به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه مطالعاتی بروکینگز آمریکا در تحلیلی نوشت : کمیته بیکر-همیلتون پیشنهاد ورود آمریکا به گفتگوها با کشورهایی همچون ایران و سوریه را مطرح کرد که برای بسیاری از منتقدان جالب نبود.
"کارلوس پاسکوال" مدیرمرکز مطالعات سیاست خارجی آمریکا و" مایکل هانلون"عضو ارشد درمرکز مطالعات سیاست خارجی آمریکا در تحلیل خود تصریح می کنند :"همانطور که پیش بینی می شد دولت جرج بوش رئیس جمهوری آمریکا این طرح را رد کرد و پس از سخنرانی خود در 10 ژانویه اجازه حملات علیه ایرانیان درعراق را صادر کرد."
نویسندگان ادعا می کنند :"ما با کسانی که می گویند انتظار کمک بزرگی از ایران و وسوریه ندارند، موافق هستیم. به ویژه آنکه بعید به نظرمی رسد ایران بخواهد به آمریکا درعراق کمک کند. همچنین این فرضیه وجود دارد که ایران خواهان بی ثباتی در مرزهای غربی خود نیست،اما هم اکنون به نظر می رسد که حداقل این احتمال وجود دارد که ایران تا حدی خواهان شکست آمریکا درعراق وبلکه در سراسر منطقه است."
درادامه این تحلیل آمده است :" با همه چیزهایی که گفته شد، یک مورد بسیارعاقلانه و روشن بینانه برای دیپلماسی منطقه ای باقی می ماند که نه تنها شامل ایران، عراق، سوریه و آمریکا، بلکه شامل ترکیه، کشورهای خلیج (فارس)، مصر،اردن، اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد می شود. این امر نوعی مذاکره زیرکانه تر با سیاست عملی است که تا حد زیادی برای اعمال فشار بر ایران و درخواست کمک از آن صورت می گیرد و همچنین تا حد زیادی تصمیم ما برای باقی ماندن به عنوان قدرت خلیج( فارس) را در حالی که درخواست کمک برای برخورد با مشکلات عراق را مطرح می کنیم، نشان می دهد."
به گزارش مهر، پاسکوال و هانلون سه علت عمده را برای تشکیل فرایند دیپلماتیک منطقه ای برای عراق عنوان می کنند: نخست آنکه یک چنین فرایندی به آمریکا وهمپیمانان آن اجازه می دهد تا ایران را از این فکردر آورند که می تواند آمریکا را ازمنطقه از طریق شکست درعراق بیرون کند.
دوم آنکه این اقدام حداقل و به صورت حاشیه ای کمک بیشتری را از برخی کشورها - هرچند ممکن است درزمنیه اسقرارنیروها درعراق نباشد، اما حداقل در پذیرش مهاجران و تهیه کمک اقتصادی و مواردی ازاین قبیل در پی خواهد داشت.
سومین وزیرکانه ترین علت آن هم ایجاد مکانیسمی است که ممکن است درآینده سودمند باشد یعنی زمانی که فضا برای یک قرارداد صلح درعراق بهتر و مناسب تر باشد ویا اینکه خدای نکرده خطرجنگ داخلی عراق به یک آتش سوزی بزرگ منطقه ای افزایش یافته است.
در ادامه این تحلیل آمده است:"ما به کمک درجنبه های مختلف جنگ عراق نیاز داریم و کشورهای منطقه ای و همچنین جامعه بین المللی می توانند به آن کمک کنند. جنگ داخلی درعراق درحال آواره کردن 100 هزار عراقی در یک ماه است و سوالات زیادی درباره اینکه چه کسانی باید به آنها پناه دهد، مطرح می شود. وجوه منطقه ای برای تقسیم هزینه های ناشی از این مشکلات الزامی است. کشورهای منطقه و جامعه بین المللی باید فشاری را برهمه طرفها وارد کنند تا خارج از درگیری درعراق حضور داشته باشند که البته این کار دشواری است."
پاسکوال و هانلون می افزایند: " البته هیچ کس نمی تواند یک مذاکره منطقه ای برای حل و فصل جنگ درعراق را انتظار داشته باشد. گفتگوی منطقه ای جایگزینی برای مفهوم افزایش شمار نظامیان آمریکایی درعراق که استراتژی بوش بر آن استوار است، نیست بلکه یک مکمل الزامی است واگرمسئله افزایش به نحوه بدی انجام شود، به مسئله انتقادی از یک استراتژی جایگزین تبدیل می شود و اگراین مسئله ثبات را درپی داشته باشد؛ چارچوب منطقه ای برای ایجاد پیشرفت سودمند خواهد بود. اگر آن هم شکست بخورد؛ داشتن مکانیسمی برای جلوگیری از بدترین نتیجه ممکن خواهد بود."
به گزارش مهر، در پایان تحلیل بروکینگز آمده است :" امروز آمریکا با " کیم جونگ ایل" رهبرکره شمالی ازطریق یک فرایند منطقه ای درشمال شرق آسیا گفتگو می کند. هیچ دلیلی برای دوری جستن از چنین اقدامی دررابطه با ایران و وسوریه در خاورمیانه وجود ندارد، البته تا جایی که این کار را با چشمان کاملا باز درباره اهداف چنین گفتگویی انجام دهیم و اینکه این امر واقعا چه نتیجه ای خواهد داشت."
نظر شما