به گزارش خبرنگار مهر، پس از ریزش بخشهایی از پل تاریخی گرگر در اثر بارندگی های اخیر و به خطر افتادن حیات سازه های آبی شوشتر، یونسکو در نامه ای در مورد وضعیت سازه های آبی شوشتر توضیح خواسته است این درحالی است که مجموعه تاریخی شوشتر که مدتی پیش به عنوان میراث جهانی در فهرست آثار یونسکو به ثبت رسیده بود در شرایط نامناسبی قرار دارد.
ریزش این پل که منجر به توقف عبور و مرور از روی پل و سبب بروز مشکلات ترافیکی در شهر شد مسئولان را بر آن داشت با ایجاد پل موقت بین بین بند گرگر و بند میزان در فاصله 50 متری بند میزان این مشکل را به صورت مقطعی حل کنند. اما درحالی که پیش از این گفته بودند این پل تا قبل از نوروز 90 باقی می ماند در آستانه نوروز دوباره اعلام کردند این پل تا مرداد سال 90 پابرجاست.
با اعتراض انجمن های دوستدار میراث فرهنگی نسبت به ماندگاری این پل، سازمان میراث فرهنگی خوزستان و پایگاه شوشتر به صورت علنی اعتراض خود را نسبت به این موضوع اعلام نکرد چون مسئولان شهری معتقد بودند که این پل برای حل مشکل ترافیک باید پابرجا باشد.
از سوی دیگر روند کند مرمت پل گرگر و ریزش های جزئی باعث شده است تا عملیات مرمت پیشرفت خوبی نداشته باشد.
مجتبی گهستونی، دبیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا به خبرنگار مهر گفت: اکنون در قسمت شرقی رودخانه، تیرکهای برقی کار گذاشته اند که برای روشنایی پل کاربرد داشته است و پایگاه شوشتر متعهد شده بود، این تیرکها جمع می شود. اما اگر قرار است این پل جدید، موقت باشد چرا به تعداد تیرکهای برق افزوده شده است؟
وی وجود فاضلاب در محوطه تاریخی سازه ها را به همراه بوی مشمئز کننده عاملی برای فرار گردشگر از این منطقه تاریخی دانست و گفت: قرار بود که این فاضلاب نیز جمع آوری شود اما اکنون این اتفاق هم نیفتاد.
گهستونی ادامه داد: گویا مسئولان هنوز به این باور نرسیده اند که سازه های آبی شوشتر ثبت جهانی شده اند چرا که اوضاع این سازه هیچ تفاوتی نسبت به قبل نکرده است.
بند میزان، نهر دست کند گرگر، مجموعه آسیابها و آبشارهای گرگر، بند برج عیار، پل بند شادروان، قلعه سلاسل، نهر داریون، بند خاک، پل لشکر، بند ماهی بازان، پل حاج خدایی، چشمه سوزنگر، تونل بلیتی، تونل دهانه شهر، تونل سه کوره و ... بخشهایی از سازه های آبی تاریخی شوشتر هستند که به عنوان مهمترین عناصر تشکیل دهنده این صنعت مهندسی آب در کشور معرفی می شود.
نظر شما