هیچگونه تغییر مرز آبی از سوی چهارمحال و بختیاری صورت نگرفته است

روانبخش رئیسیان در گفتگو با خبرنگار مهر در شهرکرد با اشاره به اینکه یکی از موضوعاتی که مسئولان استان اصفهان تبلیغات منفی زیادی بر روی آن انجام داده اند، احداث شهرک تفریحی سیاحتی شیدا در مجاورت رودخانه زایِنده رود است، اظهار داشت: آنان بر این اعتقاد هستند که احداث شهرک سیاحتی باعث آلودگی آب و به خطر افتادن سلامتی میلیونها نفر می شود.

وی افزود: اگر چنین موضوعی را صحیح بدانیم باید بپرسیم چرا استان اصفهان شهرک سیاحتی تفریحی چادگان را دقیقا در همان موقعیت ولی با گستره وسیع تر احداث کرده و مقدمات توسعه و احداث فاز دوم آن در حال انجام است.

وی با بیان اینکه بر اساس مصاحبه مدیر عامل سازمان عمران زاینده رود که از طریق سیمای جمهوری اسلامی پخش شد، روزانه 25هزار گردشگر در این شهرک رفت و آمد می کنند، تصریح کرد: کاملا روشن است که علاوه بر این 25هزار نفر در صورت اضافه کردن کارکنان و ساکنان محلی این شهرک در شرایط فعلی شهرکی با بیش از 30 هزار جمعیت در حاشیه زاینده رود احداث شده است.

روانبخش عنوان کرد: باید بپرسیم چرا احداث یک شهرک توریستی در یک موقعیت توسط یک استان خوب است ولی اگر این کار توسط  استانی دیگر انجام شود بد و قابل نکوهش است.

وی با اشاره به مطلب دیگری که مسئولان سیاسی استان اصفهان بر روی آن مانور زیادی داده اند و تغییر مرز سیاسی و آبی استان بر اثر اعمال نفوذ است، خاطر نشان کرد: هیچگونه تغییر مرز آبی از طریق استان چهار محال و بختیاری صورت نگرفته است.

وی با بیان اینکه اکنون با احداث سه رشته تونل و انتقال آب حوضه به حوضه، بخش عظیمی از آبهای رودخانه کارون به سمت اصفهان هدایت و منتقل می شود، یادآور شد: با تکمیل و بهره برداری از تونل سوم در مجموع و به طور متوسط سالانه در حدود 800 میلیون متر مکعب آب از این طریق از سرشاخه های کارون برداشت و به سمت استان منتقل می شود.

رئیسیان با اشاره به اینکه هر روزه تعداد زیادی از مردم اصفهان از منطقه چلگرد و تونلهای انتقال آب بازدید به عمل می آورند، بیان داشت: ادعای مربوط به جابجایی مرز سیاسی استان بدون هماهنگی وزارت کشور در واقع نوعی توهین به شعور اجتماعی مردم استان چهارمحال و بختیاری قلمداد می شود و اینگونه به ذهن متبادر می سازد که هنوز حاکمیت ملوک و طوایفی و قدرتهای منطقه ای خارج از حاکمیت دولت مرکزی در تغییر مرز سیاسی و جغرافیایی قرار دارد.

وی افزود: اگر این گونه باشد برای همگان روشن است که قدرت اعمال نفوذ استان اصفهان بسیار بیشتر بوده و حتی قابل قیاس نیست.    
                    
رئیسان با اشاره به موارد دیگر که توسط بعضی افراد مغرض بر روی آن اصرار می شود، نامعلوم بودن سرنوشت 450 میلیون متر مکعب آب در طول رودخانه زاینده رود در داخل محدوده استان چهار محال و بختیاری را ناردست خواند و خاطر نشان کرد: واقعا مشخص نیست که این افراد اطلاعات را از کجا آورده اند.

وی تاکید کرد: اگر مبنای قضاوت آنها اطلاعات مربوط به ایستگاه های هیدرومتر و آب سنجی است که بر روی این رودخانه احداث شده است باید گفت که آمار و اطلاعات گویای عدم صحت این ادعاست.

رئیسیان با بیان اینکه بر اساس آمار موجود که توسط وزارت نیرو منتشر شده است، میانگین 30 ساله آبدهی رودخانه زاینده رود در محل ایستگاه قلعه شاهرخ که در ورودی مخزن سد زاینده رود قرار دارد 40متر مکعب در ثانیه در این نقطه است، عنوان کرد: همین آمار، میزان آب دهی رودخانه در محل سد تنظیمی در پایین دست سد زاینده رود 44متر مکعب در ثانیه را نشان می دهد.

وی تصریح کرد: پس تا اینجا نه تنها کاهش آب وجود نداشته بلکه بر میزان آبدهی رودخانه افزوده شده است و اگر به سمت پایین دست حرکت کنیم آبدهی رودخانه در محل پل زمانخان که در نزدیکی نقطه خروجی رودخانه از استان قرار دارد باز هم آبدهی رودخانه 44 متر مکعب در ثانیه است.

