جریان آب زاینده رود در خطر/ پروژه تونل گلاب متوقف شود

به گزارش خبرنگارمهر، طرح بزرگ آبرسانی به کاشان و‌ آران و بیدگل با احداث" تونل انتقال آب گلاب"  از سال 88 آغاز شده و قرار است در آذرماه سال 90 به بهره برداری برسد.

تونل گلاب از محل روستای حجت آباد در پائین دست سد زاینده رود با دبی 20 مترمکعب بر ثانیه در حال احداث است.

فعال محیط زیست ومنابع طبیعی درگفتگو با خبرنگار مهر در این رابطه اظهار داشت: بازیابی دلایل مرگ زاینده رود، همواره نگرش‌های بخشی و توسعه نامتوازن و ناهمخوان با توان اکولوژیکی زیست بومها دست بالا را داشته است.

هومان خاکپور افزود: اینگونه طرح‌های انتقال آب عملاً اسباب خشک شدن یکی از پرآب‌ترین رودخانه‌ های طویل و تاریخ ساز کشور و نابودی حیات تالاب بین‌المللی و منحصر به فرد گاوخونی که به حق او را نگین فیروزه‌ای کویر می‌نامند را فراهم آورده و ناپایداری سرزمین و تنشهای اجتماعی زیادی را در سکونتگاه های اطراف این رودخانه حیات بخش در دیار بختیاری در بالادست و اصفهان در پائین دست به دنبال خواهد داشت.

وی با بیان اینکه چیدمان توسعه باید براساس توانمندی‌های واقعی بوم‌شناختی‌ (اکولوژیکی) شهرها و ‌استانها تعریف و طراحی شود بیان داشت: نباید اجازه داده شود تا در استانهای مرکزی کشور مثل یزد و اصفهان و کرمان که با مشکل کم آبی مواجه هستند صنایعی ایجاد شود که نیاز آبی بالایی داشته و مجبور باشند با طرح های انتقال آب، زمینه ساز توسعه ای نامتوازن و ناپایدار گردند که در درازمدت پایداری حیات آنها را به خطر اندازد.

این فعال محیط زیست ومنابع طبیعی بیان داشت: در حال حاضر نیمی از آورد طبیعی زاینده رود یعنی حدود 360 میلیون متر مکعب از 800 میلیون متر مکعب  صرف کارخانه های ذوب آهن و فولاد و ... می شود.

خاکپور یادآور شد: در حالیکه اگر به توانمندیهای واقعی اکولوژیکی اصفهان و یزد و ... توجه می شد این گونه کارخانجات و صنایع لاستیک سازی و ... باید در استانهایی مثل کردستان، لرستان و چهارمحال و بختیاری احداث می شدند که به صورت طبیعی، این ظرفیت و امکان سرویس دهی را دارا می بودند.

وی بیان داشت: خردمندانه آن است که به جای حرکت به سمت طرح های انتقال آب، توسعه ای را ترویج دهیم که متناسب با توان بوم شناختی باشد.

خاکپور با بیان اینکه صدور مجوز اجرای پروژه های انتقال آب تنها باید محدود به مواردی شود که هدف تأمین آب شرب و بیم مهاجرت انسانی باشد، اذعان داشت: حدود هفت درصد از 130 میلیارد آب قابل استحصال کشور (یعنی حدود 10 میلیارد متر مکعب) نیاز شرب جمعیت ایران را برطرف می کند.

وی تصریح کرد: در صورتیکه مدیریت خردمندانه ای بر منابع آبی کشور حاکم باشد در بحرانی ترین شرایط خشکسالی کشور هم، این میزان آب شرب مورد نیاز قابل تأمین است.

این فعال محیط زیست ومنابع طبیعی عنوان کرد: شهرستان کاشان به دنبال استان شدن است و به نظر می رسد از همه مؤلفه ها و پتانسیلهای مورد نیاز برای استان شدن هم برخوردار باشند به جز جمعیت که برای دستیابی به این پتانسیل هم نیاز به ازدیاد جمعیت دارند که خارج از ظرفیت و تحمل اکولوژیکی سرزمینشان است و می خواهند با انتقال آب زاینده رود، به صورت موقت هم که شده، این ظرفیتسازی را انجام دهند و مهم نیست که به ناپایداری زیست بومهای اطراف زاینده رود در استانهای چهارمحال و بختیاری و اصفهان و به هم خوردن نظام طبیعی این رودخانه هم به انجامد.

وی افزود: البته چنین توسعه ای که منطبق بر خواهشهای اکولوژیکی سرزمین نیست در درازمدت به ضرر خود مردم شریف کاشان نیز بوده و در درازمدت این چیدمان توسعه متزلزل خواهد بود.

خاکپور بیان داشت: بار دیگر آن اصل کلیدی در محیط زیست، موسوم به پروانه را مرور می‌کنیم تا در‌یابیم که اجزای طبیعت از چنان حساسیت و شکنندگی و ارتباطی با یکدیگر برخوردار هستند که نمی‌توان واقعیت قوانین حاکم برآنها و توانمندی‌های بوم‌شناختی‌شان را نادیده گرفت.

این فعال محیط زیست ومنابع طبیعی اظهار داشت: همانطور که مردم دیار بختیاری در سرچشمه زاینده رود و کارون بزرگ باید به حقوق مردمان پائین دست احترام بگذارند، مردمان دیار زاینده رود و کارون در استانهای اصفهان و خوزستان نیز نمی توانند حق آبه طبیعی مردمان بالادست در استان چهارمحال و بختیاری را نادیده گرفته و باعث تنش و بحران در این استان شوند.

وی عنوان کرد: ما حق نداریم هیچ بخشی از رودخانه را از حیض انتفاع خارج کرده، آن را نابود کنیم و حیات زیستمندان آن را به خطر اندازیم.

این فعال محیط زیست ومنابع طبیعی تاکید کرد: رودخانه ها به صورت طبیعی دارای حرمت هستند و باید همواره جریان داشته باشند.

خاکپور گفت: جریان رودخانه ها نشانه شادابی و نشاط یک سرزمین است و کسی حق ندارد به بهانه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی مانع از جریان آن ها شود.