شکست اهداف آمریکا در توافقنامه امنیتی/ پایان رویای نومحافظه کاران

 به گزارش خبرگزاری مهر، در تحلیلی که بر روی سایت اینترنتی آنتی وار منتشر شده، آمده است: "جان مک کین" نامزد جمهوریخواهان در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا همچنان از پیروزی آمریکا در عراق سخن می گوید و "سارا پیلین" معاون وی از " باراک اوباما " نامزد دموکراتها به دلیل عدم استفاده از کلمه "پیروزی" انتقاد می کند. اما واقعیت دشوار پیش روی هر کسی که رئیس جمهور آمریکا شود یک شکست نمایان استراتژیک در عراق است.

"رابرت پری" نویسنده این مطلب خاطرنشان کرده است: شکل این شکست در پیش نویس توافقنامه "وضعیت نیروها" ( توافقنامه امنیتی) بین واشنگتن و بغداد مشخص می شود. بر اساس این توافقنامه، آمریکا با عقب نشینی کامل نیروهای خود از عراق تا پایان سال 2011 یا زودتر در صورتی که دولت عراق درخواست کند، موافقت می کند .

در ادامه این مطلب آمده است: طی چند ماه گذشته که این توافقنامه شکل گرفته، " نوری المالکی" نخست وزیر عراق درخواستهای خود را افزایش داده و دولت بوش یکی بعد از دیگری امتیاز داده است. حتی هم اینک نیز بسیاری از سیاستمداران قدرتمند عراقی – به ویژه در بین شیعیان – خواستار خروج هر چه سریعتر نیروهای آمریکایی از کشورشان هستند.

نویسنده خاطر نشان کرده است: در چنین صورتی، آمریکا ممکن است با وجود تلفات بیش از چهار هزار نفر، معلولیت بیش از 30 هزار نفر و هزینه یک تریلیون دلاری یا بیشتر از طریق دلارهای مالیاتی به دستیابی اهداف اصلی استراتژیک خود ( که به هیچ یک از آنها نرسیده) پایان دهد.

پری افزوده است: هر چند بوش به بهانه حفاظت از مردم آمریکا در برابر سلاحهای کشتار جمعی رژیم صدام به این کشور حمله کرد، اما مشخص شد که هیچ سلاحی از این نوع در عراق وجود ندارد و این کشور تهدید بزرگی برای آمریکا به شمار نمی رود.

به عقیده نویسنده، انگیزه اصلی برای به راه انداختن این جنگ نشان دادن قدرت آمریکا درخاورمیانه، ایجاد پایگاههای نظامی برای اعمال فشار بر ایران و سوریه جهت تغییر نظام آنها، ایجاد یک دولت دست نشانده عراقی و دوست با اسرائیل و اطمینان از دسترسی آمریکا به نفت عراق بود.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: بنابراین، پس از پیروزی آسان آمریکا در برابر عراق در سال 2003، یک جوک و شوخی که در بین نومحافظه کاران آمریکایی مطرح شد این بود که آیا حمله بعدی به سوریه باشد یا ایران .

نویسنده تصریح کرده است: در حالیکه به مردم آمریکا چیزی درباره افسانه ترسناک حمله صدام با آن سلاحهای خیالی کشتار جمعی آن گفته نمی شد، آنها از بوش رئیس جمهور خود می شنیدند که از حمایت از حقوق بشر و گسترش دموکراسی سخن می گوید.

به عقیده پری، اما اینها همه ظاهرسازی بود. در واقع پیشرفت کمی در زمینه دموکراسی یا حقوق بشر در کشورهای اصلی هم پیمان آمریکا در جهان عرب از جمله عربستان سعودی، مصر یا شیخ نشینهای خلیج فارس ایجاد شده است.

درادامه این مطلب آمده است: تمایل بوش برای استفاده از توافقنامه امنیتی برای تقویت حضور نظامی خود در عراق نتیجه عکس داشته است. با توجه به مخالفت گسترده مردم عراق با اشغالگری آمریکا، احزاب سیاسی عراق تلاش می کنند تا موضع خود را مبنی بر مدافعان حاکمیت کشور خود نه دست نشانده آمریکا نشان دهند.

نویسنده با اشاره به مخالفت گروههای سیاسی عراق تاکید کرده است: از این رو به نظر می رسد که رویای محافظه کاران برای ایجاد عراق به عنوان پایگاهی برای حمله به ایران و سوریه و دیگر کشورهای مخالف آمریکا پایان یابد.

در پایان این مطلب آمده است: جنگ عراق بهای بسیار سنگینی را در زمینه های جانی، مالی و اعتبار برای  آمریکا در پی داشته است.