دكتر رزيتا داوري آشتياني در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر افزود: كودكاني كه در سن 2 سالگي در زمينه حوزه هاي تكاملي مشكل دارند به گونه اي كه در برابر محرك هاي بيروني واكنش مناسب نشان نمي دهند و ارتباط و تعامل مطلوب با والدين ندارند مي توانند اين مشكلات را به عنوان شاخص هايي براي پيش بيني ميزان هوش كودك در آينده در نظر گرفت.
وي اظهار داشت: رشد و يا تاخير 3 حوزه تكاملي كودك تا سن يك سالگي نمي تواند به عنوان شاخصي براي پيش بيني ميزان هوش كودك در آينده باشد.
داوري آشتياني افزود: مقايسه سني كودكان در زمينه رشد حركتي، نظير زمان نشستن و يا راه افتادن ، نمي تواند مناسب باشد چون براي هر يك از اين توانايي ها فاصله و رنج سني وجود دارد به گونه اي كودك در سنين بين 10 تا 15 ماهگي مي تواند بدون كمك ديگران راه برود بنابراين نبايد كودكي كه در10 ماهگي اين توانايي را به دست آورده از كودكي كه در15 ماهگي آنرا كسب كرده باهوش تربدانيم.
فوق تخصص روانپزشكي كودك و نوجوان گفت: حتي در صورت تاخير رشد حركتي در كودك پس از سنين تعيين شده بازهم نمي توان علت آن را مشكل هوشي در نظر گرفت چون ممكن است عوامل متعددي نظير وجود بيماريهاي عصبي وعضلاني باعث اين تاخير شده و كودك در توانايي شناختي، زباني وهوش مشكل ندارد.
وي گفت: در زمينه رشد كودكان بايد به 3 حوزه حركتي، زباني و مهارت هاي اجتماعي توجه كرد به گونه اي كه اگر كودكي در هر 3 حوزه داراي مشكل باشد، ميزان احتمال مشكل هوشي كودك افزايش مي يابد.
عضو هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي گفت: در سنين يك سالگي و كمتر، كميت تكامل حركتي و در سنين پس از يك سالگي، كيفيت تكامل حركتي از اهميت بسياري برخوردار است.
نظر شما