سعید عقیقی در ارزیابی دوره پنج سال اول ریاست ضرغامی بر صدا و سیما به خبرنگار مهر گفت: با نگاهی به آثار تلویزیون متوجه رشد کمی آثار می‌شویم. تعداد فیلم‌ها و مجموعه‌های تلویزیونی افزایش یافته، اما رشد کیفی به اندازه رشد کمی نبوده است. البته این مسئله در دیگر نهادهای فرهنگی هم صدق می‌کند و تنها مختص تلویزیون نیست.
وی در ادامه افزود: توجه به کمیت و بالا رفتن حجم تولیدات بد نیست، اما به تدریج این مسئله باعث می‌شود افرادی که در حال تجربه کردن هستند به این عرصه وارد شوند. به همین دلیل تخصص کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد و به شکل محدود دیده می‌شود. این مسئله تنها گریبانگیر تلویزیون نیست، بلکه در سینما هم وجود دارد.
این فیلمنامه‌نویس و منتقد خاطرنشان ساخت: این روزها مرتب شنیده می‌شود فیلم تلویزیونی یا فیلم سینمایی چند روزه ضبط شد یا یک مجموعه در چند ماه تولید شد. شنیدن این موارد نشان‌دهنده فشردگی، شتاب و تعجیل است. برخی مواقع وقتی یک قسمت از یک مجموعه را می‌بینم خط پایانی را می‌توانم حدس بزنم و دیگر انگیزه‌ای برای دیدن آن ندارم.
عقیقی یادآور شد: به طور کلی رادیو به لحاظ فرهنگی محملی بهتر نسبت تلویزیون بوده است. مثلاً نمونه برنامه‌های رادیو فرهنگ و رادیو پیام را در تلویزیون نداریم. علاوه بر آن پخش برنامه‌های نقد که اختصاص به تئاترهای روی صحنه، فیلم‌های روی پرده و نمایشگاههای تجسمی دارد همیشه گذرا بوده و هیچ وقت برنامه مدون، روتین و هفتگی با این موضوع پخش نشده است.
وی گفت: این در حالی است که 15 سال پیش برنامه "جنگ هنر هفته" فیلم‌های سینمایی را نقد می‌کرد. در حال حاضر قالب این نوع برنامه‌ها حالت گزارش خبری پیدا کرده است. از سوی دیگر برنامه‌های نقد به معضل مجموعه‌های 90 شبی تلویزیون دچار شده و نقدها تخصصی نیست. حتی از منتقدانی دعوت می‌شود که یکروز درباره فیلم و سریال حرف می‌زنند و روزی دیگر درباره فوتبال!
نظر شما