امروز در تاريخ

شهادت سيد علي اندرزگو :

سيد علي اندرزگو در رمضان سال 1318 شمسي در بازارچه گمرك خيابان شوش  تهران در يك خانواده متوسط ديده به جهان گشود . او پس از طي دوران كودكي به  دليل فقر خانوادگي مشغول به كار شد و در همان دوران شب ها به فراگيري  علوم  ديني مي پرداخت . شهيد اندرز گو در نوجواني و سالهاي شكل گيري  شخصيت اش  ضمن شناخت  نواب صفوي  با تشكيلات فداييان اسلام بيش از پيش آشنا شد . اندرز گو كه در همان سالها خود را  به سلاح علم و ايمان مسلح مي ساخت با درك پيام مبارزاتي امام خميني  ره   در سن هجده سالي قدم  به عرصه مبارزه عليه رژيم منحوس پهلوي نهاد . وي پس از پانزدهم خرداد ماه سال 1342 توسط عمال ساواك دستگير شد و تحت شديد ترين  شكنجه هاي ساواك قرار گرفت. وي در راستاي هدفش پس ازآزادي از زندان با حاج صادق اماني ، عضو جمعيت موتلفه اسلامي آشنا  و در همين دوران وارد شاخه نظامي اين تشكيلات شد . اعدام انقلابي  حسن علي منصور نخست وزير وقت ، با همكاري شهيدان محمد بخارايي ، رضا صفار هرندي ، مرتضي نيك نژاد و حاج صادق اماني در اين زمان جامه عمل پوشيد . پس از اين واقعه رژيم  او را غيابا به اعدام محكوم كرد . اندرزگو در همين زمان توانست به عراق مهاجرت كند وازنعمات وجودي امام خميني ره بهره اي فراوان ببرد . اندرز گو در سال 1345 به ايران بازگشت و مجددا سرگرم فعاليت هاي انقلابي شد. او پس از شناسايي ساواك ، بارديگر به افغانستان رفت اما باز هم مخفيانه به  مشهد بازگشت . وي  در همين دوران با حضور در لبنان و تماس با سازمان الفتح ، تعليمات نظامي را نيز فراگرفت . اندرز گو، به اين دليل كه همواره  تحت تعقيب ساواك بود ، مرتب از خانه اي به خانه اي ، از محله اي به محله اي و از شهري به شهري در حال جابجايي بود وبا كمال فرا ست و زيركي يك  مجاهد راستين لحظه اي ازفعاليت ضد طاغوت زمان، باز نمي ماند. سرانجام پس ازسال ها  مبارزه بي اما ن عليه رژيم شاهنشاهي در چنين روزي در سال 1358 ه ش ( 1398 ه ق ) كه مصادف با ايام شهادت اميرالمومنين علي (ع) ، سر سلسله شهيدان شيعه بود ، هنگام اذان در شامگاه هجدهم ما ه  مبارك رمضان با زبان روزه در كمين خفاشان رژيم آمريكايي شاه افتاد و دعوت حق را لبيك گفت و به درجه رفيع  شهادت نايل آمد . ازجمله مطالب شنيدني ، خواندني و قابل تحسين  آن مجاهد نستوه و شجاع اين است كه وقتي  تحت تعقيب شديد ساواك بود با همسر و فرزند كوچكش
مدتها كنار خيابان زندگي مي كرد زيرا پولي براي پرداخت اجاره بهاي خانه اي نداشت ، اما هرگز لحظه اي دست از مبارزه نكشيد . نبايد فراموش كرد كه همسر فداكار آن شهيد نيز پا به پاي وي بود و توانست تمام سختي هاي مبارزه را تحمل كند و در همان حال فرزند اني را پرورش دهد كه اكنون دو تن از آنان مدارج دانشگاهي را طي مي كنند. 


