دکتر محمد ضیمران در گفتگو با خبرنگار مهر در پاسخ به این سؤال که چه ضرورتهایی ما را به سمت مطالعات میانرشتهای سوق دادهاند؟ گفت: امروز بخصوص در قرن بیستم و بیست و یکم مطالعات آن انفراد و حوزههای مستقلی که قبلاً در قرن هیجدهم داشتند دیگر نمیتوانند داشته باشند به دلیل آنکه هر رشتهای محتاج به معلومات و تخصصهای رشتههای دیگر است. بنابراین هیچ رشتهای نیست که بدون استقلال بتواند دوام پیدا کند. همه رشتهها به یک سلسله رشته های پشتیبان احتیاج دارند، به خاطر اینکه بتوانند راه علمی و تحقیقاتی خودشان را به پشتوانه تحقیقات حوزههای دیگر پیش ببرند. بنابراین این ضرورت تام دارد که مطالعات بینرشتهای انجام بشود.
این محقق حوزه فلسفه و هنر در پاسخ به این سؤال که مهمترین مطالعات میانرشتهای در حوزه فلسفه چهها هستند؟ گفت: الان رشتههای مختلفی به فلسفه مدد میرسانند که یکی از آنها روانشناسی است که از همه مهمتر است. دومی جامعهشناسی است، مردمشناسی است، رشته آمار است. در واقع تحقیقات آماری خیلی از مسائل را روشن کرده است. ریاضیات بسیار حایز اهمیت است و بعد زبانشناسی است که در حوزه فلسفه های تحلیلی شدیداً مورد استفاده است.
این استاد دانشگاه هنر در پاسخ به این سؤال که آیا مطالعات میانرشتهای میتوانند تا حدی به مشکل تخصص در جهان ما پاسخ دهند؟ گفت: بله ، مطالعات میانرشتهای به هیچ وجه نافی تخصص نیستند بلکه در واقع پشتیبان و تقویت کننده تخصصها هستند.
نظر شما