به گزارش خبرگزاری مهر، مهدی گلجان*: از اولویتهای سهگانه مقام معظم رهبری که در دیدار اعضای مجلس خبرگان در سال گذشته بر آن اشاره فرمودند، ادامه شتاب حرکت علمی کشور بود که البته ایشان همواره بر آن تاکید جدی داشته و دارند.
اما آنچه از آمار و اطلاعات رسمی توسط مراجع معتبر به دست میآید در دو سال اخیر، ایران کاهش رشد علمی داشته است.
این امر ـ یعنی کاهش شیب رشد تولیدات علمی کشور ـ موجب شد که پس از انتقادهای مکرر دانشمندان و پژوهشگران و نخبگان علمی کشور و حتی چندین نوبت هشدار مقام معظم رهبری در این خصوص بیش از ۱۲ هزار نفر از اعضای هیات علمی و استادان برجسته مراکز آموزش عالی و دانشگاهها و موسسات پژوهشی و تحقیقاتی در نامهای به سران سه قوه نگرانی خود را از این ضریب کاهش اعلام کردند. (۱۷/۸/۹۴)
اقدامی که در جایگاه خود بینظیر و کمسابقه و شاید بیسابقه بوده. با توجه به شرایط حاکم بر کشور و امیدهایی که دولت محترم مکرر به آن اشاره میکند و از درهای باز اقتصادی و اقتصاد روبه رونق و بهبود شرایط معیشتی مردم در آینده سخن میگوید جای آن دارد تا در تخصیص بودجه توجه بیشتری نیز به بخشهای علمی و تحقیقاتی و پژوهشی کشور نماید و با نگاه ویژه، این دغدغه نخبگان و دانشمندان و در راس آنها مقام معظم رهبری را برطرف کند.
چرا در دولتی که خود را صاحب تدبیر میداند و دائم از موفقیتهای خود در عرصههای بینالمللی سخن میگوید باید شاهد به حاشیه رفتن و عقبگرد علمی کشور باشیم، استفاده از فضای پسابرجام و پولهای آزاد شده قطعا میتواند به دولت برای رشد و بالندگی و برونرفت از این کاهش کمک کند چراکه بدون پیشرفت علمی، ارائه دورنمایی زیبا از فردای کشور قطعا وعدهای سر خرمن و نوعی سخن به گزافه گفتن است.
*عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس
نظر شما