"عليرضا ناصريان" - عضو انجمن علمي دانشجويي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال در گفتگو با خبرنگار دانشگاهي مهر با بيان اين خبر افزود: به موجب نظريه "اعتماد به ظاهر در اسناد در اسناد تجاري و برتري آن بر تئوري هاي اروپايي" حقوق دارنده واقعي حق به نفع دارنده ظاهري رنگ مي بازد تا مقتضيات تجارت تأمين شود و به ويژه عنصر اعتماد در روابط بازرگاني به نحو شايسته اي پاس داشته است.
وي اضافه كرد: در اين نظريه، مسئوليت امضاكننده سند تجاري از يك طرف ناشي از ظاهر متعارفي است كه وي با اراده خود در ايجاد و پيدايش امضاء نقش داشته است و از سويي ديگر ناشي از اعتمادي است كه به اتكاي همين ظاهر و بدون آگاهي از حقايق خلاف احتمالي براي دارنده اعتماد كننده به سند پديد آورده است.
"ناصريان" با بيان اينكه از سال 79 تا 84 بر روي نظريه "اعتماد به ظاهر در اسناد در اسناد تجاري و برتري آن بر تئوري هاي اروپايي" كار شده است، گفت: تئوري فرانسوي برات قراردادي و تئوري آلماني پول كاغذي نتوانستند در قرن هاي 19 و 20 نقش آفريني كنند و نظريه ايراني اعتماد به ظاهر با 3 عنصر مادي، معنوي و ارادي در جهت گشايش افق هاي جديد در راستاي بخشيدن مفهومي پويا و جديد به علم حقوق است.
عضو انجمن علمي دانشجويي حقوق دانشگاه آزاد اسلامي واحد شمال تهران افزود: استخراج 8 قاعده حقوقي از اين تئوري كه پيش از اين مباني توجيهي آنها براي جامعه حقوقي روشن نبود به عنوان يكي از برتري هاي نظريه "اعتماد به ظاهر در اسناد در اسناد تجاري و برتري آن بر تئوري هاي اروپايي" نسبت به نظريه هاي آلماني و فرانسوي است.
نظر شما