در گذشت علامه حاج شيخ ابوالحسن شعراني :
حاج  شيخ ابوالحسن شعرانى ، از شخصيتهاى برجسته جهان اسلام در سال 1320 ه ق  در تهران و در خانواده اى روحانى  ديده  به جهان گشود . وي تحصيلات ابتدايي را نزد پدرش ، شيخ محمد تهرانى  آموخت و بعدها براي فراگيري دروس عالي تر   وارد مدرسه مروى تهران شد و  ادبيات عرب ، فارسى ، منطق ، فقه ، اصول ، فلسفه ، رياضيات  و... رادر اين مدرسه آموخت. آية الله حاج ميرزا مهدى آشتيانى ،  ميرزا محمود قمى و حبيب الله ذوالفنون از جمله استادان او در اين مدرسه بودند . ميرزا ابوالحسن ، در دوره جوانى به قم رفت و درمحضر استاداني چون  آية الله حاج شيخ عبدالكريم حائرى  و حاج شيخ عبدالنبى نورى به ادامه تحصيل پرداخت .وي پس از آن رهسپار  نجف اشرف شد  و در آنجا نيز  از محضر استاداني  چون  سيد ابوتراب خوانسارى بهره هاي فراوان برد . شيخ ابوالحسن شعرانى پس از تكميل تحصيلات علمى و  در اوج استبداد رضا خانى ، به تهران بازگشت و شروع به تبليغ و تدريس علوم اسلامي   كرد.
علامه شعرانى علاوه بر مهارت كافى در فقه و اصول و تفسير و حديث و فلسفه و رياضى و عرفان و كلام و...، با زبان هاي عربي ،  فرانسه ،  تركى ،  انگليسى و  عبرى آشنايي كامل داشت . علامه درطول عمر پر بركت خويش شاگردانى فرزانه و حكيم و فقيه هم تربيت كرد كه از ميان آنها مي توان به آية الله ميرزا هاشم آملى ، آية الله عبدالله جوادى آملى ،  آية الله  حسن حسن زاده آملي  ،  على اكبر غفارى و  محدث ارموى  اشاره كرد  .

وي آثار قلمى چندي نيز از خود به جاي نهاد كه از ميان آنها مي توان به حاشيه بر مجمع البيان (در ده جلد) ،  تصحيح كامل تفسير صافى (در دو جلد) ،  حواشى و تعليقات بر تفسير منهج الصادقين (در ده جلد) ، مقدمه و حواشى و تصحيح كامل تفسير ابوالفتوح رازى (در دوازده جلد)، نثر طوبى ، دائره المعارف اصطلاحات قرآن ، از الف تا حرف صاد،  تجويد قرآن ،   حاشيه ، تحقيق و صحيح كتاب وافى اثر مرحوم فيض كاشانى (در سه جلد) ،  تعليقات بر شرح اصول كافى اثر ملا صالح مازندرانى ، (در دوازده جلد) ،  تعليقات بر وسائل الشيعه (از جلد 16 تا 20) ، حاشيه بر ارشاد القلوب ديلمى، ترجمه و شرح دعاى عرفه سيد الشهداء عليه السلام ، ضميمه كتاب فيض الدموع ،  ترجمه و شرح مفصل صحيفه كامل سجاديه ،  تحقيق و تصحيح جامع الرواة ،  رساله در علم درايه ،  المدخل الى عذب المنهل ،  شرح كفاية الاصول  آخوند خراسانى ، شرح تبصره علامه حلى ، حاشيه كبيره بر قواعد ،  رساله در شرح شكوك صلاة در عروة الوثقى ،  فقه فارسى و مختصر براى تدريس در مدارس ، مناسك حج با حواشى چند تن از مراجع تقليد  ،  شرح تجريد الكلام  ، حاشيه بر فصل الخطاب محدث نورى ، كتاب راه سعادت در اثبات نبوت و رد شبهات يهود و نصارا ،  ترجمه كتاب الامام على صوت العدالة الانسانية نوشته جرق جرداق ، تعليقاتى بر كتاب محمد پيامبر و سياستمدار نوشته مونتگمرى وات ،   اصطلاحات فلسفى ،  مقدمه و حواشى محققانه بر اسرارالحكم سبزوارى ،  شرح عمل به زيج مبتنى بر هيئت جديد ،   تعليقه و مستدرك تشريح الافلاك با اشاره به هيئت جديد ،  هيئت فلاماريون ،   تقاويم  شبانه روزى ،  ترجمه نفس المهموم  حاج شيخ عباس قمى ، مقدمه ، تصحيح و تحقيق كشف الغمه ،  مقدمه و تصحيح منتخب التواريخ ،  مقدمه كتاب وقايع السنين خاتون آبادى ،  مقدمه ، صحيح و تعليقات بر كتاب روضة الشهداء ، تصحيح كامل و مقدمه و حاشيه بر جلد اول و سوم كتاب نفايس الفنون فى عرابس العيون نوشته محمود آملى اشاره كرد . سرانجام آن عالم رباني بر اثر ضعف و بيمارى قلب و ريه در چنين روزي در سال 1352 ه ش به ديار باقي شتافت .پيكر او را  در جوار ملكوتى حضرت عبدالعظيم حسنى ، روبروى باغ طوطى ، به خاك سپردند .

