هنرمند آشوری که حاج داوود مسجدساز لقب گرفت/ راه اندازی موزه معماری معاصر

به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت داوید اوشانا هنرمند فقید معمار عصر روز گذشته 12 شهریورماه با حضور جمعی از هنرمندان معمار در باغ موزه قصر تهران برگزار شد.

 

در این مراسم که از سوی انجمن مفاخر معماری ایران و موسسه مطالعات آشوری برپا شده بود، جمعی از همکلاسی های دوران دانشکده این هنرمند و همکاران و دوستانش درباره ویژگی های اخلاقی و حرفه ای سخن راندند.

 

منصور فلامکی ابتدا یادداشتی را که به مناسبت درگذشت این هنرمند ارائه کرده بود، خواند و پس از آن با اشاره به تعلق داوید اوشانا به قوم آشور گفت: ما معتقدیم که هر انسان چیزی جز یک حلقه کوچک از یک زنجیره نیست که روی زمین قرار داده شده است و این حلقه وظیفه دارد که حلقه پسین خود را به حلقه پیشین وصل کند و این کاری است که هر انسانی از سر مهر بر عهده دارد و اوشانا نیز در رفتار و آثارش چنین نقشی را برای قوم آشور بر عهده داشت.

 

ارفعی هنرمند معمار نیز در سخنانی سابقه آشنایی خود را با داوید اوشانا مربوط به دهه 60 عنوان کرد و گفت: در آن سالها او کارفرما بود و ما در کنار او تجربه می کردیم و موضوعی که برای من در رفتار او مهم بود، عمل گرا بودن تفکرات او بود.

 

وی افزود: در فضای دانشکده های معماری آن زمان به بارقه های هنری بیشتر اهمیت داده می شد و خواص هر پروژه و کارایی آن را فدای احساس زیبایی شناسانه خود می کردیم اما این اتفاق در اوشانا کاملاً برعکس بود و او در هر پروژه به کارایی آن توجه داشت.

 

این هنرمند معمار در ادامه سخنانش از حضور داوید اوشانا در پروژه های معماری مسجدسازی و فضاهای دینی یاد کرد و اظهار کرد: او مساجد و فضاهای دینی و مذهبی بسیاری را ساخت که یکی از آنها ساخت مدرسه دینی در خورموج بوشهر بود که شخصاً و بدون چشمداشت مالی اجرای آن را بر عهده گرفت. 

 

او در خاتمه هم یادآور شد: در دفاتر معماری ما سالهاست که رایانه ها جای ابزار قلم و جوهر را گرفته اند در حالی که دفتر اوشانا همیشه بوی قلم و  جوهر می داد و هنوز هم محل نگهداری پروژه های او از روزگار بسیار دور از جمله پروژه پایان نامه دانشکده اش است که با این پروژه ها زندگی کرد.

 

در ادامه این مراسم احمد محیط طباطبایی درباره پیوند اوشانا با جامعه آشوریان و شناسانده شدن این قوم در میان معماران به دلیل حضور این هنرمند در مجامع معماری و اجرای پروژه های معماری بسیار سخنرانی کرد.

 

محیط طباطبایی به دو کلیسایی که اوشانا در خیابان فرصت و امیرآباد تهران ساخته است اشاره کرد و از آن ها به عنوان فضایی برای تعامل و گفتگوی میان گذشته و حال معماری ایران یاد کرد.

 

وی در خاتمه سخنانش تأکید کرد که اوشانا معرف یکی از مهمترین گروه های فرهنگی و تاریخی کشور ما بود که تاکنون زیاد به این گروه از مردم ایران پرداخته نشده است اما اوشانا به مسئولیت اجتماعی خود در قالب آثار معماری که از خود به جا گذاشت، عمل کرده است.

 

سیروس باور هنرمند معمار دیگری که در این مراسم حضور داشت نیز به ذکر خاطراتی از دوران آشنایی اش با اوشانا پرداخت.

 

باور از اوشانا به عنوان معماری توانمند و قوی در طراحی و اجرای ایده های تازه یاد کرد که هیچ گاه خودنمایی نمی کرد و به اجرای پروژه های دوستان و شاگردانش بسیار کمک می کرد.

 

علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر معماری ایران نیز با اشاره به این که اوشانا از جمله اعضای هیئت امنای این انجمن بود که حالا به عضو جاوید بدل شده است از همگان خواست تا به آثار معماری او در دوران معاصر نیز توجه کنند.

 

او از اوشانا به عنوان فردی یاد کرد که مسئولیت های اجتماعی را به دیگران می آموخت و خودش در مرکز این مسئولیت ها قرار داشت و بدون چشمداشت به فعالیت های فرهنگی و اجتماعی می پرداخت.

 

آرش طبیب زاده جوان ترین عضو سخنرانان این مراسم نیز که کار تحقیق پروژه تاریخ شفاهی معماری معاصر ایران را در طول 5 سال گذشته انجام داده است، با پخش فیلم مستندی از این پروژه که به داوید اوشانا و معرفی او و آثارش اختصاص داشت، خاطرات این هنرمند معمار را برای حاضران زنده کرد.

 

در این فیلم مستند اوشانا به لقب خودش با عنوان «حاج داوود مسجدساز» اشاره کرد که به دلیل ساخت مساجد بسیار در مجامع مذهبی ایران با این لقب شناخته می شد.

 

در بخش پایانی این مراسم نیز قرار شد که فضایی برای نگهداری آثار و اسناد هنر معماری معاصر ایران در نظر گرفته شود که اصل این پیشنهاد قبلاً با استقبال سیدمحمد بهشتی ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی مواجه شده بود و در این مراسم، تحقق این موضوع از احمد محیط طباطبایی خواسته شد و محیط طباطبایی نیز وعده داد که این موضوع را برای اجرایی شدن پیگیری کند.

 

در صورت اجرایی شدن تأمین مکانی برای نگهداری اسناد و آثاری از هنر معماری معاصر ایران، نقشه ها، اسکیس ها، احجام و همه ابزار و اسناد معماران دهه 30 و بعد از آن که در آرشیوهای خصوصی معماران موجود است، به این مکان منتقل می شود تا برای آیندگان به خوبی حفظ شود و به یادگار بماند.

 

اهدای لوح تقدیر به همسر داوید اوشانا پایان بخش مراسم بزرگداشت این هنرمند معمار بود.