به گزارش خبرنگار مهر، رویز کردوانی پیش از ظهر شنبه در همایش انتقال آب دریای خزر به سمنان به میزبانی دانشگاه سمنان بابیان اینکه انتقال آب دریای خزر به سمنان رویکرد مثبتی برای رفع چالش کم‌آبی است، ابراز کرد: نباید ناآگاهانه درباره این طرح حرف زد چراکه انتقال آب می‌تواند در راستای رفع چالش‌های خشک‌سالی در سمنان مؤثر باشد.
وی در دیگر بخش سخنان خود بابیان اینکه در قدیم منبع استفاده آب قنوات بود اما پس‌ازاینکه موضوع صنعتی شدن و توسعه شهری و روستایی مطرح شد و ایران به دنبال وسعت اقتصادی خود افتاد، اولین اقدام برای تأمین آب، حفر چاه بود، افزود: درنتیجه این سیاست به‌یک‌باره تمام ایران مملو از چاه‌های آب شد و در سر هر چهارراه یک شرکت حفاری تأسیس شد. اما در آن زمان کسی نگفت که فقط حفاری چاه‌ها مهم نیست بلکه استفاده بهینه از آب نیز اهمیت دارد.
تأمین آب یزد از ۴ منبع
این کارشناس و استاد دانشگاه همچنین با ابراز اینکه متأسفانه این سیاست‌ها سبب شد تا چاه‌های ما به نیمه عمیق و عمیق و درنهایت به خشکی بدل شد، افزود: برای مثال امروز در شهر جهرم که در سال ۴۳ در عمق ۴۰ متری به آب زلال می‌رسید ولی اکنون در ۵۷۰ متری عمق زمین نیز به آب نمی‌رسند.
کردوانی با یادآوری اینکه در سال ۴۲ که اصلاحات ارضی صورت گرفت چاه‌های فراوانی در کشور حفر اما در سال ۴۶ حفر چاه‌ها ممنوع شد لذا در سال ۴۷ اعلام شد که هر کس چاه بزند تمام شرکت‌های حفاری و … توقیف می‌شوند، گفت: سیاست سدسازی روی کارآمد و سپس انتقال آب که در زمان بعد از انقلاب نیز پس از نهضت چاه‌کنی دوباره به این امر رسیدیم و درنتیجه سد، چاه و انتقال آب به سمبل‌های پیشرفت بدل شدند اما آن زمان هم باز پرسیده نشد که این آب از کجا می‌آید و به کجا می‌رود!
وی ضمن بیان اینکه با احداث سدها نیز جلوی رسیدن آب به برخی استانها گرفته شد، تصریح کرد: امروز مجموع این سیاست‌های غلط، کار را به‌جایی رسانده که مثلاً یزد اصلاً آب آشامیدنی ندارد و آب این استان از چهار منبع خارج از منطقه تأمین می‌شود.
رود ولگا میلیاردها مترمکعب آب به خزر وارد می‌کند
استاد دانشگاه در ادامه توضیح داد: سومین موضوع پس از حفر چاه و سد که عامل فقدان آب در ایران شد همان مصرف بی رویه بود، یعنی فرهنگ استفاده از شلنگ و باغچه که توانست آب کشور را به هدر دهد، اما بازهم درباره این امر کسی نگفت که باید از آب درست مصرف کرد تا امروز که آب تمام‌شده است.
کردوانی بیان کرد: چهارمین عامل خشک‌سالی اما، عدم جانمایی درست صنایع در استان‌های کشور است، در خارج از کشور صنایع فولاد را نه کنار رود بلکه در کنار دریا می‌سازند! اما سیرجان و اصفهان که خشک‌ترین مکان‌های ایران محسوب می‌شوند، میزبان پرآب‌برترین صنایع ما هستند.
وی درباره انتقال آب دریای خزر هم گفت: دریای خزر دارای مزیت‌های از جمله نزدیکی به سمنان است تا جایی که حتی زباله‌های تولیدی در مازندران به استان سمنان ریخته می‌شود و دومین مزیت انتقال آب از خزر است که آب این دریا مناسب‌تر از آب خلیج‌فارس محسوب می‌شود، یعنی یک‌چهارم آب خلیج‌فارس نمک و شوری در آب خزر وجود دارد لذا فراوری آن نیز بهتر است و از سوی دیگر از سال ۱۹۷۵ داغستان شوروی سابق از همین آب خزر برای کشاورزی استفاده می‌کند و نتیجه نیز گرفته است.
پدر علم کویر شناسی بابیان اینکه یکی از ایراداتی که به انتقال آب خزر گرفته می‌شود، خطر حیات‌وحش و ماهیان دریا است، تأکید کرد: ۲۰۰ میلیون مترمکعب سالانه برداشت اصلاً میزانی نیست که بخواهد غلظت نمک را افزایش دهد و در عمق ماهی ما بمیرند! فقط یک رود ولگا هر ثانیه میلیاردها مترمکعب فقط ورودی آب به خزر دارد.
نظر شما