به گزارش خبرنگار مهر، شاهرخ مسکوب عاشق مادرش بوده است. به گفته خودش مادرش را بیش از دوست داشتن می پرستید. پدر او وقتی شاهرخ 16 ساله بود درگذشت و برادر کوچکش یک هفته بعد، و در این شرایط مادر می بایست داغ این دو مرگ را برتابد و پسر و دو دختر کوچک تر خود را بزرگ کند و به سامان رساند.
حسن کامشاد در مقدمه ای بر کتاب نوشته است: شاهرخ مسکوب پس از کودتای 28 مرداد در اوایل اسفند 1333 دستگیر شد. در زندان دو چیز او را زنده نگه می داشت؛ یکی مادرش و دیگری دوستش مرتضی کیوان که در مهرماه همان سال تیرباران شد.
یادداشت ها و دل نوشته های مسکوب درباره مادرش هم واقع گرایانه و خاطره گونه است و هم به حدی عاشقانه و عاطفی که آنها را از صورت دست نوشته هایی صرفا خاطره محور یا احساسی خارج کرده است. از فحوای نامه های مسکوب نکات زیادی را درباره او، خانواده اش، گرایشات ذهنی و دغدغه های اجتماعی اش و نیز رنگ و بوی زمانه اش می توان دریافت.
به گفته کامشاد، یکی از دل نگرانی های او در روزهای پایانی عمر ناتمام ماندن این نوشته ها و به فرجام نرساندن آن بوده است که اجل نیز مهلتش نداد و حال، کامشاد به جای مسکوب ادای دین به مادر او را با گردآوری دفترهای خاطرات منتشر نشده و دیگر یادداشت های شخصی اش انجام داده است.
در بخشی از کتاب به نقل از شاهرخ مسکوب می خوانیم: "من در تن مادرم زندگی کردم و اکنون او در اندیشه من زندگی می کند. من باید بمانم تا او بتواند زندگی کند. تا روزی که نوبت من نیز فرا رسد به نیروی تمام و با جان سختی می مانم. امانت او به من سپرده شده است..."(ص 37)
شاهرخ مسکوب (1384-1304) - نویسنده، محقق و مترجم - بیش از هر چیز به خاطر پژوهش هایش بر شاهنامه فردوسی شناخته می شود. از او آثاری چون "داستان ادبیات و سرگذشت اجتماع"، "مقدمهای بر رستم و اسفندیار"، "در کوی دوست"، "هویت ایرانی و زبان فارسی"، "گفتگو در باغ" و...به جا مانده است
"سوگ مادر" شامل یادداشت های شاهرخ مسکوب به کوشش حسن کامشاد در 125 صفحه، 1650 نسخه و بهای 1800 تومان منتشر شده است.
نظر شما