داروهای وارداتی با ارز دولتی گران تر از مشابه ایرانی

به گزارش خبرنگار مهر، داروی «کلوپیدوگرل ۷۵» که با نام تجاری پلاویکس شناخته می‌شود، برای پیشگیری از لخته شدن خون استفاده می‌شود.

قیمت یک بسته ۲۸ تایی داروی خارجی در خرداد ۹۸، برای یک عدد ۲۰,۶۰۰ ریال بوده است که اسفند ۹۸ و خرداد ۹۹ هم همین قیمت را داشته است و مرداد ۹۹، قیمت آن برای هر عدد دارو ۵۲,۳۲۱ ریال بوده است.

در همین حال قیمت هر عدد از این دارو که بسته ۳۰ تایی تولید داخل است، ۹,۵۰۰ ریال در این تاریخ‌ها بوده است.

اما، قیمت داروی «والپروات سدیم ۵۰۰ میلی گرم» با نام تجاری دپاکین، در بسته‌های ۳۰ عددی برای هر عدد ۱۴,۵۰۰ ریال بوده است که مرداد ۹۹ به ۴۵,۵۰۰ ریال می‌رسد.

قیمت مشابه ایرانی همین دارو نیز در تاریخ‌های یاد شده، ۸,۰۰۰ ریال بوده است.

بررسی‌ها نشان می‌دهد که قیمت پلاویکس در هندوستان جعبه ۳۰ تایی ١٨٥ / ٩٣ روپیه قیمت دارد، یعنی با نرخ نیمایی قیمت این دارو ٣٧٦٠٠ تومان می‌شود. در حالی که در ایران ١٦٠ هزار تومان بیش از ٤ برابر به خاطر نیمایی شدن ارز، قیمت گرفته اند.

در همین حال، برای داروی دپاکین ٥٠٠ میلی گرم در ایران جعبه ٣٠ تایی ١٣٦٥٠٠ تومان قیمت گذاشته اند که در مقایسه با ترکیه بر اساس همان ارز نیمایی ٦٢ درصد؜ گران‌تر است.

جالب است که قیمت این دارو ژنریک ایرانی با قیمت ٢٤٠٠٠ تومان جعبه ٣٠ تایی (نزدیک به ۱.۶ قیمت داروی لیسانس) قیمت گذاری شده است.

داروی والپروات سدیم ۵۰۰ میلی گرم، برای درمان تشنج و برطرف شدن برخی از علائم بیماری‌های روانی مانند اختلال دوقطبی تجویز می‌شود. در مواردی هم برای پیشگیری از سردردهای میگرنی نیز استفاده می‌شود.

وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو به عنوان متولیان قیمت گذای دارو در کشور، باید نظارت بیشتری بر قیمت دارو داشته باشند. در شرایطی که مشکلات اقتصادی، هزینه‌های زندگی را افزایش داده است، انتظار می‌رود که دارو به عنوان یک کالای حیاتی، بیش از پیش مورد حمایت وزارت بهداشت قرار گیرد.