میانمار اتهام «نسل‎کشی» مسلمانان روهینگیا را رد کرد

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از رویترز، «زوا هتای» سخنگوی دولت میانمار، امروز چهارشنبه گزارش بازرسین سازمان ملل درخصوص نسل‌کشی اقلیت روهینگیا از سوی نظامیان این کشور را مردود دانست و مدعی شد آنچه جامعه بین‌الملل می‌گوید کذب است!

وی در این باره مدعی شد: موضع دولت میانمار واضح است و هیچ حکمی از جانب شورای حقوق بشر سازمان ملل را نمی‌پذیرد.

گفتنی است میانمار به بازرسین سازمان ملل اجازه ورود به کشور و بازدید از استان مسلمان‌نشین راخین را نداده است.

این درحالی است که هتای مدعی شد دولت نایپیداو درخصوص نقض حقوق بشر کوتاه نمی‌آید (!) و کمیته‌ای را برای پاسخگویی به اتهامات بی‌اساس سازمان ملل و دیگر اعضای جامعه بین‌الملل تشکیل می‌دهد.

به گزارش مهر، سازمان ملل متحد فرمانده ارتش میانمار را به دلیل عملکرد وی در خصوص کشتار و شکنجه مسلمانان روهینگیا، به نسل کشی متهم کرد.

تحقیقات سازمان ملل نشان می‌دهد ارتش میانمار «به قصد نسل کشی» زنان مسلمان روهینگیا را مورد تجاوز قرار داده و کشته است.

کارشناسان سازمان ملل می‌گویند دولت مدنی میانمار به رهبری آنگ سان سوچی سبب انتشار سخنان نفرت‌پراکن و از میان رفتن اسناد این جنایات شده و نتوانسته از اقلیت‌ها در برابر جنگ و جنایت علیه بشریت محافظت کند.

در آگوست سال گذشته ارتش میانمار به بهانه مقابله با گروه های افراطی حملات هدفمند خود را علیه اقلیت روهینگیا آغاز کرد که این حملات موجب کشته شدن بیش از ۶۰ هزار مسلمان روهینگیایی و مهاجرت صدها هزار نفر از آنها به بنگلادش شد.

در همین رابطه چندی قبل «آنتونیو گوترش» دبیر کل سازمان ملل متحد در حاشیه نشست سران کشورهای «آ سه آن» در فیلیپین، طی دیدار با «آنگ سان سوچی» رئیس حزب حاکم میانمار خواستار بازگشت اقلیت مسلمان روهینگیا به کشورشان شد.

اقلیت روهینگیا مردمی مسلمان و هند و آریایی هستند که در ایالت راخین در غرب میانمار زندگی می‌کنند. سازمان ملل متحد و همچنین اغلب رسانه‌های بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری، مردم روهینگیا را جزو تحت ستم‌ترین اقلیت‌ها در جهان توصیف می‌کنند.

این مردم ۴ درصد کل جمعیت میانمار را تشکیل می‌دهند. مسلمانان روهینگیا و برخی از محققان معتقدند که آنها بومی ایالت راخین هستند، در حالی که دیگر مورخان ادعا می‌کنند که ایشان مهاجرانی هستند که از بنگلادش به میانمار بیشتر طی دوره حکومت بریتانیا در برمه و به میزان کمتر، پس از استقلال برمه در سال ۱۹۴۸ و جنگ آزادیبخش بنگلادش در سال ۱۹۷۱ مهاجرت کرده‌اند.