مجله مهر: کمپل وقتی ۹ ساله بود، همه نگرانیاش این بود که بچههای بیمار در بیمارستان اسباب بازی دارند یا نه! همان زمان از مادرش خواسته بود که برای همه این بچهها اسباب بازی بخرند، اما مادر به او توضیح داده بود که این کار نیاز به هزینه زیادی دارد که خانواده آنها نمیتواند پرداخت کند.
با این حال به نظر میرسد کمپل تنها به شنیدن یک «نه» ساده راضی نبوده و به دنبال راه دیگری برای تهیه عروسک میگردد.
سرانجام راهش را پیدا میکند! «خیاطی!» او از مادرش کمک میگیرد و با استفاده از طرحهایی که در اینترنت برای دوختن یک خرس وجود دارد و چرخ خیاطی دست به کار میشود. کمپل بعد از ۵ ساعت یک خرس پارچهای را خودش میدوزد و خوشحال از نتیجه کار مشغول دوختن دومی میشود!
حالا سه سال از دوخت اولین خرس کمپل میگذرد، اما او همچنان به کارش ادامه داده و میتواند هر عروسک را در تنها یک ساعت بدوزد. کمپل در این مدت بیشتر از ۸۰۰ عروسک دوخته است.
کمپل عروسکهایش را به سراسر دنیا میفرستد، به گفته خودش میخواهد همه بچهها شاد باشند و با دیدن خرسهای پارچهای او امید به زندگی پیدا کنند. البته این پسرک که حالا ۱۲ ساله شده، با عروسکهایش به بیمارستان نزدیک خانه خودشان سر میزند. خودش میگوید از اینکه شخصا عروسکها را تحویل بچهها دهد و بتواند عکس العمل آنها را ببیند، خوشحال میشود.
کمپل تا مدتها از پارچههایی که مادرش داشته برای دوخت این عروسکها استفاده میکرده و مدتی هم با پول توجیبی خودش پارچه میخریده، اما حالا مردم هم از سراسر دنیا به او کمک میکنند و علاوه بر اینکه برخی پول میفرستند، گاهی پارچههای رنگی از دیگر نقاط جهان برای کمپل میرسد.
نظر شما