عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با خبرنگار مهر اظهار اشت : صحبتها در این زمینه بیش از عملها به نظر می رسد و بیش از آنکه شاهد حرکت به سوی انسجام داشته باشیم عملا شاهد حرکت به سوی عدم اتحاد و انسجام هستیم.
وی عدم رسیدن به انسجام اسلامی را معطوف به دو عامل دانست و افزود : در زمینه نامگذاری امسال، آنچنان که باید و شاید توجهی به مباحث مفهومی و تئوریک مسئله نداشته ایم و به روشن کردن مؤلفه ها و ملزومات آن نپرداخته ایم یا اگر به صورت نیم بند به این مباحث مفهومی و ملزومات آن پرداخته ایم آن را در عمل لحاظ نکرده ایم و عملا محتوای دیگر را در قالبی دیگر ارائه داده ایم. ممکن است از انسجام اسلامی دم زده باشیم اما رفتاریهای ما چندان سنخیتی با این شعارها نداشته است.
نماینده شهر تهران در مجلس گفت : مدتی است که شاهد صورت گرایی (Formalism) در کشور هستیم. انسجام اسلامی نیاز به مبانی نظری دارد که علاوه بر آن باید گامهای شایسته ای برداشته شود. انسجام اسلامی جز وحدت دو مذهب شیعه و سنی است. باید به این نکته توجه کرد که اگر اختلافات شیعه و سنی را به مباحث مفهومی کشانده و معرفتی تر آن را در نظر گرفته، این اختلافها به دعوای بین علما تبدیل می شود. دعوای بین علما با دعوای توده ها متفاوت است. دعوای علما در قالب مناظره و گفتگو صورت می گیرد و شکل خشن ندارد. ضمن اینکه متوجه خواهیم شد چقدر وحدت میان شیعه و سنی وجود دارد.
وی با اشاره به مشترک بودن توحید، نبوت، معاد، روزه، نماز، حج، جهاد، زکات میان شیعه و سنی گفت: زمانی که اصل زیر بنایی توحید نبوت و معاد داریم باید تصدیق کنیم که مبانی وحدت را در اختیار داریم در حالی که این مبانی مشترک را با پیروان سایر ادیان نداریم.
رئیس کمیسیون فرهنگی یادآور شد: زمانی که این مباحث میان علما مطرح شود با سه تجلی رو به رو می شویم. یکی آن که شکل دعوا از حالت فیزیکی خارج می شود و دوم آنکه علما متوجه می شوند که عناصر وحدت بخش به مراتب بیش تر از عناصر تفرقه انگیز است ونکته سوم شرایط زمانی و مکانی توجه به وحدت است. به هر حال زندگی در قرن بیستم با حضور استعمار و ترفندهای تفرقه افکنانه آن و داستان عراق پیش روی ما قرار دارد. علاوه بر بحث مفهومی توجه به ضرورتهای زمانی و مکانی می طلبد که ما بیش تر از این به مسئله وحدت توجه داشته باشیم. انتقال دعوا از توده ها به علما نیازمند ذهنیت آماده است که باید آن را میان روشنفکران اهل تسنن و اهل تشیع جستجو کرد.
افروغ اقدامات صورت گرفته در راستای انسجام اسلامی را مناسب ارزیابی کرد اما یادآور شد که این اقدامات از عمق لازم برخوردار نیست. در وهله اول می توان حوزه های علمیه را دارای بیشترین توان برای تأثیرگذاری در این عرصه دانست، به طوری که سایر نهادها در فرعیت قرار می گیرد منبع این فعالیتها باید حوزه های علمیه باشد. نهادهای رسمی چون مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی فعالیتهایی در سطح رسمی می کنند که باید به هسته اصلی متصل باشند که این هسته اصلی آنها حوزه های علمیه و مراجع عظام است.
عماد افروغ تأکید کرد : باید خود را به حوزه های علمیه و علمای طراز اول متمرکز کنیم تا بازتابی روی نهادهای رسمی داشته باشد. اگر این مسئله را به جد در دستور کار قرار داده و اعلام گفتگوی دوستانه و مسالمت آمیز کنند ما شاهد این فتاوای خشن و غیر انسانی و غیر اسلامی از سوی وهابیون نخواهیم بود. اگر هم این فتاوا صادر شود با محکومیت بی درنگ علمای فرقه مربوط رو به رو خواهد شد.
این نماینده مجلس نتیجه گیری کرد : در هر جوامع اسلامی شیعه و سنی فضاسازیهای روشنفکری از اهمیت خاصی برخوردار است، رسانه ها، مطبوعات به عنوان نهادهای تبلیغی بدون توجه به تلاش حوزه های علمیه و نهادهای فکر ساز می توانند در ارتباط با فضاسازی وحدت و انسجام تأثیر گذار باشند.
نظر شما