مجله مهر: سیدمهدی شجاعی، نویسنده‌ای شناخته‌شده در عرصه ادبی است و با آثار گوناگونی که از خود بر جای گذاشته یکی از آن دست نویسندگانی است که ظرافت‌های ادبی را توأم با تاریخ مکتوب شیعه کرده تا حقایق تاریخی و اعتقادی را بر جان تشنه مخاطب بویژه نسل جوان بریزد. «کشتی پهلوگرفته»، «پدر، عشق و پسر»، «سقای آب و ادب» و تعداد دیگری از کارهای وی که با آثار مکتوب مستند شیعه پیوند دارد از جمله همین آثار است که با استفاده از متن تاریخ و شیوایی که در قلم وی موج می‌زند مطالعه واقعیت‌های تاریخی شیعه را برای نسلی که نسبت به آنها کم‌اطلاع است، راحت کرده است.
«سقای آب و ادب» روایتی مستند از زندگی پربرکت ماه نورانی فرزندان هاشم، کتابی است که نه می‌توان گفت رمان است و نه می‌توان به آن عنوان کتاب روایی و تاریخی را نسبت داد.
این کتاب اثری متفاوت هم از نظر فرم و هم از حیث نوع نگاه محتوایی است. این اثر شامل ده فصل است: عباسِ علی. عباسِ ام‌البنین. عباسِ عباس. عباسِ سکینه. عباسِ مواسات. عباسِ زینب. عباسِ ادب. عباسِ حسین. عباسِ فرشتگان. عباسِ فاطمه. در هر فصل رفت و برگشت روایی متعدد و متنوعی دیده می‌شود و در حرکتی سیال، راویان جای به هم می‌دهند و شکست‌ها به سرعت خوانش می‌افزاید و زوایایی جدید از مفهوم را روشن می‌کند.
آنچه این کتاب را از حیث محتوا با دیگر آثار شجاعی متمایز می‌کند، بیشتر در فصل عباس فرشتگان به چشم می‌آید. در سایر فصول نویسنده دقیق و کامل براساس مستندات تاریخی به روایت زندگی حضرت عباس (علیه‌السلام) می‌پردازد اما در فصل نهم، شجاعی شیوه‌ای جدید را پیش می‌گیرد. فصل عباس فرشتگان که بیش از یک‌سوم کتاب را تشکیل می‌دهد فصلی است که کمتر سند روایی بر آن دلالت دارد و حاصل تراوشات خلاقانه و ادبی نویسنده است.
شناختن و خواندن اسناد و متون تاریخی و مقاتل برای خیلی‌ها کار سختی است. اگر به خواندن کتب مذهبی علاقه دارید و دوست دارید درباره عاشورا، ماجراهای روز دهم و از همه بیشتر حضرت عباس (علیه‌السلام) بیشتر بدانید، کتاب سقای آب و ادب گزینه‌ای عالی برای مطالعه است.
نظر شما