موسیقی زیر زمینی مخاطب عام و خاص را جذب می کند

دکتر مانی جعفرزاده در سمینار بررسی موسیقی زیرزمینی خبرگزاری مهر با اشاره به این مطلب گفت: "مسئله اصلی نوع برخورد با تفکر موسیقایی یا شنیداری نهفته در آثار زیر زمینی است. این نوع موسیقی وقتی بروز می کند که یک آهنگ یا ترانه به خاطر اعمال سلیقه ای خاص یا سایر موانع جانبی امکان بروز و ارایه در قالب شیوه ای رسمی و قانونمند را نداشته باشد و نتواند به صورت منظم و بر اساس قاعده عمومی ظهور پیدا کند. موسیقی زیر زمینی به خاطر موانعی که بر سر راهش وجود دارد، به نوعی در جستجوی دهن کجی است."

این آهنگسازخاطر نشان کرد: " این موسیقی هویت خود را در این شکل خاص از ارایه جستجو می کند. یعنی معیار زیبایی شناسی آن شبیه معیارهای جاری نیست و مشکل اصلی در همین جا خود را نشان می دهد. اصولا" باور این نوع موسیقی در خصوص هنر با چارچوب های کلی متفاوت است. این تفاوت در کشور ما در قالب تعارض با ممیزی و در کشورهای غربی ممکن است در تقابل با نگاه و سلیقه مدیر تولید یک شرکت معتبر و بزرگ موسیقی نمایان شود."

وی با بیان اینکه موسیقی زیر زمینی از یک امتیاز ویژه برخوردار است، توضیح داد: "مهمترین فایده این نوع موسیقی برقراری ارتباط بدون هیچ واسطه و حجابی است. به این خاطر که این سبک از موسیقی در زیر لایه های اجتماع جای می گیرد. به بیان استوارت هیوز همه آنچه در زیر لایه های جامعه می بینیم از سطوح عالی تر به پایین ترشح کرده است."

جعفرزاده ادامه داد: "مزیت مهم موسیقی زیرزمینی در این است که نشان می دهد در زیر لایه های اجتماع چه می گذرد. این موضوع هم نشان دهنده شرایط هنری جامعه و هم مسایل مربوط به حاکمیت است. اصولا" این نوع موسیقی چون خود را محدود به پیروی از تفکر یا شیوه ای خاص نمی بینید، حرفش را به آسانی بیان می کند. همین موضوع باعث می شود که من از شنیدن چنین آثاری لذت ببرم."

وی با تاکید بر برخورداری موسیقی زیر زمینی از جنبه های آزاد و رها از چارچوب های رایج اعلام کرد: "وقتی من به این نوع موسیقی گوش می دهم از شعف و انرژی فوق العاده ای برخوردار می شوم که در آن وجود دارد. به عقیده من، موسیقی زیر زمینی به این موضوع اشاره دارد که چگونه می توان از لحظه لحظه زندگی لذت برد و به همین خاطر این نوع موسیقی را دوست دارم."