ساخت و ساز در حریم یکی دیگر از آثار دوره هخامنشی

به گزارش خبرنگار مهر، سیاوش آریا یکی از محققان میراث فرهنگی در شیراز، طی بازدیدی که از قصر ابونصر در پنج کیلومتری شرق شیراز انجام داده، متنی را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داده است که وضعیت نابسامان نگهداری از این اثر دوره هخامنشیان را شرح می دهد.

به گفته آریا، این قصر بر فراز تپه ای قرار دارد که چندین دوره از تاریخ باستان را به خود دیده است. این محل با نام تخت سلیمان در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۱۰ در فهرست آثار تاریخی ایران ثبت شده ‌است.

در کتابی نوشته استاد علی سامی به نام شیراز شهر جاویدان، آمده است که این محل را فعلا به نام قصر ابو نصر می نامند ولی در تاریخ های بعد از اسلام تخت سلیمان نامیده شد. بنابراین تنها از یک صد سال پیش تا کنون واژه قصر ابو نصر بر این تپه تاریخی اطلاق شده است.

استاد سامی می نویسد: این کاخ در زمان هخامنشیان ساخته شده و هنگامی که شاهان پارسی از شوش به پارسه (تخت جمشید) می رفتند، چند صباحی در آن توقف می کردند و بقیه اوقات، مقر فرمانداران محلی بوده است. اما به گفته جمشید صداقت کیش، باستان شناس و تاریخ دان، این مکان از دوران پیش از تاریخ وجود داشته و مانند دژ محکم نظامی در دوره شهریاری هخامنشیان،اشکانیان و ساسانیان مورد استفاده پادشاهان بوده است و در سال 420 هجری قمری ابونصر(پسر امیر عضدالدوله دیلمی) از والیان پارس، ازاین مکان به عنوان کاخ استفاده می کرده است.

صداقت کیش می گوید: در دهه 50 پروفسور تیلیا، دو ستون و یک درگاه هخامنشی را که از پارسه در زمانی نامعلوم به این جا آورده بودند شناسایی کرد و به پارسه برگرداند.

اما اکنون قصر ابونصر به ویرانه ای تبدیل شده که تلی از خاک دامان آن را فراگرفته است. همچنین در حریم درجه یک این مکان بدون نگهبان و حصارکشی سال هاست که ساخت و ساز منازل مسکونی انجام می شود این درحالی است که طبق قانون در حریم درجه یک، دو و سه آثار تاریخی هر گونه ساخت و سازی ممنوع است.

به گفته صداقت کیش، سازمان میراث فرهنگی تا سال 1360 اجازه ساخت هیچ اثری را نداد ولی پس از آن ارگانهای مختلف یکی پس از دیگری آن مکان را در اختیار گرفته و اکنون در پایین این دژ تاریخی روستای کوچکی دیده می شود که چهره و منظر این اثر را دگرگون کرده است.

...........

عکس از سیاووش آریا