به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از تشرین، دمشق به عنوان "پایتخت فرهنگی جهان عرب در سال 2008 " طی یک سال آماده برگزاری مراسمی است تا نبوغ اندیشه انسانی و ابداعات هنری بزرگان ادب، هنر، تاریخ، جغرافیا، فلسفه و دین را به نمایش گذارد.
در دمشق مبدأ وحدت ممالک قدیم آرامی در هزاره اول قبل از میلاد بوده است. اعراب و مسلمانان، دمشق را در دوران امویان به عنوان پایتخت خود انتخاب کرده و فتوحات گسترده ای در این زمینه انجام و مهمترین دستاوردهای تمدنی را ارائه کردند. با تأسیس شهرهای جدید بهترین ساختمانها و بناهای معماری چون مسجد جامع اموی دمشق را ساختند تا به منزله دانشگاهی معرفت و بیداری تمدن اسلام را اشاعه دهد.
در این شهر تسامح و همزیستی میان مذاهب و گروههای مختلف وجود دارد. به طوری که تسامح دینی از زیباترین مظاهر و پدیده های این شهر به شمار می رود تا آنجا که یهودیان و مسیحیان در کنار مسلمانان به خوبی زندگی می کردند.
در دمشق فعالیتهای علمی و ترجمه کتابهای مختلف به زبان عربی از دوران خالد بن یزید بن معاویه به عنوان حکیم آل مروان و قریش آغاز شد.
در کنار همه فعالیتهای علمی، ریشه های خانوادگی برخی از خانواده ها به ارتباطات دوستانه آنها با یکدیگر باز می گردد مانند خانواده بغدادی، مغربی، تونسی، یمنی، بیروتی و حتی چچنی، افغانی و کردی که نشانگر علاقه میان مسلمانان با یکدیگر دوستان خود در دمشق محسوب می شود.
مورخان و جغرافیدانان بسیاری ماند ابن بطوله، ابن جبیر و یاقوت از دمشق سخن گفتند و حتی اندیشمدانی چون محی الدین بن عربی که در اندلس متولد شد در دمشق وفات یافت و نوابغی چون ابن عساکر در این شهر رشد کردند.
شعرای بسیاری چون حسان بن ثابت و جریر در اوایل اسلامی و احمد شوقی، حافظ ابراهیم، نزار قبانی و سعید عقل نیز در این شهر در دوران معاصر زندگی می کنند.
دمشق جایگاه زنان مسلمانی است که در طول تاریخ دوشادوش مردان مبارزه کردند. در دمشق وحدت و استقلال کشورهای اسلامی و عربی شکل گرفت. به طوری که دمشق پایتخت کشورهای عربی بود پیش از آنکه آیسیسکو بر آن این نام را نهد. چرا که دمشق دروازه شرق، پل ارتباطی فرهنگ ملتهای شرق و غرب است. پایتختی انسانی برای همه مسلمانان و جایگاه شکوفایی تمدن انسانی و اسلامی.
نظر شما