وی افزود: بنابر این بر اساس آمار مستند در طول این مسیر هیچگونه کاهش در آب دهی رودخانه وجود نداشته است بلکه اضافه نیز شده است و معلوم نیست رقم 450 میلیون متر مکعب را که معادل 15متر مکعب در ثانیه است را از کجا به دست آورده اند و این نشان از عدم اطلاع رسانی واقعی و فرافکنی مشکلات ناشی از مدیریت سوء است.

رئیسیان با بیان اینکه میزان آب دهی رودخانه زاینده رود در محل پل زمانخان، معادل 44متر مکعب در ثانیه است، بیان داشت: بر این اساس در شرایط عادی و نرمال سالانه بیش از یک میلیارد و 250میلیون متر مکعب آب وارد حوزه سیاسی استان اصفهان می شود.

وی اظهار داشت: به طور قطع در شرایط خشکسالی و کم آبی به ویژه در شرایطی که دو سال متوالی شرایط خشکسال حکمفرما باشد این میزان به شدت کاهش خواهد یافت.

وی با بیان اینکه مسئولان استان اصفهان اثرات ناشی از خشکسالی و مشکلات به وجود آمده برای کشاورزان برای منطقه شرق اصفهان را متوجه استان چهارمحال و بختیاری می دانند، خاطر نشان کرد: در حالی که بهتر است آنان به کشت محصولات زراعی با نیاز آبی بالا نظیر برنج در غرب اصفهان، توسعه روز افزون صنایع بزرگ در جای جای استان اصفهان و تأمین آب مورد نیاز آنها از آب این رودخانه، توسعه گسترده فضای سبز در نقاط مختلف شهرهای مختلف استان به ویژه شهر اصفهان و برداشت آب برای این فضاها، اشاره کنند و به مردم بگویند.

رئیسیان خاطرنشان کرد: مسئولان اصفهان باید مساحت دقیق فضای سبزی که به واسطه ایجاد محیط های تفرجگاهی، پارکها، خیابانها و ادارات و همچنین فضای سبز گسترده در داخل یا اطراف کارخانجات و صنایع بزرگ احداث شده را مشخص کرده و حجم آب مصرفی برای آنها را به اطلاع مردم و کشاورزان شرق اصفهان برسانند و قضاوت را به آنان واگذار نمایند.

وی با بیان اینکه مسئولان استان اصفهان مرتب قانون تقسیم آب توسط شیخ بهایی را مطرح می کنند، تصریح کرد: لازم است توضیح داده شود که در آن دوره خبری از انتقال آب بین حوضه  ای و از حوضه کارون به حوضه زاینده رود نبوده است.

وی افزود: در حالی هم اکنون حجم زیادی از آب کوهرنگ به زاینده رود منتقل شده به نحوی که خطر خشک شدن رودخانه  کوهرنگ در آینده نزدیک واقعیت پیدا خواهد کرد.

رئیسیان با بیان اینکه مسئولان استان اصفهان موضوع مسائل زیست محیطی را مطرح و از این بابت اعلام خطر می کنند، عنوان کرد: در حالی که پروژه تونل سوم کوهرنگ شدیدترین خسارت زیست محیطی را به منابع آب زیر زمینی منطقه وارد کرده و منجر به خشک شدن تعداد زیادی از چشمه ها در محدوده اجرای پروژه شده است و کاهش شدید آب در پایین دست رودخانه کوهرنگ خسارت زیست محیطی را در این منطقه افزایش می دهد.

این سئوال در ذهن پدید می آید که آیا خسارت زیست محیطی تنها برای یک استان خوب نیست و هر بلایی بر سر محیط زیست استان دیگری وارد شود هیچگونه مشکلی نخواهد داشت؟

وی به اظهارات مسئولان استان اصفهان مبنی بر اینکه که احداث تونل اول و دوم کوهرنگ از جیب مردم استان اصفهان بوده است، اشاره کرد، بیان داشت: این پروژه ها ملی بوده اند و برای اجرای آنها از بودجه عمومی کشور هزینه شده است و همه مردم کشور نسبت به آن حق دارند نه تنها یک استان خاص.

رئیسیان بیان داشت: اگر مسئولان استان اصفهان دغدغه منابع آب حوزه زاینده رود را دارند و نگران کمبود آب در حوزه زاینده رود هستند چرا تاکنون هیچگونه اقدام عملی در جهت حفاظت از آب و خاک در سرشاخه های این رودخانه یا رودخانه کوهرنگ به عمل نیاورده اند.

وی با اشاره به اینکه سازمان آب منطقه ای استان اصفهان سالهای سال متولی امور آب استان چهار محال و بختیاری بوده است، یادآور شد: متاسفانه تمام در آمدهای ناشی از فروش آبها منتقل شده به استانهای دیگر را در اصفهان هزینه کرده و اگر هزینه ناچیزی صورت گرفته شاید بیشتر به خاطر عوام فریبی بوده است.

