خبرگزاری مهر - گروه ورزش: صحبت‌هایی که رئیس کمیته ملی المپیک و دیگر مسئولان مرتبط با کاروان اعزامی به المپیک توکیو در جمع برخی از اعضای این کاروان داشتند این ذهنیت را القا می‌کند که آنها از حالا زمینه را برای هر نتیجه‌ای در المپیک توکیو و تبعات احتمالی آن فراهم می‌کنند و حتی به نوعی «فرار رو به جلو» هم دارند.
این صحبت‌ها روز سه‌شنبه در محل کمیته ملی المپیک و در جریان مراسمی که ویژه ۲۹ ورزشکار صاحب سهمیه المپیک و تقدیر از آنها برگزار شد. در این مراسم صحبت‌هایی مطرح شد که با آرمان گرایی همیشگی مسئولان و مطالبات عمومی از جامعه ورزش فاصله زیادی داشت و همین مسئله ابهاماتی را ایجاد کرد.
اولین ابهام زمانی شکل گرفت که نصرالله سجادی سرپرست کاروان ورزش ایران تاکید کرد که «حضور در المپیک خود یک افتخار است».
البته که بر این گفته سجادی و درستی آن انتقادی وارد نیست به خصوص که دیدگاه کمیته بین المللی المپیک (IOC) هم حضور حداکثری کشورها و ورزشکاران‌شان در المپیک است حتی بدون توجه به رقابت؛ با این حال از کنار این حرف و آینده نگری که در دل دارد، نمی‌توان گذشت به خصوص با توجه به دیگر صحبت‌هایی که در همین مراسم و توسط رئیس کمیته ملی المپیک مطرح شد.
صالحی امیری در جمع افرادی که باید دغدغه اول و آخر این روزهای شأن موفقیت و نتیجه گیری در المپیک باشد گفت که «از نظر من شما از الان پیروز هستید چه در توکیو روی سکو بروید و چه نروید» و جالب‌تر اینکه تاکید داشت «از شما ورزشکاران می‌خواهم انتظار ایجاد نکنید ما هم این کار رو نمی‌کنیم!»
طرح اینگونه صحبت‌ها از طرف مسئولی که مدعی است هفتگی به سازمان برنامه و بودجه می‌رود و برای رفع نیاز ورزشکاران تلاش حداکثری دارد، نمی‌تواند بدون دلیل باشد. قاعدتاً همین صحبت‌ها و تکرار آنها، خیلی از ذهنیت‌ها را نسبت به المپیک و نتیجه گیری در آن تغییر می‌دهد اما آیا غیر از این است که صرفِ حضور در المپیک به اندازه نتیجه‌گیری در این رویداد ماندگار نخواهد بود؟
با این اوصاف چرا باید صالحی امیری بگوید «من واقعاً به نتیجه فکر نمی‌کنم؟»؛ درست است که نتیجه گیری از برخی ورزشکاران در المپیک دور از واقعیت و حتی انصاف است اما این نوع نگاه شامل همه رشته‌ها و نمایندگان شأن می‌شود؟
درست است که کاروان ایران هرچه گسترده‌تر راهی المپیک شود بیانگر توسعه ورزش در کشورمان خواهد بود و گام‌هایی که برای آن برداشته شده اما آیا غیر از این است که آنچه در نهایت در تاریخ ورزش ایران و جهان ثبت می‌شود، نتیجه گیری و مدال آوری در این رویداد است؟
قدر مسلم اینکه برای مدیران ورزش مدال آوری در المپیک بیشتر از هر فردِ خاص و عام دیگری اهمیت دارد چون تعیین کننده سطح مدیریتی شأن و نمره آنها است. بنابراین به نظر می‌رسد طرح چنین صحبت‌هایی صرفاً برای مهیا کردن شرایط و آماده کردن ذهنیت هاست برای هر گونه نتیجه در توکیو؛ که اگر نتیجه‌ای حاصل نشد - که دور از ذهن هم نیست - اکتفا کنند به صحبت‌های امروزشان و اگر هم غیر از این شد تاکید داشته باشند به حمایت حداکثری وزارت ورزش و کمیته از ورزشکاران؛ موضوعی که بارها به آن اشاره شده است.
البته که کاهش فشار روانی بر روی ورزشکار هم می‌تواند دلیل دیگری باشد از طرح اینگونه حرف‌ها تا به خصوص ورزشکارانی که امید مدال آوری کاروان ایران هستند بدون دغدغه روند آماده سازی را دنبال کنند اما انصافاً با این ذهنیت نباید نتیجه گیری را به خدا واگذار کرد.
نظر شما