به گزارش خبرنگار هنري "مهر"، وقتي نشريه روزانه جشنواره بجاي روز، شب هنگام بين خوانندگان توزيع مي شود، ديگر اهميت اوليه را نزد مخاطبين خود از دست خواهد داد و تبديل به نوشته هايي مي شود كه تنها به درد مرور سريع و كلي مي خورد تا اگر مطلبي قابل توجه در آن وجود داشت، بتوان در قالب آرشيو مطالب از آن بهره گرفت.
بولتن جشنواره بيست و دوم به جهت طراحي و گرافيك آن از اهميت زيادي برخوردار است و استفاده از رنگ هاي شاد، كاغذي مناسب و با كيفيت و عكس هاي رنگي متعدد در نگاه اول مخاطب را به خود فرا مي خواند. عمده مطالبي كه در اين نشريه ها (در دو شماره نخست) وجود دارد، به گونه اي انتخاب و ارايه شده است كه وجه اطلاع رساني آن بر جنبه هاي نقد و تحليل آن قالب باشد. يعني ارايه مطالبي درباره برنامه جشنواره و نگاهي كوتاه به بازار فيلم كه البته لازم به نظر مي رسد، مي توان مطالب بسيار بيشتر و گسترده تري از اين بخش جشنواره هم ارايه كرد و نيز ارايه گفت و گوهايي درباره آثارارايه شده در جشنواره مهمترين بخش هاي بولتن را تشكيل مي دهد. اما در اين نشريه درباره آثاري كه به جشنواره نمي رسند يا در مرحله آماده سازي نهايي قرار دارند و يا به دلايل مختلف در برنامه تغيير ايجاد كرده اند، هيچ خبر يا مطلبي ذكر نشده است تا به همان اندازه كه ساير خبرنگاران مي دانند، بولتن روزانه هم به همان اندازه به ارايه مطلب پرداخته باشد. مهمتر اينكه وقتي اطلاع رساني دقيق وبه هنگام صورت بگيرد، مسلم به نظر مي رسد بازار شايعه داغ شود و خبرها آنقدر در رسانه ها بچرخند و گاه تبديل به يك مشكل و بحران گردد.
مشكل بعدي اين بولتن عدم استفاده از تيترهاي مخاطب پسند و قابل توجه است. يعني اگر عكس هاي رنگي و زيباي ابتداي صفحات نباشد - كه البته بسياري از آنها قبلا" در روزنامه ها هم به چاپ رسيده اند " مخاطب هيچ دليل ديگري براي خريد يك نشريه پيدا نمي كند. چون مسلم است وقتي نشريه خود را براي خواندن به خواننده تحميل نمي كند، مخاطب هم در كوتاه مدت اشتياقش را از دست بدهد.
نشريه روزانه جشنواره ( حداقل در دو شماره اول خود ) در گفت و گوها سعي كرده جانب جشنواره را نگهدارد. يعني با آنكه به هر حال وظيفه اصلي يك نشريه با عمر كوتاه اطلاع رساني است اما وقتي گفت و گوهاي گرفته شده، به وسيله خواننده حرفه اي مطالعه مي شود، خنثي و حتي جانبدارانه بودن آن به خوبي مشخص مي شود و مطلبي درباه آثار ضعيف جشنواره ذكر نمي گردد.
نكته مهم ديگري كه به هر حال بولتن جشنواره را در معرض بي توجهي مخاطب قرار خواهد داد، پرداخت مبلغي براي خريد اين نشريه است. وقتي ارقام و اعدادي كه در جشنواره براي نمايش فيلم و ساير امور آماده سازي به گوش مي خورد، جاي تعجب زيادي دارد كه دست اندركاران جشنواره در اين مورد كم لطفي از خود نشان مي دهند و بابت نشريه اي كه به طور حتم قيمت هر نسخه آن بيش از مبلغ تعيين شده براي خريد آن است، از مخاطبان خود وجه دريافت مي كنند، بدون ترديد تعجب هر كسي را برخواهد انگيخت.
بدون شك آوردن 2 صفحه انگليسي در پايان نشريه از جمله كارهاي مفيد و قابل ذكر است، اما بهتر بود بر تعداد اين صفحات افزوده مي شد و به جاي گنجاندن يك گفت و گو كه بيشتر جبنه تبليغي براي سينماي ايران دارد به اطلاع رساني بهتر و پرتحرك تري درباره جشنواره و فعاليت اصلي و فرعي آن صورت مي گرفت تا وقتي مهمانان خارجي به خصوص آنها كه در بازار فيلم يا ساير بخش ها حضور دارند خواهان اين بولتن باشند و آن را با بي تفاوتي دريافت نكنند.
بولتن يا به عبارتي نشريه هر جشنواره اي به طور طبيعي بايد صبح بين علاقمندان پخش شود تا در طول روز مطالب آن خوانده شود و اگر موضوعي جالب در آن وجود داشت يا اطلاعاتي كه درآن ارايه شده بود، مي توانست مورد توجه خوانندگان به مطبوعات و رسانه هاقرار بگيرد و به طريقي به كار هم گرفته شود.
کد خبر 56937
نظر شما