به گزارش خبرگزاری مهر، هفته نامه "اشپیگل" در آستانه برگزاری مذاکرات درباره برنامه هسته ای ایران در ژنو در مطلبی به سخنان "فلینت لورت" که در سال 2003 از شورای امنیت ملی آمریکا کناره گرفت و از آن زمان برای شانسهای از دست رفته کشورش در قبال ایران فریاد می کند، اشاره کرد.
این کارشناس آمریکایی در مقاله ای در نیویورک تایمز، اختلاف نظرها درباره تاسیسات جدید هسته ای ایران در نزدیکی قم را بد ارزیابی کرده و آن را در هر صورت مانعی برای تلاشهای در حال شکست اوباما برای نزدیکی به ایران ارزیابی کرد.
لورت که از کارشناسان مرکز American progress در واشنگتن نیز می باشد بر این عقیده است که حالا آمریکا هنوز خود را به امیدهای واهی و پوچ در این باره که فشارهای بین المللی می تواند در روند تصمیم گیری ایران در زمینه هسته ای تاثیرگذار باشد گره می زند.
اشپیگل در بخش دیگری از این گزارش تحت این عنوان که ایران هیچ ترس و نگرانی از قطعنامه نشان نمی دهد نوشت: این طور به نظر می رسد که جبهه ها سخت تر شده است. علی اکبر صالحی رئیس سازمان انرژی هسته ای ایران این انتقاد را به اوباما وارد می کند که وی می خواهد تمام دنیا را علیه ایران متحد کند.
صالحی درباره مذاکرات در ژنو نیز خاطرنشان کرده است که ما درباره هیچ مسئله ای که با حقوق هسته ای ما مرتبط باشد بحث نمی کنیم. تاسیسات غنی سازی جدید نیز به این مورد تعلق دارد. هیچ ضرورتی برای بحث دراین باره وجود ندارد.
اشپیگل در قسمت دیگری از این مطلب این پرسش را مطرح می کند که آیا غرب می تواند ایران را با قطعنامه سخت تر به خواسته های خود مجبور کند؟ و در پاسخ به این پرسش به سخنان سعید جلیلی دبیر شورای عالی امنیت ملی ایران در گفتگو با اشپیگل اشاره می کند که اظهار داشت: آیا شما بر این عقیده اید که قطعنامه ای وجود دارد که تا این حد ما را در تنگنا قرار دهد؟ سی سال است که ما با قطعنامه زندگی می کنیم و این نمی تواند یک ملت بزرگ مانند ایران را به زانو درآورد.
اشپیگل در بخش دیگری از این مطلب به اختلاف موجود بین مرکل با سارکوزی و براون درباره کاربرد چنین روشی برای حل مناقشات هسته ای ایران اشاره کرده و نوشت: چین درباره صدور قطعنامه علیه ایران مشکوک است. روسیه تا به حال در این باره محتاطانه برخورد کرده است و این طور به نظر می رسد که حالا برای صدور قطعنامه علیه ایران کمی نرمتر شده است. و آلمان هم یکی از مهمترین شرکای تجاری تهران است؟
در ادامه آمده است: بسیاری از شرکتهای آلمانی از محدودیتهای شدیدتر علیه تهران می ترسند. مرکل نیز در پیتسبورگ در این زمینه در کنار سارکوزی و براون قرار نگرفت.
نظر شما