وی با اشاره با اینکه در سه دهه گذشته به دلیل شدت یافتن تخریب حوزه های آبخیز واقع در سرشاخه های زاینده رود، بارها پیشنهاد وضع عوارض اندک از آب خروجی از این استان و صرف آن برای اجرای طرحهای آبخیزداری توسط مسئولان مطرح شده است، اذعان داشت: متأسفانه همیشه با مخالفت شدیدی مسئولان استان اصفهان روبرو شد و این امر مغایر اظهارات آنان مبنی بر تامین هزینه های انتقال آب و حفاظت از حوزه بالا دست در استان چهارمحال و بختیاری است.

وی همچنین به مسئله دیگری که مسئولان استان اصفهان بر روی آن پافشاری می کنند مبنی بر ادعای اثرمنفی توسعه باغات در حوزه زاینده رود برروی منابع آبی این رودخانه است، اظهار داشت: تمامی صاحبنظران بر این اعتقاد هستند که روشهای بیولوژیک به ویژه درخت کاری و توسعه باغات بهترین روش حفاظت از آب و خاک و جلوگیری از سیلاب و هدر رفت آب سطحی که غالبا منجر به آلودگی آبهای رودخانه و خسارت زیست محیطی می شود، هستند.

وی افزود: با توسعه باغات در حوضه های آبخیز از نظر هیدرولوژیکی آب دهی آن حوضه به شرایط رژیم پایدار خواهد رسید و از ایجاد بحران در شرایط خشکسالی خواهد کاست.

رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان چهارمحال و بختیاری عنوان کرد: در زمان بارندگی نزولات جوی در این مناطق به آرامی در خاک نفوذ کرده و با حرکت آرام در خاک و با یک تاخیر زمانی مشخص از نقاط مستعد خارج می شود.

وی به خبر منتشر شده ای مبنی بر اینکه در این استان پمپاژهای تا ارتفاع سه هزار متری احداث شده است، عنوان کرد: در حالی که اختلاف پایین ترین و مرتفع ترین نقطه در این استان به سه هزار متر نمی رسد و اگر این خبر درست باشد، ایستگاه های  پمپاژ احداث شده مد نظر آنها، آب را از نقطه خروجی به قله زرد کوه منتقل می کند.

وی به موضوع دیگری  که مسئولان استان اصفهان بیان داشته اند و توسط رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی و منایع آن استان جنجال زیادی پیرامون آن به وجود آورده اشاره کرد و بیان داشت: این موضوع ایستگاه تحقیقات آبخیزداری زاینده رود است که به حسب دستور مستقیم وزیرجهاد کشاورزی این ایستگاه باید به یک ایستگاه ملی ارتقا یابد که مطمئنا امکان بهره گیری از یک ایستگاه ملی بسیار بالاتر از یک ایستگاه استانی است.

رئیسیان با بیان اینکه مسئولان استان اصفهان با لجاجت تمام از تبدیل این ایستگاه به یک ایستگاه ملی مخالفت شدیدی کرده و از اجرا کردن دستور وزیر سرپیچی کرده اند، اذعان داشت: البته صحبتهای تایید نشده ای مبنی بر توبیخ فرد مسئول مربوطه مذکور به دلیل عدم  انجام دستور و ارائه گزارشات غیر واقع شنیده شده است.

وی با بیان اینکه در این ارتباط ایشان مدعی تخریب بخش وسیعی از ایستگاه مذکور توسط مسئولان این استان شنیده شده است، تصریح کرد: در حالی این خبر کاملا کذب بوده است و نه تنها هیچگونه خسارتی وارد نشده است بلکه با احداث جاده مناسب، دسترسی به ایستگاه آسانتر و راحتتر شده است که خود موجب کاهش هزینه دسترسی، کاهش استهلاک خودروها، صرفه جویی در وقت و زمان شده است.
         
به گفته وی این واقعیت است که در این برهه از زمان، مناطق زیادی از کشور عزیزمان به خصوص حوزه های آبخیز واقع در سرشاخه های دو رود بزرگ کارون و زاینده رود با خشکسالی شدیدی روبرو هستند و این شرایط بیش از همه موجبات نگرانی در راستای تامین آب شرب ساکنین این حوزه ها را فراهم کرده است.

رئیسیان خاطر نشان کرد: شرایط کم آبی در استان چهارمحال و بختیاری نیز به حدی است که در حال حاضر، آب آشامیدنی مورد نیاز بسیاری از روستاها با تانکر تأمین می شود و مردم این مناطق از کم آبی رنج می برند.

وی عامل اصلی و اساسی مشکلات حادث شده برای هر دو استان وقوع شرایط خشکسالی دانست و بیان داشت: بنابر این به تمام عزیزانی که در این ارتباط اهل نظر بوده و ابراز عقیده می نمایند توصیه می شود با کنار گذاشتن سیاسی کاری و خلط مباحث کارشناسی و سیاسی، تمام توان فکری و دانش خود را برای یافتن روشهای صرفه جویی در مصرف آب، رعایت الگوی کشت مناسب، بهره گیری مفید از آبهای موجود و پیدا کردن روشهای جدید تأمین آب بنمایند.

رئیس مرکز تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی استان چهار محال و بختیاری عنوان کرد:  از اختلاف و با محکوم کردن همدیگر مشکلات نه تنها حل نخواهد داشت و حتی ممکن است بر مشکلات نیز بیفزاید.