زنان بازیچه سرمایه‌داری

به گزارش خبرگزاری مهر، وحیده علی‏میرزایی. پژوهشگر حوزه زنان و خانواده طی یادداشتی به موضوع زنان پرداخت که جزییات آن به شرح ذیل است؛

شبکه‏ های اجتماعی در بستر یک جامعه اطلاعاتی، کارکرد موثر شبکه که همان هم‏گرایی است را به تصویر می‎ کشند. شبکه ‏های اجتماعی به‏ عنوان یکی از خدمات برجسته فضای مجازی باعث شکل‏ گیری مفاهیمی مانند صمیمیت و اعتماد در فضای سایبری شده است. مفاهیمی که در گذشته ‏ای نه‎ چندان دور دستیابی و تحقق آن در حد یک رؤیا بود. ارتباط‏ در شبکه‏ های اجتماعی، ارتباط‏ هایی خودگزین هستند. در این سبک ارتباطی نقش افراد در تولید، توزیع و دریافت پیام ‏ها بیشتر است.

پیام ‏ها به‏ صورت دوطرفه و میان مجموعه افراد به چرخش در می‏ آید. شبکه‏ های اجتماعی با توجه به قدمت خود اولین جایی هستند که می‏ توان حضور کاربران در مقابله با منتشر شدن شایعات و دست‏ به ‏دست شدن مضامین بی‏ منطق را مشاهده کرد. کاربران ابتدا در صفحه‏ ای شخصی خود با این موارد مقابله می‏ کردند؛ اما گسترش سریع و فراگیر شبکه‏ های اجتماعی میان افراد پرسش ‏هایی را درباره پیامدهای احتمالی آن‏ها برای کاربران و جامعه ایجاد کرده است.

با نگاهی دقیق ‏تر، جامعه را می‏ توان ترکیبی از شبکه‏ های متعدد شامل شبکه‏ های میان سازمان‏ ها،  شبکه درون ‏سازمانی، شبکه ‏های شخصی،  شبکه‏ های رایانه ‏ای،  شبکه ‏های فرامرزی تصور کرد که اطلاعات از طریق آن‏ها جریان پیدا می‏ کند. شبکه ‏های اجتماعی در سیر پیش‏رفت تکنولوژیک خود به‏ عنوان رسانه‏ های اجتماعی نیز مطرح می‏ شوند. در تعریف رسانه‏ های اجتماعی باید گفت نوعی از رسانه هستند که بعد از رسانه‏ های جمعی ظاهر شده ‏اند و امکان تعامل میان تولیدکننده پیام و دریافت‏ کننده آن را فراهم می‏ کنند.

بنا به گفته متخصصان، شبکه ‏های اجتماعی هم مانند سایر فناوری‏ ها، هنجارها و ناهنجاری ‏های خاص خود را دارند. شبکه‏ های اجتماعی مجازی و شکل‏ گیری روابط فرهنگی و اجتماعی در قالب آن، در عین حال که ابزار مفیدی برای کسب و تبادل اطلاعات و نیز فضا برای بروز و نشان دادن هویت فرهنگی اعضای آن است، می‏ تواند مخرب نیز باشد.

به بیان دیگر، شبکه‏ های اجتماعی ابزار قدرت‏مندی است که هم می‏ تواند باعث فساد به ‏دلیل بی ‏تعهدی نسبت به مؤلفه ‏ها و ارزش ‏ها و هنجارهای جامعه شود و هم ابزار آموزش و رشد علمی و فرهنگی و اجتماعی افراد را فراهم آورد؛ بنابراین با وجود شبکه‏ های اجتماعی مجازی، شکل جدیدی از زندگی در فضای مجازی شکل گرفته است و روابط میان افراد با شکل سنتی آن تفاوت کرده و تغییرات انکارناشدنی بر روابط اجتماعی بر جای مانده است.

در مباحث آسیب‏ شناسی نهاد خانواده، یکی از محورهای پراهمیت، بررسی آسیب های ناشی از تحولات خانواده است. تحولاتی که خود منشأ بروز دگرگونی‏ های عمیق و اساسی در نوع روابط و ارزش ‏های خانوادگی است. ظهور تکنولوژی ‏های ارتباطی در عصر حاضر به همراه تحولاتی که در فضای مجازی به ‏وجود آمده، بسیاری از کارکردهای خانواده را دچار اختلال کرده است.

بحران بی‏ حجابی در فضای مجازی که مدت زیادی نیست که خود را به‏ عنوان یک چالش دینی و فرهنگی نشان داده است، کم‏تر از یک دهه پس از شکل ‏گیری اولین شبکه ‏های اجتماعی بروز و ظهور پیدا کرده است؛ بنابراین استفاده از شبکه‏ های اجتماعی مجازی بر وضعیت عفاف و جوانان تأثیرات منفی دارد و در عمل باعث ترویج مشکلاتی در این زمینه برای جوانان می‏ شود. آنچه به‏ عنوان بدحجابی و بی‏ حجابی در جامعه دینی با آن مواجه هستیم، یک فرهنگ استعماری و وارداتی است. پس از انقلاب نیز دشمن برای پیش‏برد اهداف استعماری خود، بدحجابی را برای کشورهایی مانند ایران که اصالت فرهنگی دارند در نظر گرفته و از هیچ تلاشی در این راه مضایقه نکرده است. چه جاهلانه است که دشمن با هدف ارج نهادن به حریم خصوصی زن، بر این فریضه الهی دست گذاشته و شعار حجاب اختیاری را سر داده است! غافل از اینکه برای ارضای امیال آلوده و انباشته کردن توبره‏ های سرمایه ‏داری خود، این آینۀ جمال خداوندی را بازی‏چه قرار داده است.