مرتضی پورحسینی هنرمند جوانی که با یک اثر در دهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر حضور دارد درباره جزییات این اثر به خبرنگار مهر گفت: این تک اثر از مجموعه شخصی‌ام است که کار آن زودتر تمام شد. کارهای دیگر این مجموعه بالغ بر سه سال زمان می برد و پس از اتمام تمام آثار این مجموعه نیز در نمایشگاهی انفرادی به نمایش در می‌آیند.
وی در مورد دلیل شرکت در جشنواره توضیح داد: دوست داشتم بازخورد مخاطب را در مقابل این آثار ببینم و این تک کار را برای جشنواره ارسال کردم چون می دانم جشنواره فجر مخاطبان مختلفی دارد که تا الان نیز بازخوردهای متفاوتی را دریافت کرده ام.
این هنرمند جوان توضیح داد: این اثر در دو حوزه نقاشی و مجسمه و یا حتی بخشی از آن چیدمان است چون این دو هنر در اثر من در کنار یکدیگر معنی می دهند و با هم در یک مفهوم گنجانده می شود و بر این اساس در حوزه اینستالیشن هم می تواند قرار بگیرد. یک بخش این اثر نقاشی رنگ روغن روی بوم و بخش دیگر این کار قطعه ای سنگ است که با تکنیک پاپیه ماشه کار شده که تکرار فرم سنگی که در نقاشی کشیده شده، است اما در مقابل کار به صورت سه بعدی قرار گرفته و ارتباط دیگری را به لحاظ بصری با مخاطب برقرار می کند.
وی در مورد امکان برگزیده شدنش در این جشنواره بیان کرد: معمولاً روند جشنواره ها به گونه ای است که آرای نهایی تحت تاثیر نظرات متفاوت شورای سیاستگذاری و هیات داوران قرار می گیرد. از نظر من این کار قابلیت های برگزیده شدن را دارد و می تواند در حوزه نقاشی و مجسمه قابل توجه باشد و نظر خاص داوران را جلب کند.
پورحسینی دهمین جشنواره هنرهای تجسمی فجر را فاقد برخی استانداردهای کیفیتی لازم دانست و به مهر گفت: به نظر من سطح کیفی جشنواره تجسمی فجر می تواند خیلی بالاتر از سطح کیفی حال حاضر در دوره دهم باشد که البته در این دوره بهتر از دوره های پیشین است. از طرف دیگر دلیل حضور من در جشنواره هنرهای تجسمی فجر امسال، موضوع آزاد و انتخاب تیم حرفه ای تر برای داوری ها بود. همچنین زمان بندی، تحویل آثار و مسایلی که مربوط به دبیرخانه جشنواره است به روال معمول و مناسبی بوده است.
وی محل برگزاری جشنواره هنرهای تجسمی فجر را یکی از مشکلات این دوره جشنواره قلمداد کرد و افزود: برای اینکه یک جشنواره بتواند سطح بالاتری داشته باشد قطعاً باید در مواردی که مربوط به انتخاب و شیوه نمایش آثار است، توجه بیشتری شود.
این هنرمند نقاش در این مورد تاکید کرد: باید حدی را برای جشنواره مشخص کنند یعنی مشخص شود چطور کارهای مختلف به جشنواره راه می یابد و صرفاً نباید تعداد هنرمندان شرکت کننده زیاد باشد. من فکر می کنم سطح هنری یک جامعه را بینال ها و سالانه ها که در حوزه های هنری برگزار می شود، تعیین می کند و وقتی کسی می خواهد از سطح هنری یک کشور مطلع شود به این بینال ها و مسابقات رجوع می کند. متاسفانه ما اینگونه برنامه ها را در کشورمان کمتر شاهد هستیم و جایی که می توان در حال حاضر کار را به صورت جامع نگاه کرد، جشنواره فجر است و با توجه به بودجه ای برای این جشنواره در نظر می گیرند، می تواند کیفیت بالاتری داشته باشد.
وی افزود: سختگیری در داوری و انتخاب آثار می تواند کیفیت کار هنرمندان را بالاتر ببرد و صرف اینکه یک نفر هنرمند نامیده می شود، نباید هر اثری به نمایشگاه راه یابد. در جشنواره دهم کارهایی حضور داشتند که حتی برای یک نمایشگاه گروهی هم قابل نمایش نبودند اما شاهد آن هستیم که در نمایشگاهی با سطح بین المللی حضور دارد.
پورحسینی به حضور بخش های مختلف در نمایشگاه آثار جشنواره اشاره کرد و گفت: یکی از نکات مثبت جشنواره، حضور گالری های خصوصی در نمایشگاه آثار است چراکه در حال حاضر بخش حرفه‌ای تر و جدی تر هنرهای تجسمی تلاش دارد در فضای خصوصی و گالری ها کار کند. همچنین حضور هنرمندان شهرستانی از دیگر نکات مثبت جشنواره است. از طرف دیگر وقتی یک جشنواره چند بخش جانبی دارد، سبب چندپارگی نمایشگاه آثارش می شود و مخاطبی که کمتر با این مسایل آشنا است، دچار سردرگمی می‌شود. در جشنواره ها معمولاً یک بخش شرکت کنندگان و یک بخش مدعوین داریم که در نمایشگاه امسال این روند حاکم نبود در حالی که می شد آثار شکل دیگری نمایش داده شوند یا بهتر بود در ورودی سالن ها، راهنما یا استیتمنتی برای مخاطبان قرار داده می شد.
این نقاش در پایان با اشاره به حساسیت در انتخاب هیات داوران، توضیح داد: حساسیت و دقتی در انتخاب داوران این دوره جشنواره وجود داشته که فکر می کنم اگر سال های آینده نیز به این نکات توجه شود، کیفیت جشنواره بالاتر خواهد رفت. البته آزادتر گذاشتن سیاست ها نیز سبب می شود هنرمندانی که جدی کار می کنند در این جشنواره شرکت کنند.
نظر شما