، استفاده از رنگ و فیلم برداری بی‌نظیر و توجه به بوم و زاد و سنن این سرزمین و خیال منتشر و بهنگام از مزایای جدید فیلم آبیار است و از این بابت باید به ایشان به عنوان یک نویسنده و فیلم ساز تبریک گفت.
با توجه به تم واقع گرا و به تعبیر بنده حقیقت مانند فیلم که همان معصومیت و پاک‌باختگی پابرهنه هاست این فیلم توانسته تا جان مخاطب پیشروی کند و تا ساعت ها مخاطب را مشغول حظ وافری کند که تاریخ انقلاب محرومان مسلمان به آن سخت محتاج بوده است.
آری این بار تاریخ نه مذکر است نه مونث. تاریخ حقیقت محور است و از دمپایی های کودکان بمباران شده عبور می کند. مرحبا به میل حقیقت محور هنرمندان مسلمان ما. انقلاب ما اگرچه به قدر بضاعت بایسته نتوانسته کنه و ضمیر اعلای خود را در این فیلم نشان دهد اما تابلوهایی که ترسیم شده نه انکارپذیرند نه فراموش شدنی...غربتیها اگرچه آواره تمدن ستم شاهی هستند و در انزوا به سر می‌برند امابه شدت اکتیو، متشکل و تحت فرمان اعتقادات شیعی خوداند. بسیار محتاج آنیم که در سینما تفرد و تشخص و فطانت و ظریف نگری در پرداخت‌های سینما دیده شوند و به زعم من این اتفاق در فیلم نفس افتاده است.
چرا باید به خود بقبولانم فیلم باید مارا گیج کند و در صناعتی متحیر کننده فرو برد. اشکال کار کجاست؟ اشکال در مرعوب شدن در مقابل حرف مردم است!! حرف هنری و شبه هنرمندانه مردم آنسوی آب ...و البته فیلم نفس از این اشتها خالی است و به فکر به فرجام رساندن تعهدات خویش است ...تعهدی به ضمیر ناب هنر که حقیقت گرایی است نه جلب توجه داوران و شبه منتقدان.
بسیار باید به خانم آبیار تبریک گفت به خاطر این استقبال باشکوهی که از ادبیات روا داشته در سینمای خودش... . و باز باید به این خیال ظریف و طبع هوشمندانه اش هزاران بار تبریک گفت که هنر شکسته در میان ...هزاران ثنا.
به گزارش خبرگزاری مهر، فیلم نفس بر اساس رمانی منتشر نشده از نرگس آبیار ساخته شده است.
نظر شما