آسمان فردا شب چراغانی می شود

به گزارش خبرگزاری مهر، حتی شهروندان تهرانی نیز به دلیل بادها و بارندگی های اخیر این فرصت استثنائی را یافته اند که تا 7 مارس (17 اسفند) از یک نمایش دیدنی آسمانی که با شرکت سیارات عطارد، زهره (ونوس)، مشتری، مریخ و زحل برگزار می شود لذت ببرند.

در این نمایش بسیار نادر که از 28 فوریه هر شب از حدود یکساعت پس از غروب برگزار می شود، در سمت چپ با نگاه به جهت غرب به جنوب غربی و در سمت راست از جهت شرق این 5 سیاره با چشم غیر مسلح همانند چراغهای درخشانی دیده می شوند.

از سال 2004 تاکنون این اولین بار است که این 5 سیاره در کنار هم و به طور همزمان در آسمان دیده می شوند. این هفته، نه تنها 5 سیاره بلکه ماه  به همراه ستارگان شباهنگ و سهیل درخشان تر از همیشه به نظر می رسند.

"گزا گایوک"، منجم مرکز افلاک نمای آدلر در شیکاگو در این خصوص توضیح داد: "هرچند به صف شدن 5 سیاره ارزش علمی چندانی ندارد اما تماشای همزمان این اجرام آسمانی، فرصت بسیار مهمی برای درک بهتر ترتیب و چیدمان منظومه خورشیدی است. به طوریکه آسمان می تواند به یک کلاس درس نجوم تبدیل شود."

در طول این شبها به محض غروب آفتاب، عطارد کمی بالای افق در جهت غرب ظاهر می شود و کمی بعد، مریخ از جهت شرق طلوع می کند.

براساس گزارش نشنال جغرافی، کمی پس از غروب در جهت غرب، ماه، مشتری، ونوس و عطارد به ترتیب از بالا به سمت پایین نمایان می شود.

بهترین روش برای شناسایی عطارد با چشم غیرمسلح، شناسایی سیارات مشتری و زهره است که به طور محسوسی درخشان تر و در جهت جنوب غربی و در حدود 30 دقیقه پس از افق دیده می شود.

زحل که با ظاهری شبیه به یک ستاره نورانی مایل به زرد دیده می شود در جهت شرق و در حدود نیمه شب طلوع می کند.
بهترین روش برای تماشای این نمایش رفتن به یک منطقه باز یا قله یک تپه است که چشم اندازهای شرق، غرب و جنوب را ارائه کند.

ستارگان شباهنگ و سهیل در تمام سال 2012 نورانی ترین ستارگان آسمان هستند اما در این دوره کمی پس از شفق به بالاترین نقطه آسمان می رسند.

ستاره شباهنگ که در فاصله حدود 9 سال نوری از زمین قرار دارد نورانی ترین ستاره از زمین و مهمترین ستاره کلب اکبر (سگ بزرگ) است که در آسمان زمستانی نیمکره شمالی می درخشد.

سهیل، دومین ستاره درخشان آسمان است که در صورت فلکی جنوبی زورق قرار دارد. در شرایطی که شباهنگ از تمام مناطق عرض جغرافیایی میانه دیده می شود سهیل تنها در عرضهای جغرافی پایین تر (از اروپای جنوبی به پایین) قابل رویت است و از استوا به پایین شناسایی عطارد دشوار می شود.