خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و اندیشه_ فاطمه ترکاشوند: گزارش دیروز یوسف سلامی، خبرنگار صداوسیما از حواشی پروژه پتروشیمی در میانکاله مازندران، بار دیگر رفتار خشمگین با خبرنگاران و رویکرد ممانعت از تهیه و انتشار خبر در میان مسئولان را نشان داد.
در ابتدای این گزارش نه تنها نگهبانان محوطه مورد بحث با گرفتن میکروفون و درگیری فیزیکی تلاش می‌کنند تا با به خطر انداختن امنیت خبرنگار، مانع تهیه گزارش توسط او شوند بلکه در ادامه تماس خبرنگار با مدیر پروژه هم به صورت یک‌سویه و نامحترمانه از طرف مسئول قطع می‌شود.
این اولین بار نیست که مسئولین دولتی در برخورد با خبرنگاران از حدود قانونی و اخلاقی تجاوز می‌کنند. درگیری‌هایی که بعضاً پیش چشم دوربین‌های تصویربرداری هم اتفاق افتاده اما بازدارندگی لازم را برای صاحب‌منصبان در بخش‌های خصوصی و دولتی در شیوه رفتار با اهالی رسانه ایجاد نکرده است.
تکرار این رفتارها نشان می‌دهد که مسئولان خود را ملزم به احترام و پاسخگویی به رسانه‌ها نمی‌دانند و شاید ضروری باشد که نهادهای مختلف خصوصاً نهادهای دولتی، نحوه برخورد با رسانه‌ها و خبرنگاران را در سرفصل‌های آموزشی ضمن خدمت کارمندان و خصوصاً مدیران خود لحاظ کنند.
لازم است بدانیم که در جهان نهادهای حقوقی ملی و بین المللی فعالی وجود دارند که از حقوق و آزادی خبرنگاران دفاع و امنیت آنان را حین تهیه گزارش، پشتیبانی و تضمین می‌کنند.
این مسئله از آن جهت برای دولت‌ها و نهادهای بین‌المللی مهم است که تنها از طریق تأمین امنیت و آزادی و حقوق خبرنگاران است که می‌شود آزادی بیان و گردش آزاد اطلاعات را در رسانه‌های جهان تأمین کرد.
این مهم که در بیانیه حقوق بشر به آن اشاره شده و قانون اساسی کشور ما نیز بر آن صحه گذاشته است، به واسطه اعتبار و اهتمام رسانه‌ها به مراقبت از حقوق خبرنگاران‌شان تضمین می‌شود.
اگر خبرنگاران تأمین جانی و آزادی مخابره اطلاعات را نداشته باشند، عملاً اعتبار یا دست‌کم میزان اثرگذاری رسانه‌های آنان دچار چالش خواهد شد.
به نظر می‌رسد که کنشگری توأمان رسانه‌ها در اعتراض به این رفتارهای غیراصولی و تغییر رفتار مسئولان در همه رده‌های سازمانی چه در بخش‌های دولتی و چه خصوصی برای تغییر تعامل با خبرنگاران و رسانه‌ها از ضرورت‌های تغییر ساختار فرهنگ و رسانه در کشور باشد.
نظر شما