خبرگزاری مهر، گروه استانها- زهرا ناصران: یونیما انجمن تئاتر عروسکی است که در هر کشور نماینده دارد و نماینده کشورها موظف به حفظ تئاترهای عروسکی و حمایت از گروه های نمایشی عروسکی هستند، تئاتر عروسکی در ایران یونیما مبارک نام دارد و محمد رضا اردلان رئیس این انجمن است.
در هر جامعه ای که کودکان از سنین پایین با حوزه فرهنگ و هنر آشنا شوند، موجب می شود تا آن جامعه در آینده با مشکلات فرهنگی مواجه نشود، امیدواریم با تشکیل انجمن یونیما در تبریز سالن اختصاصی برای انجمن نمایش تبریز اختصاص دهیم تا فرزندان این شهر رویاهای فانتزی خود را در آن سالن تماشا کنند.
به منظور تاسیس یونیمای جهانی تئاتر عروسکی جهان و گروه هنری میکا در شهر اولین ها و اقدامات انجام شده در این راستا گفتگویی با علی برنون مؤسس یونیما ترتیب داده ایم که در مطلب زیر می خوانید.
*یونیمای عروسکی جهان در تبریز به چه منظوری افتتاح شد؟
این ان جی اُ (یونیما) سازمانی جهانی برای صیانت از حقوق کسانی که تئاتر عروسکی کار می کنند و حفظ ارزش های بومی تئاتر عروسکی و عروسک های هر منطقه از جهان است.
تئاتر در کشور ما مظلوم و تئاتر عروسکی مظلوم تر است، این شاخه از تئاتر در تمام دنیا از اهمیت و جایگاه خاصی برخوردار است، به دلیل دنیای شدیدا فانتزی و هنری رویایی، اما متاسفانه مسئولین فرهنگی خیلی بی مهری به این شاخه مهم تر از خود تئاتر می کنند، تئاتر عروسکی همیشه مخاطب دارد و نمی دانم چرا با این وجود باز توجه خیلی کم است.
*لطفا در خصوص اقدامات انجام شده گروه هنری میکا در راستای ترویج و فرهنگسازی نمایش عروسکی توضیح دهید؟
این گروه فعالیت خود را پس از پیروزی انقلاب اسلامی شروع کرد و نمایش عروسکی کودک را به صورت حرفه ای به زبان مادری در مناطق آذربایجان شروع به کار کرده است و از نخستین گروه های عروسکی است که در سطح بین المللی به جشنواره های معتبر راه یافته و تندیس های متعدد را برای کشورمان به ارمغان آورده است.
این گروه با نمایش «هامی یاتیب جیتدان اویاق» فعالیت هنری خود را به صورت حرفه آغاز کرد و هدف آن از اجراهای نمایشی پرکردن خلاء ها و جای خالی نمایش عروسکی به عنوان یک شاخه مهم تئاتر است.
اجرای اخیر گروه ما در جشنواره بین المللی بورسای ترکیه نظر داوران جشنواره را از این رو به نمایش ما جلب کرد که در جلسه نقد و بررسی از موضوعات مطرح شده به صورت موزیکال و همگون با روحیات کودکان در نمایش ما تحسین شد که بیشتر گروه های کشورهای دیگر نتوانسته بودند انجام دهند مخصوصا فرهنگسازی صحیح و غیر مستقیم در موضوعات نمایش.
داوران ترکیه از گروه ما به عنوان معلمان بالاتر از معلم یاد کردند که مسائلی که هر روز معلمان سعی در آموزش رفتارهای کودکان در مدارس دارند را ما خیلی آسان بدون نیاز به تکرار در شخصیت کودکان نهادینه می کنیم.
ما با این موضوعات راه و هدف خود را پیش گرفته و در شهر اولین ها حرکت به سوی آینده ای با مردم با فرهنگ آغاز کرده ایم و نیاز به یاری مردم و مسئولان فرهنگی داریم.
به نظر بنده موضوعات را باید از کودکی برای فرزندانمان فرهنگسازی کنیم تا همیشه با این روحیات برای حفاظت از میهن اسلامی در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی در آینده آمادگی لازم را داشته باشند و چه روشی بهتر از هنر نمایش، آن هم نمایش از نوع عروسکی، شاد و موزیکال که مخاطب کودک را درگیر این موضوع کند.
*گروه های هنری تئاتر عروسکی از چه مشکلی بیشتر در جامعه رنج می برند؟
گروه ما به تبلیغات و اطلاع رسانی نیاز دارد که ما با زحمت های زیاد نمایشی را به روی صحنه می بریم ولی در اطلاع رسانی برای عموم مردم با مشکل برخورد می کنیم تا جایی که بیشتر مردم همیشه بعد از اتمام تاریخ نمایش از این که چرا به آنها اطلاع رسانی نشده همیشه گله مند هستند.
چون بیلبوردهای تبلیغاتی شهرمان به جای کارهای فرهنگی بیشتر رنگ و بوی تجاری و مخصوصا برندهای خارجی را با خود حمل می کنند.
چگونه به گوش مردممان برسانیم ما اجرای نمایش عروسکی در تئاتر شهر تبریز داریم؟ نقش شهرداری و رسانه ها در این مورد چگونه میتواند ایفا شود؟
*خواسته اصلی شما از مسئولان شهری برای ترویج و فرهنگسازی تئاتر عروسکی چیست؟
ما از آنها بودجه و کمک مالی نمی خواهیم، آنها فقط ما را در اطلاع رسانی یاری کنند، مخصوصا صدا و سیما، شهرداری، اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی و تمام ادارات دولتی میتوانند با کمی تامل در این مورد نه تنها به ما بلکه تمام کارهای خوب فرهنگی شهرمان رااطلاع رسانی کنند
نمایش بدون تماشاگر را نمی توان نمایش توصیف کرد زیرا نمایش برای تماشاگران ساخته می شود سالنی که ٢٠٠ نفر ظرفیت دارد و ما برای ٢٠ تماشاگر که بیشرشان مهمان باشد اجرا برویم صرفا می توان تجربه کار کردن تئاتر نام گذاری کرد و نه نمایش به معنی واقعی!
*به نظر شما مشکلات اصلی عدم تماشاگر در سالن های تئاتر به خصوص نمایش عروسکی از کجا نشات می گیرد؟
به نظر من ایراد کار در تربیت نکردن مردم از سنین پایین به تئاتر رفتن است و این مسئله به حمایت و کار نکردن در حوزه ی تئاتر کودکان برمی گردد نه تنها مسئولان بلکه بیشتر تئاتری های ما نیز از ناآگاهی تئاتر کودک را جدی نمی گیرند، اما با حضور بنده در چند کشور پیشرو در عرصه نمایش و با فرهنگ مانند روسیه، اوکراین، ترکیه و... به مسئله اهمیت دادن بیشتر به پایه تئاتری یعنی نمایش کودکان مواجه شده ام و دلیل و ایراد کار را در کشور ما ریشه ای ارزیابی کرده ام.
نه تنها کودکان را از سنین پایین برای حضور در سالن نمایش باید تربیت کنیم بلکه باید فرهنگ صحیح تماشاکردن را نیز از پایه برای آنها آموزش دهیم فرهنگ صحیح تماشا کردن در همه جا حتی در سالن های ورزشی یا کنسرت ها، بنده با حضورم در چند جشنواره کشورهای دیگر به این ضعف جامعه مان بیشتر پی برده ام.
نظر شما