به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، شاید تا پیش از آمدن کرونا و موج اخیر تورم، هزینههای بهداشت و درمان برای ما چندان دغدغه نبود. اما این پاندمی سمج در کنار اینکه ثابت کرد هیچ چیز جاودانه نیست؛ درس دیگری هم برای ما داشت: هزینههای درمانیِ پیشبینی ناپذیر، شوخی بردار نیستند و برنامهریزی و پسانداز برای آن را باید جدی گرفت.
بر اساس بررسیهایی که وزارت رفاه نتیجه آن را نیمه اول سال ۱۴۰۰ منتشر کرد، ۱۹.۵ درصد از خانوارهای ایرانی ۱۰ درصد از درآمد سالانهشان را صرف بهداشت و درمان میکنند. از طرفی دیگر پنج درصد از خانوارها نیز چیزی حدود ۲۵ درصد از درآمد سالیانهشان را برای هزینههای بهداشت و درمان خرج میکنند.
ممکن است ۵ یا ۱۰ درصد از کل درآمد سالانه رقم قابل توجهی به نظر نرسد؛ اما اگر میانگین این درآمد را ماهانه ۱۰ میلیون تومان در نظر بگیریم، این هزینه قابل توجه و در مواردی کمرشکن خواهد بود.
پیشبینی مرکز آمار این است که روند تورم در حوزه هزینههای بهداشت و درمان صعودی است.
معنیاش این است که وقتی سهم هزینه خانوار از بهداشت و درمان بالا برود، به احتمال زیاد صرفنظر کردن از روند درمان بیماریها یا فروش داراییها و کالاهای بادوام و باارزش زندگی جایگزین تلاش برای مداوا خواهد شد.
علاج واقعه قبل از وقوع
با توجه به این شرایط به راحتی میتوان نتیجه گفت که «بیمه آیندهنگری است.»
در ایران، تأمیناجتماعی قرار بود چتر حمایتی مردم در زمینه درمان باشد اما سرعت رشد قیمتها موجب شد تا این سقف حمایتی از قافله عقب بیافتد و تا حد زیادی کارکردش را از دست بدهد. به همین خاطر برای چنین موقعیتهایی پوشش بیمه تکمیلی طراحی شد.
همانطور که از نامش پیداست این بیمه مواردی را تکمیل میکند که بیمه پایه تأمین اجتماعی مسئولیتش را به عهده نمیگیرد.
بیمه تکمیلی در حال حاضر به نوع سه نوعِ گروهی، خانوادگی و انفرادی تقسیمبندی میشود که هر شرایط و میزان پوشش هرکدام از آنها متفاوت است.
بیمه تکمیلی گروهی یا سازمانی مرسومترین نوع این بیمه است. کارکردش به این صورت است که کارفرمای یک شرکت یا کارگاه میتواند اعضای سازمانش را بیمه کند. از مهمترین شروط بیمه تکمیلی گروهی داشتن بیمه پایه تأمین اجتماعی است به طوری که بیمه تمامی افراد از یک کارگاه رد شده باشد.
علاوه بر آن برای گرفتن این بیمه باید تعداد افراد به حد معینی برسد. چرا که برخی از شرکتهای بیمه کمتر از تعداد معینی از افراد را وارد لیست بیمه تکمیلی نمیکنند.
در صورتی که شرایط به گونهای باشد که بیمه همه افراد از یک کارگاه رد نشده باشد اما همگی خواهان خرید بیمه تکمیلی باشند میتوانند از طریق طرح بیمه تکمیلی خانواده اقدام کنند. امتیاز دیگرش این است که نیازی به داشتن تعداد مشخصی از افراد برای دریافت پوشش بیمه وجود ندارد.
شاید این سوال پیش بیاید که افراد بدون بیمههای پایه مثل تأمین اجتماعی چه راهکاری خواهند داشت؟ آنها میتوانند از طرح بیمه تکمیلی انفرادی استفاده کنند.
خوب است بدانیم که...
با توجه به عنوانهای مختلف طرحهای بیمه تکمیلی، میزان پوشش و حق بیمه هر یک از طرحها با دیگری متفاوت است.
هزینههای مربوط به بستری، جراحی، شیمیدرمانی، رادیوتراپی، هزینه آمبولانس و سایر هزینههای مربوط به انواع فوریتهای پزشکی تحت پوشش بیمه تکمیلی درمان قرار میگیرد. علاوه بر موارد گفته شده هر طرح، سقف تعهد و موارد تحت پوشش مختلفی دارند که قبل از خرید باید تمامی آن موارد را مدنظر قرار داد.
خیلی مهم است بدانیم که مواردی مثل: جراحیهای زیبایی، عیبهای مادرزاد، ترک اعتیاد، سقط جنین، خسارتهای فیزیولوژیکی ناشی از حوادث طبیعی، هزینههای اتاق خصوصی در بیمارستان، جنون، جراحیهای لثه، ارتودنسی و ایمپلنت و هزینههای مربوط به معلولیت ذهنی و از کار افتادگی از سوی بیمهتکمیلی جبران نمیشود.
علاوه بر اینها، تمامی بیمههای تکمیلی یک دوره انتظار دارند که هنگام تهیه بیمه باید آن را در نظر گرفت. دوره انتظار مدت زمانی است که در آن بیمهگر (یعنی شرکت بیمه) تعهدی نسبت به جبران هزینههای بیمهگذار (یعنی فردی که بیمه را خریداری کردهاست) ندارد. این دوره از زمان صدور بیمهنامه شروع میشود و عموماً ۳ ماه است. مثلاً ممکن است در تاریخ بیستم اسفند بیمه تکمیلی تهیه کنیم. اگر بین تاریخ بیستم اسفند تا بیستم خرداد هزینهای بابت درمان پرداخت کردهباشیم بیمه تکمیلی مسئولیتی در قبال آن ندارد و تنها هزینههای مربوط به بیستم خرداد به آن طرف را جبران میکند.
بهترین راه برای خرید یک بیمه تکمیلی مناسب، مطالعه و تحقیق درباره طرحهایی است که از سوی شرکتهای بیمه ارائه میشود. برای این کار میتوانید در سایت بیمه بازار با انواع این طرحها آشنا شوید، از تخفیفهای موجود در سایت استفاده کنید و در صورت داشتن هر گونه سوالی آن را با پشتیبانی ۲۴ ساعته سایت در میان بگذارید.
این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.
نظر شما