دستور انتخاب اعضاي مجلس موسسان از سوي رضا خان :

 
در چنين روزي در سال 1304 ه ش ، دستور انتخاب اعضاي مجلس موسسان براي اصلاح قانون اساسي و تعيين حكومت جمهوري از سوي رضاخان صادر شد .  مجلس‌ موسسان بعدها  در جلسه ‌21 آذر 1304 برابر 12 دسامبر 1925 بااكثريت‌ 257 نفر از 260 نفر عده‌ حاضر درجلسه‌، طي‌ ماده‌ واحده‌اي‌ اصول‌ سه‌گانه‌ 38 و37 و 36 متمم‌ قانون‌ اساسي‌ را تغيير داده‌ واصلاح‌ نمود كه‌ مطابق‌ آن‌ اصول‌ سلطنت ‌مشروطه‌ ايران‌ به‌ شخص‌ رضاخان‌ پهلوي‌ وخاندان‌ او واگذار شود.پس ازآنكه رضاخان سردارسپه پايه هاي قدرت خويش را برجنازه آخرين پادشاه قاجاراستوارساخت ، برخي روشنفكران درباري پيرامون وي به فراهم آوردن مصالح انتقال قانوني سلطنت و حقانيت بخشيدن به آن پرداختند.

در گذشت موسيقيدان ايراني:

درچنين روزي در  سال1323ه ش ميرزا حسين خان خضوعي  از استادان آوازو موسيقي ايراني  دار فاني را وداع گفت . 
استاد خضوعي به موسيقي ازدومنظرعلمي وعملي تسلط كامل داشت ونواختن تارراخوب مي دانست . وي با مرحوم بنان و طاهرزاده ازنزديك آشنا بود ودر اين خصوص با آنان اجراهاي مختلفي در مجالس خصوصي بر پا كرد . وي در طول عمر پر بركت خويش شاگردان بسياري را در حوزه موسيقي تربيت كرد .

صدور اعلاميه بالفور :

درچنين روزي درسال 1917ميلادي اعلاميه تاريخي بالفورمنتشرشد. اين اعلاميه سالها بعد سبب تشكيل اولين دولت صهيونيستي درفلسطين اشغالي شد. با نگاهي به تاريخ مي توان دريافت كه انگليس ، درزمان اوج قدرت ، تمامي هم خود را براي نابود كردن توان سياسي و نظامي جهان اسلام ، تحت قيمومت در آوردن سرزمين هاي اسلامي و تاسيس يك رژيم صهيونيستي درفلسطين اشغالي بكارگرفته  بود . برهمين اساس ودرآستانه اشغال فلسطين توسط ژنرال آ لنبي ، جيمزبالفوروزيرامورخارجه وقت انگليس طي نامه اي  به ليونل والتر دوروچيلد  ، قول همكاري تمام عياري را درجهت تاسيس يك رژيم صهيونيستي درفلسطين به وي داد.لذا درزماني كه آلنبي به سوي فلسطين مي شتافت ، بالفورنيزجدي ترين گام را درزمينه تشكيل يك رژيم صهيونيستي در فلسطين برداشت . درهمين زمان صهيونيست ها ازنامه بالفوروپيشروي ژنرال آلنبي به عنوان استجابت ديرينه دعاي قوم يهود ياد مي كردند . طي مدت سي سال ودرحالي كه مسلمانان دراختلاف و چند دستگي  به سرمي بردند ، بريتانيا زمينه را براي تشكيل رژيم صهيونيستي فراهم كرد. هجوم صهيونيست ها ازسراسرجهان به فلسطين , تشكيل گروه هاي نظامي و جوخه هاي ترورصهيونيستي ، در اختيار قرار دادن امكانات مالي و اقتصادي ، تقويت وجهه صهيونيست ها درجهان ازطريق رسانه هاي  بين المللي وسركوب مسلمانان فلسطين ازجمله مهمترين اقدامات استعمار درجهت  تشكيل رژيم صهيونيستي بود .سرانجام پس از آماده شدن موقعيت ، انگلستان در چهاردهم ارديبهشت سال 1327 هـ . ش (1948 ميلادي ) برقيمومت واشغال خود درفلسطين پايان داد وازآنجا خارج شد.اما سازوبرگ نظامي خود را دراختيارصهيو نيست ها ي مقيم فلسطين قرار داد وآنان ازاين ابزار نظامي در جهت تروروسركوب مردم فلسطين استفاده كردند.  پس از اين واقعه ، با كشتار و ترور و سركوب توانستند به رژيم اشغالگرقدس موجوديت غاصبانه بخشند ونخستين  جنگ اعراب واين رژيم كه منجر به پيروزي صهيونيست ها شد ، در گرفت . با اين حال تراژدي كشتار، بازداشت ، تخريب وتبعيد هممچنان درسرزمين هاي اشغالي ادامه دارد و مبارزان فلسطيني به جهاد قهرمانانه خود ادامه مي دهند و سلاح هاي آمريكايي و پشتيباني غربي ها نيزنمي تواند اراده ملت مسلمان فلسطين را سست كند .

