عکس/ رئوف محسنی
الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَنْ يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَ صَلَوَاتٌ وَ مَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُاللَّهِ كَثِيرًا وَ لَيَنْصُرَنَّاللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّاللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ * * * همانان که به ناحق از خانههایشان اخراج شدند [و گناه و جرمی نداشتند] جز اینکه میگفتند: پروردگار ما خداست و اگر خدا برخی از مردم را به وسیله برخی دیگر دفع نمیکرد، همانا صومعهها و کلیساها و کنیسهها و مسجدهایی که در آنها بسیار نام خدا ذکر میشود به شدت ویران میشدند؛ و قطعاً خدا به کسانی که [دین] او را یاری میدهند یاری میرساند؛ مسلماً خدا نیرومند و توانای شکستناپذیر است. * * كسى كاو دهد يارى كردگار / بود ياورش نيز پروردگار
مشکلات موجود بر سر راه ازدواج جوانان هم نتوانست مانع زندگی مشترک دختر و پسر جوانی شود که برای گذران زندگی شیرین در یک آب میوه فروشی کوچک کار می کنند و شاکر و شاداب شبها را به صبح امید پیوند می زنند. تابلو نوشته محل کار و زندگی یا "کلبه عشق" آنها یادآوری می کند که "صراط مستقیمی جز علی نیست"...
عکس/ رئوف محسنی
نظر شما