سولماز نراقی با اعلام این مطلب به خبرنگار مهر گفت: این کتاب حاصل کوشش ها و تحقیقات فردی من درباره عشقی بوده است که سال گذشته آن را به دفتر پژوهش های فرهنگی سپردم ولی متاسفانه با تاخیر و تعلل بسیار ناشر مجبور به بازپس گیری کتاب شدم.
وی از تحویل دادن کتاب " میرزاده عشقی" به نشر ثالث در دو ماه گذشته خبر داد و خاطرنشان کرد: دلیلی که دفتر پژوهش ها برای تاخیر انتشار داشت چندان قابل توجیه و منطقی نبود. کتاب من به هیچ وجه بر مسائل سیاسی و نکات حساسیت برانگیزی که ممکن است در تحقیقات حول و حوش مشروطه مشاهده شود تاکید نداشت و بنابراین محافظه کاری و ترس از برخورد وزارت ارشاد با کتاب برای آن نمی تواند مصداق داشته باشد.
نراقی ادامه داد: هم اکنون دو سال از نگارش این کتاب گذشته است و آن زمانی که اثر می توانست تاثیر مطلوب تری در فضای تحقیقات و پژوهش های مشروطه ایجاد کند کتاب راهی بازار نشد. از سوی دیگر من نیز به عنوان نویسنده مطمئنا با گذشت این زمان دیدگاه ها و نگره های تازه ای پیدا کرده ام اما فرصت تجدیدنظر و پرداختن دوباره به کتاب را ندارم.
این نویسنده تاکید کرد: تلاش من بر نوشتن اثری متفاوت با سایر آثار دفتر پژوهش های فرهنگی بوده است. معمولا کتاب های این ناشر با شکل و قالبی خاص و با شیوه ای مونتاژگونه و خالی از نظرگاه های تحلیلی و تالیفی گردآوری می شوند اما " میرزاده عشقی" اثری کاملا تالیفی و تحقیقی و متمایز از آثار مجموعه " از ایران چه می دانم؟ " دفتر پژوهش هاست.
سولماز نراقی ضمن ابراز تاسف از تعلل و محافظه کاری های برخی ناشران افزود: بعضی از ناشران بی جهت به حساسیت های سیاسی درباره کتاب های خود دامن می زنند. این کتاب اثری صرفا تاریخی و تحقیقی است و نگرانی ناشر از لغو مجوز و یا تنگ نظری ارشاد در برخورد با سایر کتاب هایش صرفا به دلیل پرداختن به موضوع مشروطه خود نگران کننده تر از هر گونه محدودیت دیگری است.
به گزارش مهر، این کتاب (همراه با نت های اولین اپرای ایرانی که توسط عشقی اجرا شد) قرار بود سال قبل و در هشتاد و دومین سال ترور میرزاده عشقی در مجموعه " از ایران چه می دانم؟ " دفتر پژوهش های فرهنگی منتشر شود.
در این کتاب مطالبی درباره زندگی نامه، فعالیت ها، پرده های نمایشی، اشعار و رویکردهای سیاسی و روزنامه نگارانه میرزاده عشقی گردآوری و تدوین شده است.
سولماز نراقی پیشتر درباره این کتاب به مهر گفته است: این کتاب بعد از " عشقی سیمای نجیب یک آنارشیست " (محمد قائد) و آثاری که محمدعلی سپانلو و سیدهادی حائری در آنها به این شخصیت پرداختند دومین اثری محسوب می شود که بطور مستقل به میرزاده عشقی می پردازد. ادبیات این کتاب با توجه به فرم خاصی که مدنظر ناشر بوده است به گونه ای است که مخاطب را بدون اطلاعات قبلی فرض کرده و جنبه ای روایی - تحلیلی دارد.
وی از جمله ویژگی های منحصر به فرد این کتاب به درج نت اپرای او به عنوان نخستین اپرای ایرانی، درج محتوای روزنامه " نامه عشقی " که در سن هفده سالگی به انتشار آن همت کرد، " رستاخیز " نخستین نمایشنامه منظوم ایران و عکس ها و اسنادی تازه از این شخصیت ادبی و سیاسی معاصر اشاره کرده است.
سولماز نراقی از روزنامه نگاران و محققان ادبیات مشروطه در حین تحقیق و نگارش این کتاب موفق به یافتن خانواده عشقی شد و در دیدارهایی با آنها به نت اپرا و روزنامه نامه عشقی دست یافت که این بخش ها نیز ضمیمه کتاب خواهد شد.
" میرزاده عشقی " قرار است توسط نشر ثالث برای کسب مجوز راهی وزارت ارشاد شود.
نظر شما