موافقت نامه بين استقلال طلبان اندونزي و نيروهاي هلندي :
درچنين روزي درسال 1949 ميلادي استقلال طلبان اندونزي ونظاميان هلندي موافقت نامه اي را مبني برترك مخاصمه امضا كردند. پس ازاين موافقت نامه بود كه نيروهاي هلندي سرزمين اندونزي را ترك گفتند . نيروهاي هلندي به مدت چهارسال سرزمين اندونزي را تحت استعمارخود قرار داشتند تا اين كه سرانجام ازاوت سال1945ميلادي با قيام احمد سوكارنو ازرهبران استقلال اندونزي ، مجبور به ترك اندونزي كه پيشتر آن را هند هلند مي خواندند، شدند . اندونزي دردسامبر سال1949 ميلادي مستقل شد. 

اشغال دوروستاي فلسطيني :
درچنين روزي درسال 1948 ميلادي وبدنبال ترك مخاصمه با لبنان ، ارتش رژيم صهيونيستي دوروستاي كفربرعم واقرت را اشغال و آنها را بدليل نزديكي به مرز (لبنان ـ رژيم صهيونيستي ) منطقه ممنوعه امنيتي اعلام كرد و اهالي اين روستـاهارا به مناطق ديگر راند .
                               
گفتگوهاي رودرروميان رژيم صهيونيستي و تشكيلات خود گردان فلسطيني :
درچنين روزي درسال 1991 ميلادي ، نمايندگان رژيم صهيونيستي و تشكيلات خود گردان فلسطيني نخستين ملاقات چهره به چهره و گفتگوهاي هاي نزديك خود را درمادريد اسپانيا به انجام رساندند .

درگذشت برنارد شاو :

جرج برنارد شاو درام نويس و شاعر بزرگ انگليسي در سال 1856 در  خانواده اي فقير در شهر دوبلين ا يرلند چشم به جهان گشود . در كودكي عشق  به موسيقي را از مادر هنرمند خود به ارث برد . كمي درس خواند و آنگاه دست به كارهاي گوناگون براي گذ ران زندگي خود زد . در لندن به روزنامه نويسي پرداخت  و از راه نوشته هاي خود پول به دست مي آورد . از سال 1789 نوشتن داستان و نمايشنامه را آغاز كرد . در سال 1820 ميلادي دست به كوشش هاي سوسياليستي زد و از اين به بعد در نوشته ها و انديشه هايش  به مكتب سوسياليستي  گرايش بسيار يافت .  شاو در نمايشنامه نويسي تواناتر از داستان نويسي بود . او نويسنده اي   واقع بين است و نوشته هايش به چاشني ريشخند و بذله گويي آميخته اند . شيوه انديشه اش بر فلسفه تكامل تكيه زده است . نخستين نمايشنامه او در سال 1898 ميلادي به  نام نمايشنامه هاي مطبوع و نامطبوع انتشار يافت . كار هاي مهم او عبارتند از : پيرو شيطان ، (1896 ) ، سزار و كلئوپاترا(1899 ) ، بشر و فوق بشر (1903 ) ، ميجر باريارا (1905 ) ، پيگماليون (1912 ) ، بازگشت به ماتوساله (1924 ) و سنت جون (1924 ) اشار ه كرد . شاو در سال 1925 برنده جايزه نوبل ادبي شد و مجموعه آثارش در فاصله سالهاي 1930 تا 1932 ميلادي در سي جلد به  چاپ رسيدند . وي در چنين روزي در سال 1950 ميلادي دار فاني را وداع گفت .