جراحی پیچیده درمان کم شنوایی

به گزارش خبرگزاری مهر، کم شنوایی و ناشنوایی یکی از عارضه هایی است که ممکن است بسیاری از افراد آن را در دوره ای از زندگی خود تجربه کنند؛ اگر در گذشته های دور کسی دچار این مشکل می شد، برای درمان آن کمتر چاره ای می یافت، اما رفته رفته و با پیشرفت علم پزشکی و تکنولوژی دایره محدودیت های انسان کمتر و کمتر شد.

شنوایی یکی از حواس پنجگانه  انسان است که وظیفه دریافت بخش عمده ای از اطلاعات محیط بر عهده آن قرار دارد. شاید تا زمانی که این حس به درستی کار خود را انجام می دهد، کمتر به اهمیت آن توجه شود، اما به محض بروز هرگونه خلل در آن پیامدهای آن غافلگیر کننده خواهد بود.

افراد ممکن است به علل مختلفی از جمله افزایش سن، زمینه های ارثی، بیماری ها، حوادث  و سبک زندگی دچار کاهش شنوایی شوند، اما بخش عمده ای از این ناشنوایی ها، با دارو درمانی، استفاده از دستگاه های توان بخشی مانند سمعک و یا جراحی قابل جبران است.

راه های متفاوتی برای درمان کم شنوایی وجود دارد که پزشکان با توجه به وضعیت فرد مناسب ترین اقدام برای درمان وی را انتخاب می کنند.

تجویز داروهای مختلف، استفاده از انواع گوناگون سمعک و جراحی و کاشت انواع پروتزها و حلزون از جمله راه های رایجی است که پزشکان با به کارگیری آن ها وضعیت شنوایی بیماران را بهبود می بخشند.

خوشبختانه در حال حاضر افرادی که وضعیت شنوایی آن ها نیاز به مداخله درمانگر دارد، می توانند از بسیاری از بروز ترین و نوین ترین خدمات درمانی در این زمینه بهره مند شوند.

بخشی از کاهش شنوایی ها مربوط به عصب گوش است وعمل جراحی  کاشت پروتز «bonebridge» یکی از نوین ترین روش های بازگرداندن و تقویت توانایی شنیدن در بیماران است که برای نخستین بار در کشور در بیمارستان لقمان حکیم دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با موفقیت انجام شد.

علی افتخاریان فوق تخصص جراحی گوش و عصب و جراح این عمل موفقیت آمیز، درباره دستگاهی که در این عمل برای بازگشت شنوایی به کار گرفته می شود، توضیح داد: این یک دستگاه کمک شنیداری و نیمه کاشتنی است که قسمتی از آن زیر پوست و روی جمجمه قرار داده می شود و قسمتی از دستگاه روی سر قرار می گیرد.

وی ادامه داد: دو قسمت درونی و بیرونی دستگاه به وسیله یک آهنربا به یکدیگر اتصال داده می شوند و انتقال صوت را از طریق استخوان برای بیمار برقرار می کند.

این متخصص درباره افرادی که به این دستگاه نیاز دارند توضیح داد: این دستگاه برای بیماران نیمه شنوا و بیمارانی که شنوایی یک گوششان به طور کلی از بین رفته استفاده می شود.

افتخاریان درباره بیمارانی که این عمل جراحی برای آن ها قابل انجام است، گفت: این عمل مناسب کسانی است که به دلایلی نمی توانند از سمعک های معمولی استفاده کنند، یعنی اگر کسی بتواند از سمعک معمولی استفاده کند نیازی به استفاده از این دستگاه ندارد.

وی با بیان اینکه این عمل مختص افرادی است که قادر به استفاده مطلوب از سمعک های معمولی نیستند، افزود: شنوایی کسانی که کانال گوش خارجی ندارند و یا کانال گوش خارجی آن ها به دلایل مختلفی همچون عدم تشکیل کانال گوش خارجی از بدو تولد، مشکل دارد و یا به خاطر ضربه و تروما و یا بیماری های امکان استفاده از سمعک های معمولی را ندارند،  با انجام این عمل قابل بهبود است.

این متخصص با بیان اینکه این عمل همچنین برای بیمارانی که یک گوش آن ها شنوایی مطلوبی دارد اما یک گوش دیگر ناشنواست، قابل انجام است، گفت: بیمارانی که یک گوش آن ها ناشنواست توانایی تشخیص جهت صداها را بدون دیدن منبع صدا ندارند که با موفقیت اخیر و انجام این عمل به آن ها کمک می شود که بتوانند جهت صدا را تشخیص دهند.

افتخاریان افزود: افرادی که تنها یک گوش آن ها شنواست، در محیط های شلوغ درک شنوایی خوبی ندارند و این عمل به آن ها کمک می کند که درک شنیداری بهتری پیدا کنند.

وی یادآور شد: درمان با این دستگاه الکترونیکی همیشگی است و تا زمانی که دستگاه سالم باشد شنوایی بیمار بهبود می یابد.

این متخصص درباره شرح حال بیماری که این عمل جراحی بر روی او انجام شده است، توضیح داد: این بیمار زنی ۵۸ ساله است که قبلا در هر دو گوشش چندین بار جراحی گوش میانی«  canal wall down mastoidectomy» انجام شده بود و به خاطر مشکل گوش امکان استفاده از سمعک معمولی را نداشت و به همین خاطر این عمل گزینه مناسبی برای بهبود شنوایی او محسوب می شد.

افتخاریان درباره وضعیت شنوایی این بیمار پس از عمل جراحی توضیح داد: این عمل دوره نقاهت چندان طولانی ندارد، زیرا عمل سنگینی نیست و معمولا بیمار یک تا دو روز بعد از عمل از بیمارستان مرخص می شود، اما التهاب های ناشی از جراحی باید از بین برود تا امکان روشن کردن دستگاه فراهم شود.

کاشت حلزون، نیز یکی از راه های نام آشنای بهبود ناشنوایی است که در بسیاری از مراکز درمانی کشور از جمله بیمارستان لقمان حکیم انجام می شود. حلزون ابزاری الکترونیکی است که از طریق جراحی در گوش داخلی قرار گرفته و احساس شنیدن صدا را در افراد ناشنوا یا کم شنوای عمیق فراهم می‌کند.

مرکز کاشت حلزون بیمارستان لقمان در سال ۱۳۸۷ پس از ۶ سال پیگیری مستمر راه اندازی شد و در ۲۳ تیر ۸۷ اولین کاشت حلزون شنوایی در این مرکز صورت گرفت. در همان سال یعنی درطول هشت ماه، ۴۷ عمل انجام شد که همه آنها موفقیت آمیز بود. تاکنون نیز بیش از هزار عمل کاشت در این مرکز انجام شده است که تعدادی از آن ها عمل کاشت پروتز ساقه مغز بوده است.