رسانه ملی ؛ از انعکاس حقیقت تا رؤیا پردازی سیاسی!

به گزارش خبرگزاری مهر ، پخش تیزرهای تبلیغاتی مونوریل که با رویکرد جذب مخاطبین عام صورت می گیرد، همانند تیزرهای تبلیغاتی کالاها و خدمات مختلف را می توان با هدف کسب درآمد برای مجموعه صدا و سیما قابل توجیه دانست، اما پخش گزارش های تصویری مونوریل آنهم از شبکه پرمخاطب سوم اقدامی سؤال برانگیز است که می توان آن را از ابعاد گوناگون مورد بررسی قرار داد.

گزارش های پخش شده از شبکه سوم سیما با ظاهری کارشناسانه سعی دارد مونوریل را کلید حل مشکل ترافیک در کلان شهری نظیر تهران معرفی کند و در این راه حتی از پخش انیمیشن هایی که حرکت مونوریل را در خیابانهای پایتخت خیال پردازانه به تصویر می کشد نیز دریغ نمی کند!

رسانه ملی بدون آنکه به طول 300 کیلومتری کل خطوط مونوریل در دنیا و استفاده آن در تنها 15 کشور جهان اشاره کند ، مونوریل را ارزان، پرظرفیت، سریع، ایمن و خلاصه دارای هرآنچه یک وسیله حمل و نقل عمومی مناسب باید داشته باشد معرفی می کند و برای اثبات نظر خود از وجود برخی کارشناسان نیز بهره می گیرد! 

 البته باید خاطر نشان کرد که کارشناس مذکور که پس از معرفی مونوریل به دفاع و طرفداری صرف از آن می پردازد، معاون حمل و نقل و ترافیک وقت شهرداری تهران در سال 83 بوده که آن هنگام در جواب پرسشهای خبرنگاران پیرامون ابهامات مالی و فنی پروژه احداث خطوط مونوریل همواره سعی در فرافکنی و فرار از پاسخ دادن داشت. مروری بر اخبار رسانه های آن دوره و نیز بخش دوم همین گزارش در خبرگزاری مهر، به خوبی این نکته را آشکار می‌کند.

شهرداری تهران سعی داشت در سال 83 با ارائه یک طرح مطالعاتی ابتدایی( 2 صفحه ای) به شورای شهر، 237 کیلومتر مسیر مونوریل را در 17 خط در شهر تهران احداث کند تا مشکل چندین ساله ترافیک را به یک باره حل کرده باشد و البته لازم به یادآوی است که قرارداد آن قبل از ارائه طرح مطالعاتی  بین شهرداری و پیمانکار امضا شده بود.

در این بین حتی مخالفت های وزارت کشور و شورای عالی ترافیک نیز افاقه نکرد و امروز تنها چند ستون بتنی از آن اقدام عجولانه و غیرکارشناسی برای شهروندان تهرانی به یادگار مانده است.

در هیچ یک از برنامه‌های مذکور، ردپایی از استدالال منطقی، علمی و فنی دیده نمی‌شود. حتی کوچکترین اشاره‌ای به ابهامات و زوایای پنهان و بسیار سؤال برانگیز این طرح که در رسانه‌های مختلف مطرح و اذهان عمومی را نیز متوجه خود کرده است، نمی‌شود.

گزارش های تصویری پخش شده درباره مونوریل بدون اشاره به ابهامات و حتی جزئیات کارشناسی با فرار از واقعیات موجود و کلی گویی پیرامون توانمندی مونوریل در حمل و نقل شهری، هیچگاه مقایسه ای را بین این وسیله با سایر گزینه ها نظیر مترو مطرح نمی کند و فقط بارها تأکید می کند "مونوریل یا قطار هوایی وسیله ای کارا، ایمن، پرظرفیت و ارزان است." حال آنکه قالب کارشناسان حمل و نقل شهری نظری جز این گفته ها را مطرح می سازند. تا آنجا که پس از معصومه ابتکار، دکتر حمزه شکیب رئیس کمیسیون عمران شورای اسلامی شهر تهران نیز در واکنشی تند طرح مونوریل قبل از تصویب این شورا را مورد انتقاد قرار داد.

تبلیغ مونوریل، هزینه ها و اهداف سؤال برانگیز!

سوال اینجاست که آیا مونوریل مانند کالاهایی نظیر پفک، نوشابه و آب معدنی نیاز به تبلیغ دارد و مگر قرار است که مردم مونوریل را از سوپرمارکت ها خریداری کنند که امروز شاهد هستیم تیزرهای آن با هزینه های گزاف در بین تبلیغات تلوزیونی پخش می شود؟

در حالیکه هزینه تبلیغات در تلویزیون متناسب با  هر برنامه 3000 تا 300هزارتومان در هرثانیه متفاوت است، تبصره 13 و یا همان "تبصره باکلاس"، سازمان بهینه سازی مصرف سوخت و سایر نهادهای دولتی چه هزینه ای را بابت پخش این تبلیغات و گزارش های تصویری از سرمایه های این کشور می پردازند؟

و حال اگر هم رسانه ملی با گشاده دستی این گزارش ها و تیزرهای تبلیغاتی را با تخفیف ویژه و یا حتی رایگان پخش می کند، این اقدام سازمان صدا و سیما با چه هدف  و در راستای کدام سیاست منطقی و کارشناسی صورت می گیرد؟

ای کاش طرفداران مونوریل . . .!

گزارش مهر حاکیست: از آنجا که دفاع از هر نظریه‌ای با استدلال و منطق و نظریات فنی و کارشناسانه صورت می‌گیرد، موافقان مونوریل را طرفدارن آن می نامیم و نه مدافعان آن. چون بیشتر از آنکه دفاعی را بابت مونوریل از آنها شاهد باشیم، طرفداری شان را در این خصوص مشاهده می‌کنیم. ای کاش طرفداران سری به کشورهای استفاده کنند از مونوریل بزنند تا ببینند که این "وسیله باکلاس" حمل و نقل شهری، امروز بیشتر در شهرهای بزرگ توریستی نظیر لاس وگاس، دبی و چند شهرچین استفاده می شود و بیش از آنکه در حمل و نقل عمومی شهرها وسیله ای موثر برای آسایش شهروندان باشد در جلب نظرتوریست  آنهم در باغ وحش ها، پارک ها و نمایشگاه های گوناگون مؤثر است.

و ای کاش در راستای سیاستهای حمایتی دولت نهم از مردم، مسوولان دولت و رسانه ملی نیم نگاهی هم به ایستگاه های شلوغ مترو و اتوبوس، قطارهای مملو از مسافر و اتوبوسهای فرسوده شهر بیاندازند تا ضمن آشنایی با مشکلات، کمبودها و کاستیهای این بخش، در زمان تخصیص اعتبارات صدها میلیون دلاری و صرف هزینه های گزاف تبلیغاتی پیرامون مونوریل، حساسیت بیشتری به خرج دهند تا سایر وسایل نقلیه عمومی شهر، ماه ها منتظر اختصاص یارانه ها و بودجه مصوب دولت در این خصوص نباشند.