هومان خاکپور در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: بحران آب در جهان امروز و افزایش شمار هشدارهای جهانی دانشمندان و جامعه علمی مراکز دانشگاهی و پژوهشی دنیا سبب شده است تا همه نهادهای بین‌المللی نسبت به حفاظت و بهره‌برداری بهینه و اصولی از منابع آبی جهان حساس شوند.
به گفته وی، در همین راستا برای روز جهانی جهانگردی امسال شعار «گردشگری و آب: حفاظت از آینده مشترک» از سوی سازمان جهانی جهانگردی سازمان ملل متحدانتخاب شد که بدون شک بالا بردن آگاهی مردم جهان در زمینه اهمیت و نقش جهانگردی در حوزه حفاظت از محیط زیست و پایداری بوم‌شناختی جامعه جهانی در شمار اهداف مهم و راهبردی انتخاب این روز بوده است.
خاکپوربا بیان اینکه امروزه صنعت گردشگری از جایگاه قابل توجه‌ای در اقتصاد جهانی برخورداراست و یکی از صنایع پررونق و پیش‌رو در بسیاری از کشورهای جهان به‌حساب می‌آید اظهار داشت: رونق و پایداری این صنعت مرهون زیرساختهای نرم‌افزاری و سخت‌افزاری است که قطعاً در کشورهای پیش‌رو به‌صورت جدی در صدر اولویت‌های نهادهای متولی این حوزه قرار گرفته، چرا که در غیر این صورت توسعه چنین صنعتی، نه‌تنها پایدار نیست بلکه منجر به تخریب منابع و محیط زیست خواهد شد.
به اعتقاد این کارشناس منابع طبیعی، در حقیقت چنانچه زیرساختهای فرهنگی و رفاهی لازم فراهم نشده باشد، صنعت گردشگری می‌تواند به یک تهدید برای طبیعت و منابع آب و خاک کشور تبدیل شود.
وی با اشاره به اینکه رها سازی زباله در طبیعت و یا در کنار و داخل رودخانه‌ها و چشمه‌ها همواره به عنوان یکی از تهدیدهای جدی منابع آبی کشور مطرح بوده تصریح کرد: با توجه به وجود منابع آبی و رودخانه‌های پرشمار، این ناهنجاری زیست محیطی در برخی از مناطق کشور که سهم بیشتری از رودخانه‌ها و چشمه‌ها را داشته و نقش بیشتری در تولید آب کشور دارند، از اهمیت بیشتری برخوردار است.
خاکپور افزود: در سالهای اخیر به موازات توسعه و رونق گردشگری و حضور مسافران بیشتر در استانهای توریستی کشور، متأسفانه روند رهاسازی زباله در طبیعت و در حاشیه رودخانه‌ها و چشمه‌ها به شدت افزایش یافته و علاوه بر آلودگی دیداری، میزان آلودگی منابع آبی ناشی از زباله‌ها نیز در منطقه به شکل نگران کننده‌ای شدت یافته و نگرانیهای زیادی را بابت توسعه گردشگری غیراصولی بوجود آورده است.
این کارشناس منابع طبیعی اظهار داشت: عدم توسعه زیرساختهای فرهنگی و رفاهی در حوزه گردشگری، علاوه بر خسارتهای محیط‌زیستی، آلودگی منابع آبی و تهدید حوزه بهداشت و سلامت مردم، مناظری نازیبا و نامناسب در حاشیه رودخانه‌ها و تفرجگاه‌ها بوجود آورده که به صورت مستقیم بر روی صنعت اکوتوریسم و توسعه پایدار آن در منطقه تأثیر می‌گذارد.
وی یادآور شد: صنعت گردشگری بدون زیرساختهای فرهنگی و رفاهی اگرچه تأثیر قابل‌توجه‌ای بر کمیت منابع آبی ندارد اما بدون شک رفتارهای ناآگاهانه گردشگران می‌تواند خسارتهای جدی بر کیفیت منابع آبی وارد کند چرا که بیشتر پسماندهای رها شده در حاشیه و داخل رودخانه و چشمه‌ها، ظروف یک‌بار مضرف پلاستیکی بوده که علاوه بر آلودگی آب و کاهش کیفیت منابع، حیات اکوسیستم‌های رودخانه‌ای و آبی را تحت تاثیر قرار داده و خسارتهای جبران‌ناپذیری را به موجودات آبزی این اکوسیستمها وارد می‌کند.
نظر شما